Αντιστάσου. Αύριο μπορεί να γίνει η καλύτερη μέρα της ζωής σου. Αρκεί να έχεις πίστη στον Θεό.

Αντιστάσου. Αύριο μπορεί να γίνει η καλύτερη μέρα της ζωής σου. Αρκεί να έχεις πίστη στον Θεό.

Κάθε φορά που η ψυχή σκοτεινιάζει και όλα μοιάζουν να τελειώνουν, ο λόγος αυτός γίνεται σαν ψίθυρος του Θεού μέσα στην καρδιά. Αντιστάσου, όχι με πείσμα ανθρώπινο, αλλά με την ήρεμη εμπιστοσύνη ότι ο Κύριος μπορεί σε μια μόνο στιγμή να αλλάξει ολόκληρη την πορεία της ζωής σου. Σήμερα ίσως να στέκεσαι στο χείλος της απελπισίας, όμως ο Θεός βλέπει ήδη το αύριο που εσύ δεν διακρίνεις. Εκεί όπου εμείς βλέπουμε τοίχο, Εκείνος ανοίγει δρόμο.

Ο Χριστός μας είπε να μη μεριμνούμε για την αυριανή ημέρα, γιατί «ἀρκετὸν τῇ ἡμέρᾳ ἡ κακία αὐτῆς». Αυτό δεν σημαίνει αδιαφορία, αλλά βαθιά ανάθεση. Σήμερα αγωνίζεσαι, σήμερα προσεύχεσαι, σήμερα κρατάς την καρδιά σου να μην παραδοθεί στην απόγνωση, και την αυριανή ημέρα την αφήνεις στα χέρια Εκείνου που κυβερνά τα πάντα. Η απελπισία ψιθυρίζει ότι τίποτε δεν θα αλλάξει. Η πίστη στον Θεό απαντά ότι μέσα σε μια νύχτα μπορεί να ανατείλει άλλος ήλιος από αυτόν που περίμενες.

Οι άγιοι Πατέρες μας διδάσκουν ότι η μεγαλύτερη νίκη δεν είναι να μη δοκιμαζόμαστε, αλλά να μένουμε κοντά στον Χριστό μέσα στη δοκιμασία. Ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος υπενθυμίζει πως όποιος εμπιστεύεται τον Θεό δεν νικιέται από τις θλίψεις, αλλά τις μετατρέπει σε στεφάνια. Ο άγιος Ισαάκ ο Σύρος λέγει ότι όπου αυξάνουν οι πειρασμοί, εκεί υπεραφθονεί και η βοήθεια του Θεού. Γι’ αυτό και η αντίσταση δεν είναι απλώς ψυχικό σφίξιμο, είναι κίνηση καρδιάς προς τον Χριστό.

Όταν αισθάνεσαι ότι όλα γκρεμίζονται, πες με ταπείνωση και πόνο: «Κύριε, δεν αντέχω άλλο μόνος μου. Πάρε Εσύ το τιμόνι της ζωής μου». Αυτή η μικρή προσευχή γίνεται γέφυρα από το σκοτάδι στο φως. Μπορεί να μην αλλάξουν αμέσως οι εξωτερικές συνθήκες, αλλά αλλάζει η καρδιά. Εκεί που πριν έβλεπες αδιέξοδο, σιγά σιγά γεννιέται η βεβαιότητα ότι ο Θεός δεν σε έχει εγκαταλείψει, ακόμη κι αν επιτρέπει να περάσεις από στενό και δύσκολο δρόμο.

Η αντίσταση στον πειρασμό της απόγνωσης είναι αληθινός πνευματικός αγώνας. Ο διάβολος θέλει να μας πείσει ότι δεν υπάρχει ελπίδα, ότι ούτε ο Θεός δεν θα μας ακούσει. Όμως το Ευαγγέλιο μάς φανερώνει έναν Θεό που σκύβει πάνω στον πληγωμένο, που αναζητά το χαμένο πρόβατο, που περιμένει τον άσωτο να γυρίσει. Αν ο Πατέρας άνοιξε έτσι την αγκαλιά Του στον άσωτο υιό, πόσο περισσότερο θα ανοίξει δρόμο και για εμάς, όταν σηκώνουμε λίγο το βλέμμα μας και φωνάζουμε μέσα μας «Κύριε, σώσόν με».

Να θυμάστε ότι ο Θεός δεν μετρά τις πτώσεις σας, αλλά τις αναστάσεις σας. Σημασία έχει πως, όσο κι αν κουράζεστε, δεν θέλετε να Τον εγκαταλείψετε. Αυτό το «δεν θέλω να Σε χάσω, Χριστέ μου» έχει τεράστια αξία μπροστά Του. Σήμερα μπορεί να είναι γεμάτη στεναγμούς, δάκρυα και απογοήτευση. Αύριο όμως, με έναν τρόπο που μόνο Εκείνος γνωρίζει, μπορεί να γίνει αρχή νέας ζωής, αρχή παρηγοριάς, αρχή μιας χαράς που ακόμη δεν μπορείτε να φανταστείτε.

Η καλύτερη μέρα της ζωής μας δεν είναι εκείνη που λείπουν οι δυσκολίες, αλλά εκείνη που βρίσκουμε ξανά τον Θεό μέσα στην καρδιά μας. Όταν, μετά από μακρύ σκοτάδι, αισθανθούμε πάλι ότι το έλεός Του μάς αγγίζει, τότε καταλαβαίνουμε ότι άξιζε να περιμένουμε. Να αντιστέκεστε λοιπόν στην απελπισία, να κρατάτε με επιμονή την προσευχή, να εξομολογείστε, να κοινωνείτε, να ζητάτε ευχή από τους πατέρες. Όλα αυτά γίνονται μικρές γέφυρες που οδηγούν στο αύριο του Θεού.

Κρατήστε ζωντανό μέσα σας τον λόγο αυτό: ίσως το αύριο να είναι η μέρα που ο Χριστός θα απαντήσει σε προσευχές χρόνων. Ας μην Τον προδώσουμε σήμερα με γογγυσμό και απιστία. Ας Του πούμε με απλότητα: «Γενηθήτω τὸ θέλημά Σου. Εγώ θα αντισταθώ στην απελπισία και θα Τον περιμένω». Και τότε η καρδιά θα αρχίσει να γεύεται από τώρα λίγη από τη χαρά εκείνης της «καλύτερης μέρας» που ετοιμάζει ο Κύριος για όσους Τον εμπιστεύονται.

Λόγος ελπίδας για ψυχές που στέκονται στο χείλος της απελπισίας και ζητούν από τον Θεό τη δύναμη να αντέξουν μέχρι να ξημερώσει το έλεος Του.

Αν νιώθετε ότι αυτός ο λόγος απαντά στους δικούς σας κρυφούς στεναγμούς, μοιραστείτε τον με όσους παλεύουν με το σκοτάδι της σημερινής ημέρας, για να ανάψει μέσα τους μια μικρή σπίθα εμπιστοσύνης στον Θεό.