ΠΕΡΙ ΣΕΙΣΜΟΥ

ΠΕΡΙ ΣΕΙΣΜΟΥ

Οι σεισμοί που γίνονται ανά τον κόσμο, είναι αποτέλεσμα της ''οργής'' του Θεού, εξαιτίας της αμαρτίας του ανθρώπου. Δεν την κουνάει τη γη ο σεισμός, αλλά η αμαρτία. Ο σεισμός δεν είναι τιμωρός, είναι παιδαγωγός. Δεν έχει σχέση η οργή του Θεού με την κακία και την εκδικητικότητα, αλλά πηγάζει από την αγάπη που δείχνει σαν φιλόστοργος Πατέρας, ώστε να μετανοήσουμε και να απομακρυνθούμε από την αμαρτία.
Και αν οι άνθρωποι μετανοήσουν, η ''οργή'' Του, μετατρέπεται σε έλεος.
Δεν πρέπει λοιπόν ο φόβος για εμάς να είναι ο σεισμός, αλλά η αμαρτία. Στην αιτία πρέπει να είναι ο φόβος και όχι στο αποτέλεσμα.

Ο Θεός εν τη αγάπη Του επιτρέπει να σείεται ενίοτε το κρεβάτι μας δια του σεισμού, μήπως καταλάβουμε, ότι δεν τα πάμε καλά και ότι δεν είμαστε στα πόδια μας και αν θέλει Αυτός, στεκόμαστε στα πόδια μας. Είναι παράξενα πράγματα τα οποία η επιστήμη μας τα συγχέει, διότι πιστεύει στη φύση και στους νόμους της φύσεως, χωρίς να πιστεύει σε Αυτόν, ο οποίος δημιούργησε τη φύση και τους νόμους της φύσεως.
Ο Δαβίδ εν τη εξάρση του είπε: «Ο θεμελιών τη γη επί τη ασφάλεια αυτής ου σαλευθήσεται» (Ψαλμοί 45,6). Την θεμελιώνει δηλ. ο Θεός τη γη, για να μη σαλευτεί.
Ο Δαβίδ όμως είπε επίσης: Ο επιβλέπων επί την γην και ποιών αυτήν τρέμειν, ο απτόμενος των ορέων και καπνίζονται. (Ψαλμοί 103,32)
Πότε ο Δαβίδ είπε αλήθεια; Στην πρώτη που είπε ότι ο Θεός ασφάλισε τη γη και δεν κουνιέται ή στη δεύτερη που τη βλέπει τη γη και τρέμει στο αγριέμα που θα τη δει; Και στις δύο φορές είπε την αλήθεια! Τί βγαίνει απ' αυτό; Ό,τι είναι στο χέρι του Θεού, το εάν κουνηθεί ή όχι η γη και όχι στους νόμους της φύσεως.

Προέκυψε κάποια ωφέλεια από αυτά τα δεινά που συνέβησαν αυτές τις ημέρες, με τον σεισμό στη Θεσσαλονίκη; Ωφελήθηκε κανείς; Μετανόησε κανείς; Άλλαξε κανείς; Άρχισε να φοβάται και αυτή τη ζωή του την πρόσκαιρη κανείς;
Δυστυχώς από αυτά που βλέπω και ακούω, όχι...
Έχω στο χέρι μου ένα σημείωμα που έχει έρθει από τη Θεσσαλονίκη, λίγε μέρες μετά τον μεγάλο σεισμό που έγινε εκεί. Ακούστε τι λέει:
Θεσσαλονίκη 28 Ιουνίου 1978. Μοιχεία σε σεισμοπλήκτων στην συμπρωτεύουσα. Σε καταυλισμό κοντά στο Βαρδάρι, σύζυγος κατέλαβε τη γυναίκα του, αγκαλιασμένη με το φίλο της, μέσα στη σκηνή. Η σύζυγος είχε στείλει τον άνδρα της στο ετοιμόρροπο τους, για να φέρει νερό και να δει τις καταστροφές. Βρήκε έτσι αυτή την ευκαιρία, να βάλει μέσα στη σκηνή της, το φίλο της. Όταν ο αγαπημένος - απατημένος σύζυγος γύρισε και οι «σεισμικές περιτυλίξεις» συνέχιζαν - δεν είχαν τελειώσει - έσπασε στο ξύλο τη γυναίκα του και αναστατώθηκε ο καταυλισμός και δόθηκε η ευκαιρία ο φίλος της να το σκάσει.
Ο Θεός ομιλεί και εμείς δεν θέλουμε να καταλάβουμε. Τί άλλο να κάνει, αυτός ο Θεός, για να σταματήσει ο άνθρωπος την αμαρτία; Να πάρει το μυδράλιο (είδος πυροβόλου όπλου), για να αρχίσει να σκοτώνει, για να γίνουμε εμείς άνθρωποι; Και παρόλο που ο Θεός μετέρχεται τα πάντα, δεν μπορεί με την βία να αλλάξει τον άνθρωπο, εφόσον ο άνθρωπος δεν θέλει.

Δημήτριος Παναγόπουλος ο Ιεροκήρυκας (1916 - 1982)