Όταν η ψυχή μαθαίνει από τις πτώσεις

Όταν η ψυχή μαθαίνει από τις πτώσεις

Η ψυχή που θέλει να τελειοποιείται μαθαίνει να σκύβει με ταπείνωση πάνω από τις ήττες της και να τις βλέπει σαν σιωπηλά μαθήματα που την ωριμάζουν. Όπως το χωράφι δεν καρποφορεί χωρίς τον χειμώνα, έτσι και ο άνθρωπος δεν μπορεί να βλαστήσει χωρίς τις στιγμές όπου γονατίζει και ξανασηκώνεται. Οι άγιοι δίδαξαν πως εκείνος που αποδέχεται την αδυναμία του και την προσφέρει στον Θεό γίνεται πιο ισχυρός, γιατί δεν στηρίζεται στον εαυτό του αλλά στο έλεος Εκείνου που γνωρίζει τα βάθη της καρδιάς.

Όταν ο άνθρωπος αφεθεί στα χέρια του Θεού, ακόμη και στο πιο βαθύ σκοτάδι, ένα μικρό φως αρχίζει να ανασαίνει μέσα του. Είναι το φως της πίστεως που ανάβει χωρίς θόρυβο και τον κρατά προσανατολισμένο ώσπου να περάσει η νύχτα. Ο λόγος της Γραφής λέγει πως ο Κύριος είναι κοντά σε εκείνον που συντρίβεται και πενθεί για τα σφάλματά του, και αυτός ο λόγος γίνεται παρηγορία για κάθε ψυχή που φοβάται μη χαθεί. Στις στιγμές που όλα μοιάζουν αδιέξοδα, η προσευχή ανεβαίνει σαν μικρή φλόγα και θυμίζει πως το φως δεν εγκατέλειψε ποτέ τον κόσμο.

Η αλήθεια έχει τρόπο να επιστρέφει, ακόμη κι αν χρειαστεί να διανύσει τον μακρύτερο δρόμο. Δεν χάνεται επειδή πολεμιέται ούτε σβήνει επειδή για λίγο καλύπτεται από ανθρώπινες σκιές. Στο τέλος εμφανίζεται καθαρή, όπως ο ήλιος που σηκώνεται ξανά μετά τα σύννεφα. Εκείνος που μένει στην υπομονή και δεν αναζητά προφάσεις για τα λάθη του μαθαίνει την ειρήνη που χαρίζει ο Θεός σε όσους Τον εμπιστεύονται. Και τότε καταλαβαίνει πως κάθε πτώση έγινε ευκαιρία για άνοδο, κάθε σκιά έγινε πρόλογος φωτός και κάθε καθυστέρηση της αλήθειας έγινε δοκιμή της καρδιάς.

Έτσι προχωρεί ο άνθρωπος που θέλει να γνωρίσει τον Θεό. Με ήρεμη υπομονή, με πίστη που δεν σβήνει και με την βεβαιότητα ότι το φως θα ξαναγυρίσει, γιατί το φως δεν χάνει ποτέ τον δρόμο του.

Να χαρίζει ο Θεός δύναμη σε όσους αγωνίζονται μέσα στη σιωπή και να φωτίζει τη στενή τους οδό με τη βεβαιότητα της επιστροφής της αλήθειας.

Η καρδιά που δεν φοβάται την νύχτα είναι η καρδιά που έχει μάθει πως ο Θεός ξημερώνει πάντοτε.

Να θυμόμαστε πως ο δρόμος της τελείωσης περνά από την ταπείνωση και επιστρέφει πάντοτε στο φως.

Στους δρόμους της πίστης κάθε νύχτα οδηγεί σε αυγή.