Ο εφευρέτης του εμβολίου της ερυθράς ηγήθηκε της χρήσης εμβρυϊκών κυττάρων από εκτρώσεις, σε εμβόλια.

Ο εφευρέτης του εμβολίου της ερυθράς ηγήθηκε της χρήσης εμβρυϊκών κυττάρων από εκτρώσεις, σε εμβόλια.

Ιnventor Of Rubella Vaccine Spearheaded The Use Of Aborted Fetal Cells In Vaccines

Dr. Stanley Plotkin is credited as the inventor of the rubella vaccine in the 1960s. At the time, most of his colleagues did not agree with the unethical practice of using aborted fetuses to test out and manufacture attenuated, live virus vaccines.
At the time, one of the leading voices of dissent was oral polio vaccine developer, Albert Sabin. However, no matter how morally-sound Sabin’s arguments were, he couldn’t prove that the fetal cell lines were unsafe to use.
The burden of proof was saddled on those dissented; therefore, the unethical practice of harvesting aborted fetal organs was ultimately accepted as safe for use in vaccine development.
The regulatory agencies eventually acquiesced to the unethical practice and allowed vaccine developers to take advantage of organ harvesting operations.
During the 1960s, women were coerced to abort their babies out of fear of getting rubella during pregnancy.
Instead of encouraging healthy prenatal development and strengthening the natural immune function of pregnant women, the medical establishment scared women into aborting their babies if they didn’t get the abortion-tainted rubella vaccine.

Today, the official story about fetal cells in vaccines is embellished, to make the sacrifice of human life seem justified. Facebook’s biased fact checkers and Google’s top search engine results condone the use of aborted fetal cell lines in vaccines.
The official story concludes that only two babies were aborted to develop the WI-38 WI-26, and WI-44 cell lines. This couldn’t be further from the truth. While these cell lines have been used for decades to replicate viruses for vaccine development, their original development required the death of dozens of babies.

Dozens Of Babies Were Sacrificed, Their Organs Strategically Harvested, To Create Today’s Vaccines

On January 11, 2018, Dr. Stanley Plotkin gave a deposition, admitting that seventy-six babies were aborted to establish the WI-38 cell line.
Dr. Plotkin gave his deposition in front of a lawyer who was defending the rights of a mother who refused to vaccinate her child due to concerns about the ingredients in the vaccines.
These dead babies were not the product of miscarriages or medical emergencies. Plotkin confessed that the babies were strategically selected for termination after the third month of gestation.
In order to obtain viable organs, vaccine researchers strategically harvested pituitary glands, lungs, skin, kidneys, spleen, hearts and tongues from the babies. Dozens of fetal organs were harvested and used up to study the best cell lines for virus replication.
In the end, this macabre research was used to establish the WI-38 cell line, developed at the Wistar Institute in Philadelphia, PA.
The cell line is derived from the severed body parts of an aborted baby taken from a specific family that had no familial diseases in the history of either parent and no history of cancer specifically in the families.
This cell line has been preserved for decades and is continually put through cellular division to create more substrate for continued vaccine development.
Today, the WI-38 cell line is used in the development of vaccines targeting varicella (chickenpox) rubella (in the MMR vaccine), hepatitis A, shingles (Zoster) vaccine, and rabies vaccines.
Dr. Plotkin’s use of WI-38 has “inspired” the development of other fetal cell lines, that also require multiple dead babies to understand which fetal organs best procure viral replication.
British researchers developed the MCR-5 cell line in 1966, ultimately settling on healthy lung tissue taken from a 4-month-old fetus.
These aborted fetal cells are used to make today’s diphtheria, tetanus, pertussis (DTP) vaccines, hepatitis A and B vaccines, polio and adenovirus vaccines.
In 1985, US researchers developed cell line PER C6, which was taken from the retina of a carefully selected, aborted baby. It was used in the development of vaccines for Ebola and HIV.

