Να προσεύχεσαι για τους άλλους όπως για σένα

Να προσεύχεσαι για τους άλλους όπως για σένα

Η προσευχή είναι η ανάσα της ψυχής και η γέφυρα που ενώνει τον άνθρωπο με τον Θεό. Από παλιά οι Πατέρες μάς δίδαξαν πως η προσευχή αποκτά αληθινή δύναμη όταν χωρά μέσα της ολόκληρη την ανθρωπότητα. Όπως το σώμα δεν μπορεί να υπάρξει αν κάποια μέλη του υποφέρουν, έτσι και η προσευχή δεν μένει ολοκληρωμένη όταν περιορίζεται μόνο στον εαυτό μας. Ο λόγος του Αποστόλου «ότι εσμέν αλλήλων μέλη» γίνεται τότε ζωντανή πραγματικότητα, και η καρδιά μαλακώνει καθώς βλέπει κάθε άνθρωπο σαν κομμάτι δικό της.

Όταν προσεύχεται ο άνθρωπος για τους άλλους με την ίδια ζέση που θα προσευχόταν για τις δικές του πληγές, τότε η προσευχή του ανεβαίνει περισσότερο θερμή ενώπιον του Θεού. Η αδυναμία του πλησίον γίνεται σαν δική μας, η ασθένειά του σαν δικό μας βάρος, η αμαρτία του σαν δικό μας τραύμα που ζητά ίαση. Τότε η προσευχή δεν έχει μέσα της ίχνος εγωισμού, αλλά μοιάζει με φως που αγκαλιάζει όλους, χωρίς διάκριση και χωρίς προσωποληψία. Έτσι την περιγράφει και ο Άγιος Ιωάννης της Κρονστάνδης, δείχνοντας πως ο Ουράνιος Πατέρας δέχεται με ιδιαίτερη ευμένεια αυτή τη βαθιά, καθολική αγάπη, γιατί αντανακλά κάτι από το δικό Του άπειρο έλεος.

Μέσα σε μια εποχή όπου πολλοί κλείνονται στα προσωπικά τους τραύματα, η προσευχή υπέρ πάντων γίνεται θεραπεία και ανάπαυση. Και όταν η καρδιά χωρέσει τον κόσμο ολόκληρο, τότε και ο ίδιος ο άνθρωπος βρίσκει την ειρήνη που ποθεί, γιατί έχει γίνει ένα με την αγάπη του Θεού.

Να γίνει η προσευχή σας ένας μυστικός δεσμός με όλη την κτίση και μια ανάσα ελπίδας για όσους δεν έχουν δύναμη να προσευχηθούν. Αν το επιθυμείτε, μπορείτε να μοιραστείτε πώς βιώνετε εσείς την προσευχή για τους άλλους και τι αλλάζει στην καρδιά σας όταν το κάνετε.

Όπως η καρδιά μάς ενώνει όλους κάτω από το βλέμμα του Θεού, έτσι και η δέηση υπέρ του πλησίον γίνεται το πιο καθαρό προσφέρεται δώρο στην αγάπη Του.