Δεν ξεχωρίζουμε πλέον, σε "ορθόδοξα" ιστολόγια, ποιοί είναι οι Ορθόδοξοι και ποιοί οι αιρετικοί Επίσκοποι!

Δεν ξεχωρίζουμε πλέον, σε "ορθόδοξα" ιστολόγια, ποιοί είναι οι Ορθόδοξοι και ποιοί οι αιρετικοί Επίσκοποι!

Δεν παρουσιάζονται οι αιρετικοί απλώς ως Επίσκοποι, αλλά και ως Σεβασμιώτατοι!
Η νεα ''Εκκλησία'' είναι εδώ. Με αγκαλιές, ''χειροκροτήματα'' για τον αιρετικό, υποκλίσεις στους αιρετικούς και ιερατικούς ασπασμούς! Ορθόδοξοι φιλούν την δεξιάν των αιρετικών...
 "Τρείς είναι οι μεγάλες πτώσεις εις την ιστορίας της ανθρωπότητος, 1) του Αδάμ, 2) του Ιούδα και 3) του Πάπα.
Οι Άγιοι Πατέρες θα παρευρισκόταν θαρεί κανείς σε συμπροσευχές;
Σε χειροτονείες αιρετικών, και κυρίως προπαγανδίζοντας την εγκυρότητα των παπικών μυστηρίων και εγκρίνοντας (τουλάχιστον επικοινωνιακά) ως μία παράλληλη Εκκλησία την «εκκλησίαν των πονηρευομένων αιρετικών»;
Γιατί απαγορεύονται οι συμπροσευχές με αιρετικούς;
Η Εκκλησία δεν κανονίζει τίποτα χωρίς κάποιο λόγο. Ποιος είναι λοιπόν ο λόγος, που απαγορεύεται η συμπροσευχή με αιρετικούς; Και πως μπορούμε να το εξηγήσουμε αυτό στους ίδιους τους αιρετικούς; Η σε όσους ορθόδοξους είναι υπέρ κοινής παρουσίας σε τελετές μετά αιρετικών;
Ως μια πρώτη και απλή απάντηση στο ερώτημα αυτό, θα μπορούσαμε να δώσουμε την εξής: "Επειδή απαγορεύονται από τον 45ο και 65ο Αποστολικούς κανόνες, που λένε:
«Επίσκοπος η Πρεσβύτερος η Διάκονος αιρετικοίς συνευξάμενος μόνον, αφοριζέσθω, ει δε επέτρεψεν αυτοίς ως κληρικοίς ενεργήσαι τι, καθαιρήσθω» και «Ει τις κληρικός η λαικός εισέλθοι, εις συναγωγήν Ιουδαίων η αιρετικών, προσεύξασθαι, και καθαιρείσθω και αφοριζέσθω».
Βλέπε και του Β΄ Κανόνα της Πενθέκτης Οικουμενικής Συνόδου, που επικυρώνει τα άνωθεν, απαγορεύει ρητώς συμπροσευχή με ακοινώνητους και ετερόδοξους...με τη σαφή απειλή της καθαιρέσεως των κληρικών και του αφορισμού των λαικών, που τον παραβιάζουν.
Όμως, πιστεύουμε ότι αυτό δεν αρκεί ως απάντηση, για κάποιον που θέλει να μάθει το ΛΟΓΟ για τον οποίο δόθηκαν οι κανόνες αυτοί από τους αγίους Αποστόλους.
Για να μπορούν με τον τρόπο αυτό, να τους ελέγξουν, να μπορούν να τους πουν ότι βρίσκονται σε αίρεση απωλείας, χωρίς ο άλλος να τους απαντήσει:"Τότε γιατί προσεύχεσαι μαζί μας;"
Ο άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης, θέλοντας να εξηγήσει τον λόγο αυτής της απαγόρευσης, μας δίνει κάποια σχόλια στο Πηδάλιο επ' αυτού του ζητήματος:
«Οι ορθόδοξοι Χριστιανοί πρέπει να αποστρέφωνται τους αιρετικούς, και τας τών αιρετικών τελετάς.
Μάλλον δε αυτοί, οι αιρετικοί δηλ. πρέπει να ελέγχωνται και να νουθετώνται από τους Επισκόπους και Πρεσβυτέρους, μήπως ήθελαν καταλάβουν και επιστρέφουν από την πλάνην των.
Δια τούτο ο παρών Κανών διορίζει ότι, όποιος Επίσκοπος, ή Πρεσβύτερος ήθελεν άποδεχθεί ως ορθόν και αληθινόν το βάπτισμα των αιρετικών ή την παρ' αυτών προσαγομένην θυσίαν, ο τοιούτος, προστάζομεν να καθαιρεθή.
Επειδή ποίαν συμφωνίαν έχει ο Χριστός με τον διάβολον; ή ποίαν μερίδα έχει ο πιστός με τον άπιστον;
Διότι εκείνοι όπου δέχονται τα παρά των αιρετικών, ή τα όμοια φρονήματα εκείνων έχουσι και αυτοί, ή το ολιγώτερον δεν έχουσι προθυμίαν να ελευθερώνουν αυτούς από την κακοδοξίαν των.
Οἱ γὰρ συνευδοκουντες εἰς τὰς ἐκείνων τελετάς, πας δύνανται νὰ ἐλέγξουσιν αὐτοὺς διὰ νὰ παραιτήσουν τὴν κακόδοξον καὶ πεπλανημένην των αἵρεσιν;»

(Πηδάλιον ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου, σελ. 50-54.)