Άγιος Νίκανδρος και οι Συν Αυτώ Λοιποί Άγιοι

Σάββατο 8 Ιουνίου κατά το ορθόδοξο εορτολόγιο, εορτάζουν οι Άγιοι Νίκανδρος και Μαρκιανός

Βιογραφία
Tου Mαρκιανού τω ξίφει τετμημένου,
Nίκανδρος είπεν, ακόλουθός ειμί σοι.

Οι Άγιοι αυτοί, επειδή ομολόγησαν την πίστη τους στο Χριστό, μπροστά στον ηγεμόνα Μάξιμο, τους έβαλαν στη φυλακή. Μετά είκοσι μέρες τους έβγαλαν από τη φυλακή και τους ανάγκαζαν πάλι ν' αρνηθούν το Χριστό. Επειδή όμως δεν τα κατάφεραν, ξέσχισαν τα σώματα τους με σιδερένια νύχια, τους κρέμασαν ανάποδα και τους έκαιγαν από κάτω με φωτιά. Κατόπιν έχυσαν πάνω στις πληγές τους αλάτι και ξύδι και έτριψαν αυτές με τραχεία κεραμίδα. Έπειτα συνέτριψαν με πέτρες τα στόματα και τα πρόσωπα τους. Τα μαρτύρια παρακολουθούσε η γυναίκα του αγίου Νικάνδρου, που ενθάρρυνε αυτόν να τα υπομένει πρόθυμα. Παρακολουθούσε όμως και η γυναίκα του αγίου Μαρκιανού, αλλά έκανε εντελώς τ' αντίθετα, διότι έκλαιγε και έδειχνε το παιδί τους, με αποτέλεσμα να πονάει η καρδιά του μάρτυρα. Τότε ο Μαρκιανός, πήρε το παιδί, σήκωσε τα μάτια του στον ουρανό και είπε: «Κύριε, συ θα φροντίσεις για το παιδί αυτό». Και αφού φίλησε το παιδί και τη γυναίκα του, έτρεξε στο δρόμο του μαρτυρίου. Μετά, έκοψαν με μαχαίρια τις γλώσσες των αθλητών της πίστης, και τελευταία τους αποκεφάλισαν.

Σάββατο 8 Ιουνίου κατά το ορθόδοξο εορτολόγιο, εορτάζει ο Άγιος Νίκανδρος

Βιογραφία
Aλλ’ οίδα και Nίκανδρον άνδρα γεννάδαν,
Nίκης λαβόντα το στέφος διά ξίφους.

Είναι άγνωστο αν είναι ο íδιος με τον άλλο Νίκανδρο που εορτάζει την ίδια ημέρα. Πάντως μαρτύρησε και αυτός δια ξίφους.

Σάββατο 8 Ιουνίου κατά το ορθόδοξο εορτολόγιο, εορτάζει ο Άγιος Μάρκος

Βιογραφία
Tμηθείς ο Mάρκος θυμιά τω Kυρίω,
Aτμόν προπέμπων εκ ζεόντων αιμάτων.

Ο Άγιος Μάρκος μαρτύρησε δια ξίφους. Δεν έχουμε άλλες λεπτομέρειες για τον βίο του.

Σάββατο 8 Ιουνίου κατά το ορθόδοξο εορτολόγιο, εορτάζει ο Άγιος Ναυκράτιος

Βιογραφία
Γην Nαυκράτιος εκπερών επιτρέπει,
Tην ψυχικήν ναυν τω κυβερνήτη Λόγω.

Ο Άγιος Νικόδημος γράφει, ότι ίσως είναι ο αδελφός του Μεγάλου Βασιλείου και Γρηγορίου Νύσσης, που ήταν θαυμάσιος ασκητής. Ψάρευε μάλιστα στις λίμνες και τα ποτάμια ψάρια και κατόπιν τα μοίραζε στους φτωχούς. Το μόνο σίγουρο όμως είναι, ότι απεβίωσε ειρηνικά.

