''Είναι δύσκολο να διαλέξεις...''

''Είναι δύσκολο να διαλέξεις...''
Στρατ. Θεόδωρος Κολοκοτρώνης

Γονάτισε ο Γέρος του Μωριά μπροστά στήν εικόνα της Παναγίας...

''Βόηθα, βόηθα Παναγιά μου, τούς Έλληνες να ψυχωθούνε... φώτισε τούς.''
Φώτισε τούς να βρούνε το σώστο δρόμο για την Λευτεριά τούς.

Τα μάτια του γιομίσανε δάκρυα... σηκώθηκε και έκαμε το σταυρό του.
Στράφηκε δίπλα του...

- Συλλογισμένο σε βλέπω κουμπάρε Μουρτζινέ...

- Ήρθε ένας μαντατοφόρος του πασά, πήγε στού Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη.
Ρωτούσε για σένα...

- Χμ.. ο Κολοκοτρώνης έκαμε ενα μορφασμό χαμογελώντας.

- Τούς έζωσαν τα φίδια απο τον ερχομό σου... απάντησε ο Μουρτζινός.
Μπορεί να πληρώσουν ανθρώπους να σε βγάλουν απο την μέση...

- Αν είναι θέλημα Θεού... είπε ατάραχος ο Γέρος του Μωριά.

- Φυλάξου!

- Δεν ήρθα στο Μωριά για να φυλάγομε!

Αφέντη -αφέντη! Μπήκε μέσα αναψοκοκκινισμένος ένας εργάτης, ''Έρχεται ο Πετρόμπεης με δυο αρματομένους..!''

Κίνησαν φουριόζοι κατά την αυλή... να υποδεχτούν τον μουσαφίρη.

- Δεν μου έστηλες μήνυμα πως έρχεσε αδελφέ Πετρόμπεη... είπε ο Μουρτζινός

Ο Πετρόμπεης στράφηκε ευθείς αμέσως πρός τον Κολοκοτρώνη. ''Έλαβα σήμερα μήνυμα του Μώρα Μαλεσή..''

- Τι λέει... είπε βλοσυρός ο Κολοκοτρώνης.

- Διάβασε...

- Τι λέει! απάντησε επιτακτικά ο Στρατηγός...

- Να σε δέσω και να στείλω στη Τριπολιτσά...

- Και να δεν σταθώ...

- Να σε σκοτώσουμε... Αλλιώς μου πέρνει το κεφάλι. (...)

- Είναι δύσκολο να διαλέξεις Πετρόμπεη...

- Διάλεξα κιόλας... είπε ο Πετρόμπεης και έκαμε το χαρτί κομμάτια.

Έπεσε ο ένας στήν αγκαλιά του άλλου.

- Κολοκοτρώνη! Ζυγώνει η ωρα της Λευτεριάς!