Πηγή : https://humansarefree.com

Σε μετάφραση : Ο εφευρέτης του εμβολίου της ερυθράς ηγήθηκε της χρήσης  εμβρυϊκών κυττάρων από εκτρώσεις, σε εμβόλια. 

Ο Δρ Stanley Plotkin θεωρείται ως ο εφευρέτης του εμβολίου της ερυθράς στη δεκαετία του 1960. Εκείνη την εποχή, οι περισσότεροι από τους συναδέλφους του δεν συμφώνησαν με την ανήθικη πρακτική της χρήσης  εμβρύων από εκτρώσεις για τον έλεγχο και την παρασκευή εξασθενημένων εμβολίων ζωντανών ιών.

Εκείνη την εποχή, μια από τις κορυφαίες φωνές της διαφωνίας ήταν ο προγραμματιστής εμβολίων από το στόμα, Πολ Άλμπερτ Σαμπίν. Ωστόσο, ανεξάρτητα από το πόσο ηθικά ορθά ήταν τα επιχειρήματα του Sabin, δεν μπορούσε να αποδείξει ότι οι εμβρυϊκές κυτταρικές σειρές δεν ήταν ασφαλείς για χρήση.

Το βάρος της απόδειξης είναι πάντοτε ορισμένο σε εκείνους που διαφωνούν. Ως εκ τούτου, η ανήθικη πρακτική συλλογής εκτρωθέντων εμβρυϊκών οργάνων έγινε τελικά αποδεκτή ως ασφαλής, για χρήση στην ανάπτυξη εμβολίων.

Οι  Οργανισμοί συμφώνησαν τελικά με την ανήθικη πρακτική και επέτρεψαν στους ερευνητές εμβολίων να επωφεληθούν από τις εργασίες συλλογής οργάνων.

Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1960, οι γυναίκες εξαναγκάστηκαν να κάνουν έκτρωση στα μωρά τους από το φόβο ότι θα πάθουν ερυθρά κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.

Αντί να ενθαρρύνει την υγιή προγεννητική ανάπτυξη και να ενισχύσει τη φυσική ανοσολογική λειτουργία των εγκύων γυναικών, το ιατρικό ίδρυμα φοβόταν τις γυναίκες μην τυχόν καί κάνουν έκτρωση στα μωρά τους, εάν δεν είχαν λάβει το εμβόλιο της ερυθράς.

Σήμερα, η επίσημη ιστορία για τα εμβρυϊκά κύτταρα στα εμβόλια εξωραΐζεται, ώστε να φαίνεται δικαιολογημένη η θυσία της ανθρώπινης ζωής. Οι προκατειλημμένοι ελεγκτές γεγονότων του Facebook και τα κορυφαία αποτελέσματα μηχανών αναζήτησης της Google επιτρέπουν τη χρήση ματαιωμένων εμβρυϊκών κυτταρικών σειρών σε εμβόλια.

Η επίσημη ιστορία καταλήγει στο συμπέρασμα ότι μόνο σε δύο μωρά έγιναν εκτρώσεις, για να αναπτύξουν τις κυτταρικές σειρές WI-38 WI-26 και WI-44. Αυτό δεν θα μπορούσε να απέχει περισσότερο από την αλήθεια. Ενώ αυτές οι κυτταρικές σειρές χρησιμοποιούνται εδώ και δεκαετίες για την αναπαραγωγή ιών για την ανάπτυξη εμβολίων, η αρχική τους ανάπτυξη απαιτούσε το θάνατο δεκάδων μωρών.

Δεκάδες μωρά θυσιάστηκαν, τα στρατηγικά τους συλλέχθηκαν για να δημιουργήσουν τα σημερινά εμβόλια
Στις 11 Ιανουαρίου 2018, ο Δρ Stanley Plotkin έδωσε μια κατάθεση, παραδέχοντας ότι εβδομήντα έξι μωρά ματαιώθηκαν για να δημιουργήσουν την κυτταρική σειρά WI-38.

