Δεν υπάρχει τίποτα πιο μεγάλο από την ομορφιά της ψυχής

Δεν υπάρχει τίποτα πιο μεγάλο από την ομορφιά της ψυχής

Η Γραφή μάς διδάσκει πως ο Θεός βλέπει το βάθος της καρδιάς, εκεί όπου πλάθεται ο αληθινός άνθρωπος. Από την καρδιά αναβλύζει το φως ή το σκοτάδι, η ειρήνη ή η ταραχή, η πραότητα ή η σκληρότητα. Κι όπως το νερό παίρνει το σχήμα του δοχείου, έτσι και ο άνθρωπος παίρνει το σχήμα της ψυχής που κουβαλά. Αν η ψυχή του είναι καθαρή, τότε και ο τρόπος του γίνεται γλυκύς και ειρηνικός. Αν όμως βαραίνεται από πάθη και προφάσεις, τότε ακόμη και τα χαρίσματά του σκοτεινιάζουν. Ο λόγος του Χριστού παραμένει φωτιστικός. Ο λύχνος του σώματος είναι ο οφθαλμός και όταν αυτό το φως είναι καθαρό, όλος ο άνθρωπος φωτίζεται.

Οι Άγιοι Πατέρες μάς υπενθυμίζουν ότι η αληθινή ομορφιά βρίσκεται στην ταπείνωση και στην καθαρότητα της καρδιάς. Ο Άγιος Ισαάκ ο Σύρος λέγει πως η ψυχή που έχει ειρήνη μεταδίδει ειρήνη ακόμη και σ’ εκείνους που τη βλέπουν. Αυτή η ειρήνη γεννιέται όταν ο άνθρωπος φυλάξει την καρδιά του από λογισμούς και επιτρέπει στη Χάρη να κατοικήσει μέσα του. Όταν όμως επιτρέπει στις ανάγκες, στις δικαιολογίες και στις προφάσεις να γίνουν πρόσχημα για να παραβεί την εντολή, τότε η ψυχή του στενεύει και χάνει το αρχικό της κάλλος. Ο ψαλμωδός παρακαλεί τον Θεό να κτίσει μέσα του καρδιά καθαρή και αυτός ο λόγος αποτελεί υπόμνηση ότι η πνευματική ζωή αρχίζει και τελειώνει στην ανακαίνιση του εσωτερικού ανθρώπου.

Το σχήμα της ψυχής καθορίζεται από αυτό που αγαπά. Όταν ο άνθρωπος αγαπά τον Θεό, η ψυχή του πλαταίνει και χωρά όλο τον κόσμο. Όταν εγκλωβίζεται στα πρόσκαιρα, μικραίνει και τα πάντα γύρω του γίνονται στενά και βαριά. Γι’ αυτό η προσευχή ανοίγει δρόμους μέσα στο σκοτάδι και η συγχώρηση λειαίνει το βάθος της καρδιάς. Η ομορφιά της ψυχής δεν φθείρεται από τον χρόνο επειδή δεν είναι του κόσμου τούτου. Είναι δωρεά της Χάριτος και καρπός του αγώνα. Και όποιος την καλλιεργεί γίνεται πηγή ειρήνης για τον ίδιο και για τους άλλους.

Στο τέλος όλων, η ψυχή επιστρέφει στον Δημιουργό της. Αν έχει ζήσει με ταπείνωση και καθαρότητα, τότε ακτινοβολεί φως που δεν σβήνει. Μια τέτοια ομορφιά δεν παλιώνει ποτέ. Παραμένει ζωντανή και άφθαρτη γιατί είναι θεόσδοτη.

Ας γίνει ευχή να φυλάμε την καρδιά μας, ώστε η ψυχή μας να μορφώνει κάθε μέρα τρόπους ειρήνης και αγάπης, και να λάμπει με το απαλό φως που αφήνει ο Θεός σε όσους τον αγαπούν.

Όταν η ψυχή καθαρίζει, φωτίζεται και μαζί της φωτίζονται όλα τα μονοπάτια της ζωής.

Ομορφιά που πηγάζει από καρδιά ταπεινή και γεμάτη φως.