Ο χρόνος πάντα φανερώνει πως κάθε καθυστέρηση έκρυβε έναν σκοπό βαθύτερο από την ανυπομονησία σου

Ο χρόνος πάντα φανερώνει πως κάθε καθυστέρηση έκρυβε έναν σκοπό βαθύτερο από την ανυπομονησία σου Στην αρχή κάθε δοκιμασίας ο άνθρωπος αγωνίζεται να κατανοήσει τα κρυμμένα νοήματα της πρόνοιας, όπως ο ψαλμωδός που αναφωνεί ότι ο Κύριος «ἐγνώρισεν ὁδούς αὐτοῦ τῷ Μωυσῇ» και φανέρωσε σταδιακά τον τρόπο των έργων Του. Όταν η καρδιά στενεύεται από την καθυστέρηση, τότε έρχεται ο λόγος του Χριστού να γαληνέψει την ψυχή με την υπόμνηση ότι «ἐν τῇ ὑπομονῇ ὑμῶν κτήσασθε τὰς ψυχὰς ὑμῶν». Η θεία οικονομία δεν βιάζεται ποτέ, αλλά δρα στον χρόνο που θεραπεύει, μορφώνει, ωριμάζει και όχι στον χρόνο που επιθυμεί η ανυπόμονη καρδιά. Γι’ αυτό και οι Πατέρες διδάσκουν πως κάθε περίσταση που επιτρέπει ο Θεός έχει μέσα της σπέρμα σωτηρίας, ακόμη κι αν στα μάτια μας μοιάζει με ακινησία ή εμπόδιο. Όταν ο άνθρωπος περιμένει χωρίς πνευματική διάκριση, η αναμονή γίνεται βάρος. Όταν όμως περιμένει με πίστη, η ίδια αναμονή γίνεται στάδιο χάριτος. Ο Κύριος στις Πράξεις των Αποστόλων υποσχέθηκε στους μαθητές ότι θα λάβουν δύναμη, αλλά τους κράτησε πρώτα στην ησυχία του Υπερώου για να καθαρθούν και να ενωθούν μεταξύ τους. Έτσι και κάθε καθυστέρηση στη ζωή μας, ακόμη και εκείνη που πληγώνει, μπορεί να γίνει θησαυρός πνευματικής ωριμότητας, αν ο άνθρωπος την καταθέσει ενώπιον του Θεού με ταπείνωση. Ο χρόνος δεν είναι εχθρός, είναι το χέρι του Θεού που εργάζεται σιωπηλά. Υπάρχουν στιγμές που η καρδιά θέλει να τρέξει, να αρπάξει το μέλλον, να βιαστεί να οικοδομήσει αυτό που φαντάστηκε. Κι όμως, τότε ακριβώς έρχεται ο λόγος των Πατέρων να προφυλάξει τον άνθρωπο από λάθος δρόμους, θυμίζοντάς του ότι η χάρις δεν ενεργεί κάτω από πίεση, αλλά σε καρδιά ησύχια, γυμνασμένη στην υπακοή, μακριά από προφάσεις και προσωπικές επιθυμίες. Η παιδαγωγία του Θεού δεν είναι τιμωρία, αλλά αποκάλυψη. Κάθε αργοπορία Του έχει μια ευλογία που δεν θα την αντέχαμε αν ερχόταν πριν από την ώρα της. Και όταν τελικά φωτιστεί ο νους, ο άνθρωπος βλέπει αυτό που άλλοτε αγνοούσε, όπως λέει ο ψαλμωδός «ὅτι ἀγαθός Κύριος καὶ εὐθύς, διὰ τοῦτο νομοθετήσει ἁμαρτάνοντας ἐν ὁδῷ». Ο Θεός δεν καθυστερεί, αλλά θεραπεύει κάθε πληγή του χρόνου με τρόπο που οδηγεί στην αληθινή μετάνοια, στη βαθύτερη πίστη και στην τελείωση της ψυχής. Η ζωή, όταν τη δει κανείς με μάτια καθαρά, αποκαλύπτει ότι τίποτα δεν ήταν τυχαίο. Οι αναβολές, οι κλειστές θύρες, οι αργοπορημένες λύσεις, όλα υπηρέτησαν μια μυστική παιδαγωγία που μετέτρεψε την αδυναμία σε δύναμη και την ανυπομονησία σε σοφία. Η θεία οικονομία πάντα φανερώνει τον λόγο της, όμως το κάνει την ώρα που η ψυχή έχει πια χώρο για να τον δεχθεί. Στο τέλος ο άνθρωπος κατανοεί πως η μεγαλύτερη δωρεά δεν ήταν η εκπλήρωση της επιθυμίας, αλλά η μεταμόρφωση που έγινε μέσα του όσο περίμενε. Εκεί κρύβεται η αληθινή νίκη του χρόνου που δεν κυλά χαμένος όταν παραδίνεται στα χέρια του Θεού. Σήμερα αφήνουμε κάθε βιασύνη και στεκόμαστε με εμπιστοσύνη μπροστά στην πρόνοια του Θεού, που γνωρίζει πότε να καθυστερήσει για να μας χαρίσει κάτι πιο βαθύ από αυτό που ζητήσαμε. Εάν αυτή η σκέψη σας αγγίζει, καταθέστε τον λογισμό της αναμονής σας με πίστη, για να γίνει κι αυτός χώρος χάριτος. Σκιρτά η καρδιά όταν αντιλαμβάνεται πως η σιωπηλή εργασία του Θεού μέσα στον χρόνο υπήρξε πάντοτε πιο σοφή από την ανυπομονησία μας