Ησυχία ψυχής και λόγος σιωπής...

Ησυχία ψυχής και λόγος σιωπής...

Η αληθινή ειρήνη δεν βρίσκεται στα μεγάλα και τα ηχηρά, αλλά στα ταπεινά και τα σιωπηλά. Εκεί όπου η καρδιά μαθαίνει να ακούει χωρίς να μιλά, να αγαπά χωρίς να ζητά, να στέκεται ενώπιον της δημιουργίας και να δοξάζει τον Δημιουργό. Όταν η ψυχή αποκτήσει την απλότητα του βλέμματος και την πραότητα του βίου, τότε ακόμη και το πιο μικρό πλάσμα γίνεται δάσκαλος και αφορμή δοξολογίας.

Η ταπείνωση είναι γέφυρα που ενώνει τον άνθρωπο με τον ουρανό. Στην ησυχία της, ο νους καθαρίζεται, η καρδιά φωτίζεται, και ο άνθρωπος μαθαίνει να ζει χωρίς θόρυβο, χωρίς ιδιοτέλεια, μέσα στο φως της παρουσίας του Θεού. Όπου υπάρχει αγάπη ανιδιοτελής, εκεί βασιλεύει ο Χριστός· όπου υπάρχει ειρήνη της ψυχής, εκεί κατοικεί το Άγιο Πνεύμα.

Ας μάθουμε να ζούμε λιτά και ευγνώμονα, να σεβόμαστε τη σιωπή, να βλέπουμε τον Θεό μέσα στα μικρά και καθημερινά. Γιατί εκεί, στο απλό και αφανές, αποκαλύπτεται το μεγαλείο Του.

Όταν η ψυχή συμφιλιωθεί με τη σιωπή, τότε ακόμη κι ένα βλέμμα γίνεται προσευχή.

Η αληθινή ησυχία είναι δοξολογία που δεν χρειάζεται λόγια.

Η ζωή αποκτά πληρότητα, όταν μάθουμε να ευλογούμε τα πάντα, ακόμη κι εκείνα που δεν μιλούν, αλλά ζουν με απλότητα.

Αντικρίστε τη σιωπή σαν ευκαιρία προσευχής, τη γαλήνη σαν δώρο του Θεού, και τη συντροφιά της ταπεινότητας σαν οδό σωτηρίας.

Ας γίνουμε όλοι φως ειρηνικό μέσα στον κόσμο, ψυχές που μαρτυρούν την παρουσία Του χωρίς να υψώνουν φωνή.

Η ησυχία δεν είναι απουσία ήχου, αλλά παρουσία Θεού.

Όταν αγαπάς χωρίς λόγια, ο Θεός σε ακούει.

Σε στιγμές σιωπής γεννιέται το πιο δυνατό «Κύριε ελέησον».