Κάνε το καλό ακόμη και στους αχάριστους και...

Κάνε το καλό ακόμη και στους αχάριστους και τους κακούς, ώστε να είσαι γνήσιο παιδί του Υψίστου

«Αγαπάτε τοὺς ἐχθροὺς ὑμῶν, καλῶς ποιεῖτε τοῖς μισοῦσιν ὑμᾶς… καὶ ἔσεσθε υἱοὶ Ὑψίστου, ὅτι αὐτός ἐστι χρηστός ἐπὶ τοὺς ἀχαρίστους καὶ πονηρούς» (Λουκ. 6, 35).

Ο Κύριος δεν μας κάλεσε να αγαπήσουμε μόνο τους φίλους μας ή όσους μάς φέρονται καλά, αλλά και εκείνους που μας πληγώνουν, μας αδικούν, μας περιφρονούν. Το καλό δεν έχει αξία όταν ανταποδίδεται· έχει θεία δύναμη όταν προσφέρεται χωρίς προσδοκία ανταλλάγματος. Η αγάπη που χαρίζεται στους αχάριστους είναι καθαρή, ουράνια, αγάπη που μοιάζει με του Θεού.

Ο άνθρωπος του Θεού δεν κάνει διάκριση. Όπως ο ήλιος φωτίζει και τον δίκαιο και τον άδικο, έτσι και η καρδιά του ταπεινού μοναχού ή κάθε πιστού χριστιανού οφείλει να απλώνεται σε όλους. Ο Άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης μας διδάσκει να μην αποσύρουμε την καλοσύνη μας από τους κακούς, γιατί τότε παύουμε να είμαστε παιδιά του Πατέρα που «βρέχει ἐπὶ δικαίους καὶ ἀδίκους» (Ματθ. 5, 45).

Η καλοσύνη δεν είναι αδυναμία, αλλά δύναμη που αναβλύζει από καρδιά καθαρή. Ο Χριστός, πάνω στον Σταυρό, προσευχήθηκε για τους σταυρωτές Του. Αν Εκείνος συγχώρησε, ποιος είμαστε εμείς να κρατάμε κακία; Το να κάνεις το καλό σε αυτούς που δεν το αξίζουν, σημαίνει ότι έχεις καταλάβει το μυστήριο της αγάπης του Θεού.

Ας μην επιτρέπουμε στις πληγές να μας κάνουν σκληρούς. Ας μην αφήνουμε την αχαριστία να μας απομακρύνει από την ευσπλαχνία. Ο κάθε άνθρωπος που μας πικραίνει, μας δίνει ευκαιρία να μοιάσουμε περισσότερο στον Χριστό. Κάθε πράξη ανιδιοτελούς καλοσύνης είναι προσευχή σιωπηλή, και κάθε συγχώρηση είναι δρόμος προς τη Βασιλεία.

Να θυμόμαστε: ο αληθινός μαθητής του Κυρίου αναγνωρίζεται όχι από τα λόγια του, αλλά από την ανεξάντλητη καρδιά του. Εκείνος που κάνει το καλό σε όλους, είναι ήδη γνήσιο παιδί του Υψίστου.

Στην ησυχία της καρδιάς, μέσα από ταπεινά έργα αγάπης, γεννιέται η ειρήνη του Θεού.

Όποιος επιμένει στο καλό, ακόμη και μέσα στην αχαριστία του κόσμου, αυτός θα ακούσει την φωνή του Κυρίου να λέει: «Εὖ, δοῦλε ἀγαθέ καὶ πιστέ· εἴσελθε εἰς τὴν χαρὰν τοῦ Κυρίου σου» (Ματθ. 25, 21).

Στις πιο απλές πράξεις κρύβεται η πιο μεγάλη ευλογία.

Η ταπεινή εργασία που προσφέρεται με αγάπη, η προσευχή που συνοδεύει το έργο, γίνονται θυμίαμα ευωδιαστό στον ουρανό. Όπως ο μοναχός που υπηρετεί με τα χέρια του και πλένει με χαρά, έτσι κι εμείς καλούμαστε να καθαρίσουμε την ψυχή μας με την καλοσύνη.

Να αγαπάς, να συγχωρείς, να ευεργετείς, να μένεις ταπεινός. Τότε ο Θεός θα κατοικεί μέσα σου.

Να θυμάσαι: το καλό ποτέ δεν χάνεται. Απλώς επιστρέφει στον καιρό του Θεού.

Ησυχία, αγάπη, ευσπλαχνία. Αυτά είναι τα σημάδια του παιδιού του Υψίστου.

Στον καθένα που πονά και αδικείται, να εύχεται το καλό. Εκεί βρίσκεται η οδός της Βασιλείας.

Γιατί όποιος σπέρνει καλοσύνη, θερίζει Χάρη.

Εμπνευσμένο από τον λόγο του Αγίου Ιωάννου της Κροστάνδης

Η ταπεινή αγάπη είναι η καθαρότερη μορφή προσευχής.

#καλοσύνη #αγάπη