Αλλά από τον Συναξαριστή του Μαυρικίου μαθαίνουμε ότι ήταν ο Στουδίτης Ναυκράτιος, ο γνωστός μοναχός, που υπήρξε θερμός υποστηρικτής των Ιερών εικόνων, για τις όποιες υπέστη διωγμούς και εξορίες. Κατά την Πατριαρχεία του ιερού Ιγνατίου διετέλεσε (842 μ.Χ.) ηγούμενος της Μονής Στουδίου, όπου και τάφηκε σαν ομολογητής, όταν πέθανε το 847 μ.Χ.

Σημείωση: Κατ' άλλους, ο Όσιος Ναυκράτιος ο Στουδίτης εορτάζει στις 18 Απριλίου.

Σάββατο 8 Ιουνίου κατά το ορθόδοξο εορτολόγιο, Σύναξη της Υπεραγίας Θεοτόκου και του Αρχαγγέλου Μιχαήλ στο Σωσθένειο

Βιογραφία
Δεν έχουμε λεπτομέρειες για τη σύναξη της Υπεραγίας Θεοτόκου και του Αρχαγγέλου Μιχαήλ στο Σωσθένειο (ή Στενία ή Στενή).

Σάββατο 8 Ιουνίου κατά το ορθόδοξο εορτολόγιο, εορτάζει ο Όσιος Παύλος ο Ομολογητής «ο εν Καϊουμά»

Ιερά Λείψανα: Το Λείψανο του Αγίου βρίσκεται αδιάφθορο στον ρωμαιοκαθολικό Ναό του Αγίου Γεωργίου του Μείζονος Βενετίας.

Βιογραφία
Ο Οσιομάρτυρας Παύλος του Καϊουμά δεν αναφέρεται από τους γνωστούς Αγιολόγους Ανατολής και Δύσεως (π.χ. τον Άγιο Νικόδημο τον Αγιορείτη και τον Ιππόλυτο Delehaye). Η μνήμη του βρίσκεται σε κάποιο Ευαγγελάριο, ο δε βίος του σε χειρόγραφο της Αγιοταφίτικης Βιβλιοθήκης (βλ. Α. Κεραμέως Ιεροσολ. Βιβλ. Α', σελ. 70).

Το Λείψανό του Οσιομάρτυρα, βρέθηκε άφθαρτο, με φανερά τα σημεία του μαρτυρίου του (κομμένη μύτη, εγκαύματα), επί των ημερών του Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Αντωνίου Β’ του Καυλέα (893 – 901 μ.Χ.). Μέχρι την Άλωση της Πόλεως από τους Σταυροφόρους (1204 μ.Χ.), ήταν κατατεθημένο στη Μονή του Χριστού Παντεπόπτου, η οποία κατά την διανομή δόθηκε στους Βενεδικτίνους Μοναχούς της Μονής του Αγίου Γεωργίου Μείζονος Βενετίας.

Το 1222 μ.Χ. το Λείψανο μεταφέρθηκε στη Βενετία από τον Ηγούμενο Παύλο (1206 – 1222 μ.Χ.), επί των ημερών του Δόγη Πέτρου Ziani (1206 – 1239 μ.Χ.), ο οποίος «έκπληκτος από την αξιοθαύμαστη κατάσταση διατηρήσεως του λειψάνου λέγεται ότι έβγαλε το Δουκικό «κέρας» και το τοποθέτησε στην Κάρα του Μάρτυρα» (επ. Φαναρίου Αγαθαγγέλου αυτ. σελ. 292). Λόγω αυτού του κοσμήματος στην ιστορική συνέχεια ο Άγιος πήρε την προσωνυμία του Δούκα.

Επί των ημερών του Πάπα Κλήμη Η’ (1592 – 1605 μ.Χ.) το Λείψανο τοποθετήθηκε μέσα στην Αγία Τράπεζα του λεγομένου Παρεκκλησίου των Νεκρών της αυτής Μονής, μαζί με το Λείψανο του Αγίου Παύλου Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως του Ομολογητού, όπου και σήμερα φυλάσσεται.