Η σιωπηλή φροντίδα της αγάπης

Η σιωπηλή φροντίδα της αγάπης

Πάντοτε υπάρχει κάποιος που σε νοιάζεται σιωπηλά, σαν μια ανάσα που δεν ακούγεται αλλά σε περιβάλλει. Κάποιος που σε σκέφτεται όταν δεν το περιμένεις, που κρατά την αγάπη του σαν μυστικό θησαυρό για να μη φθαρεί από τον κόσμο. Είναι εκείνος που προφέρει το όνομά σου μέσα στην προσευχή του, εκείνος που στέλνει δύναμη χωρίς λόγια, εκείνος που σε βοηθά να σταθείς όρθιος όταν η ψυχή σου κουράζεται. Και ίσως δεν τον δεις ποτέ να το ομολογεί, όμως η παρουσία του φαίνεται σε εκείνες τις στιγμές που βρίσκεις κουράγιο χωρίς να ξέρεις από πού ήρθε. Έτσι αγαπούν οι ταπεινοί, με κινήσεις που δεν διεκδικούν βλέμμα, με φως που δεν απαιτεί ανταπόδοση.

Μέσα στη μυστική πορεία του Θεού η σιωπηλή φροντίδα γίνεται ακόμη βαθύτερη. Γιατί πίσω από κάθε ανθρώπινη καλοσύνη κρύβεται η πρόνοια Εκείνου που μας κρατά «εν τη σκιά των πτερύγων Του», όπως ψάλλει ο Δαυίδ στον εικοστό έβδομο ψαλμό του. Ο Κύριος γνωρίζει πριν εμείς ψελλίσουμε το αίτημά μας και συχνά μας προστατεύει πριν αντιληφθούμε τον κίνδυνο. «Ο Κύριος ποιμαίνει με και ουδέν με υστερήσει» λέει ο ψαλμός και μέσα σε αυτή τη βεβαιότητα η καρδιά γαληνεύει.

Οι Πατέρες διδάσκουν πως η αληθινή αγάπη είναι πράξη κρυφή. Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος θυμίζει ότι η αγάπη σκεπάζει πλήθος αμαρτιών και δεν επιζητεί επιδοκιμασία. Ο Άγιος Ισαάκ ο Σύρος λέγει ότι πρέπει να προσευχόμαστε «εν τη κρυπτή» με καρδιά συντετριμμένη, χωρίς να αναζητούμε ανθρώπινα βλέμματα. Και ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς παρακαλούσε τον Κύριο με τη φράση της καρδιάς του «Κύριε, φώτισόν μου το σκότος», για να γίνει ο νους φωτεινός και η καρδιά καθαρή μπροστά στο θέλημα του Θεού.

Έτσι μαθαίνουμε πως τίποτε δεν είναι τυχαίο όταν το καλό έρχεται αθόρυβα. Η κρυφή αγάπη των ανθρώπων και η άφατη φροντίδα του Θεού γίνονται δύο ρεύματα που συναντώνται και μας σηκώνουν από τη γη. Και όποιος γεύτηκε έστω μία φορά αυτή την κρυφή παρηγοριά, γνωρίζει πως ακόμη κι όταν νομίζει πως πορεύεται μόνος, κάποιος τον κρατά. Κάποιος που μιλά με σιωπή, που αγρυπνά με προσευχή, που δίνει ελπίδα χωρίς να φανερώνεται.

Σε μια γωνιά της καρδιάς πάντοτε υπάρχει μια προσευχή που σε θυμάται. Και εκεί κατοικεί ο αληθινός θησαυρός.

Σε μια ήσυχη στιγμή της ημέρας οι σκέψεις γίνονται ευλογία και η αγάπη αποκτά φως που δεν σβήνει.