Δευτέρα 4 Νοεμβρίου κατά το ορθόδοξο εορτολόγιο, εορτάζει ο Άγιος Ιωάννης ο Βατατζής ο ελεήμονας βασιλιάς Βιογραφία Kάτω βασιλε

Δευτέρα 4 Νοεμβρίου κατά το ορθόδοξο εορτολόγιο, Απόστολος και Ευαγγέλιο. 

Απόστολος και Ευαγγέλιο ο λόγος του Θεού. 

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ

Μνήμη τοῦ Ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν, Ἰωαννικίου τοῦ Μεγάλου, καὶ τῶν ἁγίων Ἱερομαρτύρων, Νικάνδρου, Ἐπισκόπου Μύρων, καὶ Ἑρμαίου Πρεσβυτέρου.

Προκείμενον. Ἦχος βαρὺς

Στίχ.1 Καυχήσονται ὅσιοι ἐν δόξῃ

Στίχ.2 Ἄσατε τῷ Κυρίῳ ᾆσμα καινόν.

Πρὸς Β΄ Κορινθίους Ἐπιστολῆς Παύλου τὸ ᾽Ανάγνωσμα

9:6-11

Ἀδελφοί, ὁ σπείρων φειδομένως φειδομένως καὶ θερίσει, καὶ ὁ σπείρων ἐπ᾿ εὐλογίαις ἐπ᾿ εὐλογίαις καὶ θερίσει. Ἕκαστος καθὼς προαιρεῖται τῇ καρδίᾳ, μὴ ἐκ λύπης ἢ ἐξ ἀνάγκης· ἱλαρὸν γὰρ δότην ἀγαπᾷ ὁ Θεός. Δυνατὸς δὲ ὁ Θεὸς πᾶσαν χάριν περισσεῦσαι εἰς ὑμᾶς, ἵνα ἐν παντὶ πάντοτε πᾶσαν αὐτάρκειαν ἔχοντες περισσεύητε εἰς πᾶν ἔργον ἀγαθόν, καθὼς γέγραπται· «Ἐσκόρπισεν, ἔδωκε τοῖς πένησιν· δικαιοσύνη αὐτοῦ μένει εἰς τὸν αἰῶνα». Ὁ δὲ ἐπιχορηγῶν σπέρμα τῷ σπείροντι καὶ ἄρτον εἰς βρῶσιν χορηγήσαι καὶ πληθύναι τὸν σπόρον ὑμῶν καὶ αὐξήσαι τὰ γενήματα τῆς δικαιοσύνης ὑμῶν· ἐν παντὶ πλουτιζόμενοι εἰς πᾶσαν ἁπλότητα, ἥτις κατεργάζεται δι᾿ ἡμῶν εὐχαριστίαν τῷ Θεῷ.

Ἀλληλούϊα(γ΄). Ἦχος πλ. β΄

Στίχ.1 Μακάριος ἀνὴρ ὁ φοβούμενος τὸν Κύριον.

Στίχ.2 Ἡ δικαιοσύνη αὐτοῦ μένει εἰς τὸν αἰῶνα.

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ

Προκείμενον. Ἦχος δ΄

Στίχ.1 Ὁ ποιῶν τοὺς ἀγγέλους αὐτοῦ πνεύματα καὶ τοὺς λειτουργοὺς αὐτοῦ πυρὸς φλόγα.

Στίχ.2 Εὐλόγει, ἡ ψυχή μου, τὸν Κύριον. Κύριε ὁ Θεός μου, ἐμεγαλύνθης σφόδρα.