Ο Δρ. Plotkin έδωσε την κατάθεσή του μπροστά σε δικηγόρο που υπερασπίστηκε τα δικαιώματα μιας μητέρας που αρνήθηκε να εμβολιάσει το παιδί της λόγω ανησυχιών για τα συστατικά των εμβολίων.

Αυτά τα νεκρά μωρά δεν ήταν προϊόν αποβολών ή ιατρικών καταστάσεων έκτακτης ανάγκης. Ο Plotkin ομολόγησε ότι τα μωρά επιλέχθηκαν στρατηγικά για τερματισμό μετά τον τρίτο μήνα της κύησης.

Προκειμένου να αποκτήσουν βιώσιμα όργανα, οι ερευνητές εμβολίων συνέλεξαν στρατηγικά την υπόφυση, τους πνεύμονες, το δέρμα, τους νεφρούς, τη σπλήνα, τις καρδιές και τις γλώσσες από τα μωρά. Δεκάδες εμβρυϊκά όργανα συλλέχθηκαν και χρησιμοποιήθηκαν για τη μελέτη των καλύτερων κυτταρικών σειρών για την αντιγραφή του ιού.

Στο τέλος, αυτή η μακάβια έρευνα χρησιμοποιήθηκε για τον καθορισμό της κυτταρικής σειράς WI-38, που αναπτύχθηκε στο Ινστιτούτο Wistar στη Φιλαδέλφεια, PA.

Η κυτταρική γραμμή προέρχεται από τα κομμένα μέρη του σώματος ενός ματαιωμένου μωρού που έχει ληφθεί από μια συγκεκριμένη οικογένεια που δεν είχε οικογενειακές ασθένειες στην ιστορία των δύο γονέων και κανένα ιστορικό καρκίνου ειδικά στις οικογένειες.

Αυτή η κυτταρική σειρά διατηρείται εδώ και δεκαετίες και διαρκώς διέρχεται από κυτταρική διαίρεση για να δημιουργήσει περισσότερο υπόστρωμα για συνεχή ανάπτυξη εμβολίων.

Σήμερα, η κυτταρική σειρά WI-38 χρησιμοποιείται στην ανάπτυξη εμβολίων που στοχεύουν ερυθρά ανεμοβλογιά (ανεμοβλογιά) (στο εμβόλιο MMR), εμβόλιο ηπατίτιδας Α, έρπητα ζωστήρα (Zoster) και εμβόλια λύσσας.

Η χρήση του WI-38 από τον Δρ. Plotkin έχει «εμπνεύσει» την ανάπτυξη άλλων εμβρυϊκών κυτταρικών σειρών, που απαιτούν επίσης πολλά νεκρά μωρά να κατανοήσουν ποια εμβρυϊκά όργανα προμηθεύουν καλύτερα τον ιϊκό πολλαπλασιασμό.

Βρετανοί ερευνητές ανέπτυξαν την κυτταρική σειρά MCR-5 το 1966, καταλήγοντας τελικά σε υγιείς πνευμονικούς ιστούς που ελήφθησαν από έμβρυο 4 μηνών.

Αυτά τα εκ των εκτρώσεων εμβρυϊκά κύτταρα χρησιμοποιούνται για την παρασκευή εμβολίων διφθερίτιδας, τετάνου, κοκκύτη (DTP), εμβολίων ηπατίτιδας Α και Β, εμβολίων κατά της πολιομυελίτιδας και αδενοϊού.

Το 1985, Αμερικανοί ερευνητές ανέπτυξαν την κυτταρική σειρά PER C6, η οποία ελήφθη από τον αμφιβληστροειδή ενός προσεκτικά επιλεγμένου, εκτρωθέντος μωρού. Χρησιμοποιήθηκε για την ανάπτυξη εμβολίων για τον Έμπολα και τον ιό HIV.