Προσευχη εν καιρώ ασθενείας.

Προσευχη εν καιρώ ασθενείας.

Ἐγώ, Θεέ μου, θέλω νὰ μὲ κάνεις καλά,

γιὰ νὰ σὲ εὐλογῶ καὶ νὰ σὲ δοξάζω.

Μα, ἂν πάλι Σὺ γνωρίζεις πὼς τὸ συμφέρον τῆς σωτηρίας μου

εἶναι νὰ μὴ γίνω καλά ἀπὸ τὴν ἀσθένειά μου,

τὸ θέλημά Σου νὰ γίνει.

Δὲν ζητῶ τὴν ὑγεία μου πιὸ πολὺ ἀπὸ Σένα.

Δὲν ἀγαπῶ τὸ σώμα μου πιὸ πολὺ ἀπὸ τὴν ψυχή μου.

Ἐνῶπιον Σοῦ ἀνοίγω τὴν καρδιὰ μου ὅλη,

πονεμένη, ταπεινή, γυμνή, ἀλλὰ ἔτοιμη νὰ ἀκολουθήσει ὅπου ὁδηγήσεις.

Ἂν θέλεις, ἴασέ με. Ἐσὺ μόνο μπορεῖς.

Ἀλλὰ ἂν ἡ παιδαγωγία Σου εἶναι ὁ πόνος,

καὶ διὰ μέσου τοῦ πόνου θὰ καθαρθῇ ἡ ψυχή μου,

τότε δόξα σοι, ὁ Θεός μου.

Μὴν ἀποστρέψεις τὸ πρόσωπό Σου ἀπὸ ἐμοῦ.

Μείνε δίπλα μου, Χριστέ μου,

καθὼς ὁ ἄνεμος φυσᾷ πάνω σὲ πληγὴ ἀλλὰ φέρνει δροσιὰ,

καθὼς ἡ θλίψις καίει ἀλλὰ ξυπνᾷ τὴν ἐλπίδα.

Τὰ μάτια μου, Κύριε, ἀτενίζουν τὸ φῶς Σου.

Ἡ καρδιὰ μου πεθυμεῖ τὸ ἔλεός Σου.

Ἡ ψυχή μου εἶναι στὴν παλάμη Σου.

Ἐὰν μὲ θεραπεύσεις, θὰ δοξάσω τὸ ὄνομά Σου.

Ἐὰν δὲ μὲ θεραπεύσεις, θὰ ὑπομένω σιωπηλά,

διότι γνωρίζω ὅτι ἀπ’ τὴν ἀγάπη Σου οὐδὲν δὲν γίνεται χωρὶς λόγο.

Μὴν μὲ ἀφήσεις, ὅταν ἔρθουν νύχτες δὲν μπορῶ νὰ κοιμηθῶ ἀπὸ τὸν πόνο.

Μὴν ἀποσυρθεῖς, ὅταν τὰ δάκρυα τρέχουν μὲ ἀδυναμία,

ἀλλὰ τὰ χέρια μου σηκώνονται ψηλὰ πρὸς Εσένα.

Σὺ, ποὺ ἔκλαυσες στὸν κῆπο,

Σὺ, ποὺ ὑπέμεινες τὸ Σταυρό,

κάνε καὶ ἐμὲ νὰ ὑπομείνω τὴν μικρὴ μου σταύρωση

μὲ πίστη, μὲ ὑπομονή, μὲ ἀγάπη πρὸς τὸ θείο Σου θέλημα.

Ἀμὴν.

Ἡ ἀσθένεια εἶναι καμίνι, ἀλλὰ ἡ παρουσία τοῦ Θεοῦ τὴν μεταβάλλει σὲ τόπον χάριτος.

Οὔτε ὁ πόνος εἶναι κατάρα, οὔτε ἡ θεραπεία πάντοτε σωτηρία.

Ἐκεῖνο ποὺ σώζει εἶναι ἡ ἐλπίδα στὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ.

Ἐὰν μὲν θεραπευθῶ, νὰ δοξάζω,

ἐὰν δὲν θεραπευθῶ, νὰ ὑπομένω,

διότι στὴν ὑπομονὴ βρίσκεται ἡ ἐλπίδα,

καὶ ὅπου ἐλπίζει ἡ ψυχή, ἐκεῖ ὁ Θεὸς ἐγκατοικεῖ.

Ὅ,τι μᾶς συμβαίνει, ὁ Θεὸς τὸ ἐπιτρέπει ὄχι διότι μας ξέχασε,

ἀλλὰ διότι θέλει νὰ μᾶς φέρει πιὸ κοντά στὴν ὄντως ζωὴ:

τὴν σωτηρία.

Σὲ ὅλους τοὺς πονεμένους ἀσθενεῖς, σὲ νοσοκομεῖα, σὲ σπιτικὰ δωμάτια, σὲ νύχτες μοναξιάς,

ὁ Θεὸς δὲν ἀπέχει, εκεῖ εἶναι, καὶ δακρύζει μὲ ἐσᾶς.

Ἐὰν μὲ θεραπεύσεις, θὰ δοξάσω,

ἐὰν δὲν μὲ θεραπεύσεις, θὰ ὑπομένω,

διότι εἶσαι ὁ Θεός μου.