ΔΕΥΤΕΡΑ ΚΔ΄, ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ

Πρὸς Θεσσαλονικεῖς Α΄ Ἐπιστολῆς Παύλου τὸ Ἀνάγνωσμα

2:20-3:8

Ἀδελφοί, ὑμεῖς ἐστε ἡ δόξα ἡμῶν καὶ ἡ χαρά. Διὸ μηκέτι στέγοντες εὐδοκήσαμεν καταλειφθῆναι ἐν ᾿Αθήναις μόνοι, καὶ ἐπέμψαμεν Τιμόθεον, τὸν ἀδελφὸν ἡμῶν καὶ διάκονον τοῦ Θεοῦ καὶ συνεργὸν ἡμῶν ἐν τῷ Εὐαγγελίῳ τοῦ Χριστοῦ, εἰς τὸ στηρίξαι ὑμᾶς καὶ παρακαλέσαι ὑμᾶς περὶ τῆς πίστεως ὑμῶν, τὸ μηδένα σαίνεσθαι ἐν ταῖς θλίψεσι ταύταις. Αὐτοὶ γὰρ οἴδατε ὅτι εἰς τοῦτο κείμεθα· καὶ γὰρ ὅτε πρὸς ὑμᾶς ἦμεν, προελέγομεν ὑμῖν ὅτι μέλλομεν θλίβεσθαι, καθὼς καὶ ἐγένετο καὶ οἴδατε. Διὰ τοῦτο κἀγὼ μηκέτι στέγων ἔπεμψα εἰς τὸ γνῶναι τὴν πίστιν ὑμῶν, μή πως ἐπείρασεν ὑμᾶς ὁ πειράζων καὶ εἰς κενὸν γένηται ὁ κόπος ἡμῶν. ῎Αρτι δὲ ἐλθόντος Τιμοθέου πρὸς ἡμᾶς ἀφ᾿ ὑμῶν καὶ εὐαγγελισαμένου ἡμῖν τὴν πίστιν καὶ τὴν ἀγάπην ὑμῶν, καὶ ὅτι ἔχετε μνείαν ἡμῶν ἀγαθήν, πάντοτε ἐπιποθοῦντες ἡμᾶς ἰδεῖν καθάπερ καὶ ἡμεῖς ὑμᾶς, διὰ τοῦτο παρεκλήθημεν, ἀδελφοί, ἐφ᾿ ὑμῖν ἐπὶ πάσῃ τῇ θλίψει καὶ ἀνάγκῃ ἡμῶν διὰ τῆς ὑμῶν πίστεως· ὅτι νῦν ζῶμεν, ἐὰν ὑμεῖς στήκητε ἐν Κυρίῳ.

Ἀλληλούϊα (γ΄) Ἦχος β΄

Στίχ.1 Αἰνεῖτε τὸν Κύριον ἐκ τῶν οὐρανῶν.

Στίχ.2 Αἰνεῖτε αὐτόν, πάντες οἱ ἄγγελοι αὐτοῦ.

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ

Τῌ ΔΕΥΤΕΡᾼ ΤΗΣ Η΄ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ ΛΟΥΚΑ

Ἐκ τοῦ κατὰ Λουκᾶν

ιβ΄ 13 - 15 22 - 31

Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, διδάσκοντος τοῦ Ἰησοῦ, εἶπέ τις αὐτῷ ἐκ τοῦ ὄχλου· Διδάσκαλε, εἰπὲ τῷ ἀδελφῷ μου μερίσασθαι τὴν κληρονομίαν μετ' ἐμοῦ. ὁ δὲ εἶπεν αὐτῷ· Ἄνθρωπε, τίς με κατέστησε δικαστὴν ἢ μεριστὴν ἐφ' ὑμᾶς; εἶπε δὲ πρὸς αὐτούς· Ὁρᾶτε καὶ φυλάσσεσθε ἀπὸ πάσης πλεονεξίας· ὅτι οὐκ ἐν τῷ περισσεύειν τινὶ ἡ ζωὴ αὐτοῦ ἐστιν ἐκ τῶν ὑπαρχόντων αὐτοῦ. Διὰ τοῦτο λέγω ὑμῖν, μὴ μεριμνᾶτε τῇ ψυχῇ ὑμῶν τί φάγητε, μηδὲ τῷ σώματι ὑμῶν τί ἐνδύσησθε. οὐχὶ ἡ ψυχὴ πλεῖόν ἐστι τῆς τροφῆς καὶ τὸ σῶμα τοῦ ἐνδύματος; κατανοήσατε τοὺς κόρακας, ὅτι οὐ σπείρουσιν οὐδὲ θερίζουσιν, οἷς οὐκ ἔστι ταμεῖον οὐδὲ ἀποθήκη, καὶ ὁ Θεὸς τρέφει αὐτούς· πόσῳ μᾶλλον ὑμεῖς διαφέρετε τῶν πετεινῶν; τίς δὲ ἐξ ὑμῶν μεριμνῶν δύναται προσθεῖναι ἐπὶ τὴν ἡλικίαν αὐτοῦ πῆχυν ἕνα; εἰ οὖν οὔτε ἐλάχιστον δύνασθε, τί περὶ τῶν λοιπῶν μεριμνᾶτε; κατανοήσατε τὰ κρίνα πῶς αὐξάνει· οὐ κοπιᾷ οὐδὲ νήθει· λέγω δὲ ὑμῖν, οὐδὲ Σολομὼν ἐν πάσῃ τῇ δόξῃ αὐτοῦ περιεβάλετο ὡς ἓν τούτων. εἰ δὲ τὸν χόρτον τοῦ ἀγροῦ, σήμερον ὄντα καὶ αὔριον εἰς κλίβανον βαλλόμενον, ὁ Θεὸς οὕτως ἀμφιέννυσι, πόσῳ μᾶλλον ὑμᾶς, ὀλιγόπιστοι; καὶ ὑμεῖς μὴ ζητεῖτε τί φάγητε καὶ τί πίητε, καὶ μὴ μετεωρίζεσθε· ταῦτα γὰρ πάντα τὰ ἔθνη τοῦ κόσμου ἐπιζητεῖ· ὑμῶν δὲ ὁ πατὴρ οἶδεν ὅτι χρῄζετε τούτων· πλὴν ζητεῖτε τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ, καὶ ταῦτα πάντα προστεθήσεται ὑμῖν.

•

Μέσα σε αυτά τα ιερά αναγνώσματα αναβλύζει το παλαιό φως που κρατά ζωντανή την καρδιά της Εκκλησίας. Ο λόγος του Παύλου μας διδάσκει ότι η πραγματική καρποφορία δεν έρχεται από υπολογισμό ή φόβο αλλά από την ελεύθερη προσφορά της καρδιάς. Ό,τι σπέρνουμε με χαρά, με καθαρή διάθεση και με εμπιστοσύνη στον Θεό, επιστρέφει σε εμάς πολλαπλάσιο. Και το Ευαγγέλιο μάς καλεί να αφήσουμε την ανησυχία που φθείρει τον άνθρωπο, να δούμε τα κρίνα του αγρού, τους κόρακες που τρέφονται από το έλεος του Θεού και να κατανοήσουμε πως η πρόνοιά Του αγκαλιάζει ακόμη περισσότερο εκείνους που Τον αγαπούν.

Η διδασκαλία αυτή δεν είναι θεωρητική∙ είναι πρόσκληση επιστροφής στην απλότητα. Η πλεονεξία θολώνει το βλέμμα και βαραίνει την ψυχή, ενώ η μέριμνα για τα υλικά πράγματα γίνεται δεσμός που φυλακίζει το πνεύμα. Ο Χριστός μάς δείχνει τον δρόμο προς την αληθινή ελευθερία, ζητώντας να αναπαύσουμε την καρδιά μας στην εμπιστοσύνη προς τον Πατέρα. Όταν το βλέμμα στραφεί πρώτα στη Βασιλεία, τότε όλα τα υπόλοιπα βρίσκουν τη θέση τους χωρίς αναστάτωση και ταραχή.

Η ζωή του πιστού δεν είναι αναζήτηση ασφάλειας αλλά αναζήτηση νοήματος. Και το νόημα βρίσκεται εκεί όπου ο άνθρωπος αφήνει τον εγωισμό του και αναπαύεται στο θέλημα του Θεού. Έτσι γεμίζει η καρδιά με φως, η δύναμη της πίστεως στηρίζει στις θλίψεις, και η αγάπη γίνεται καρπός που δεν μαραίνεται. Ο λόγος του Κυρίου μάς επιστρέφει στη βαθιά αλήθεια πως ό,τι πραγματικά χρειαζόμαστε δεν αγοράζεται και δεν αποθηκεύεται: είναι δώρο.

Αυτή η ημέρα γίνεται ευκαιρία για να θυμηθούμε πως ο Θεός δεν ζητά από εμάς κατορθώματα αλλά εμπιστοσύνη, όχι άγχος για το αύριο αλλά πίστη στο σήμερα. Και πάνω από όλα ζητά να έχουμε καρδιά ανοιχτή, καρδιά απλή, καρδιά που ξέρει να ευχαριστεί και να προσφέρει.

Για όσους πορεύονται με πίστη, κάθε μέρα γίνεται μικρή ανάσταση. Και όποιος νιώθει την καρδιά του βαριά στις μέριμνες, ας σταθεί για λίγο και ας θυμηθεί τα κρίνα του αγρού. Μέσα στη σιωπή αυτή γεννιέται η ελπίδα και ξαναβρίσκει ο άνθρωπος το θάρρος να σηκώσει το βλέμμα προς τον ουρανό.

Αν επιθυμείτε, μοιραστείτε τι σας άγγιξε περισσότερο από τα σημερινά αναγνώσματα, ώστε όλοι μαζί να στηριχθούμε από τον λόγο του Θεού.

Ευχή για την εικόνα

Φως πρωινό που πέφτει απαλά πάνω στην ψυχή, σαν υπενθύμιση ότι ο Θεός δεν αφήνει κανέναν μόνο, ακόμη κι όταν η καρδιά βαδίζει μέσα σε αγωνίες.

#λόγοςτουΘεού #orthodoxchurch #filoiesfigmenou

#словоБожие #православие