Όσιος Θεοστήρικτος ο Ομολογητής και Οι Συν Αυτώ Λοιποί Άγιοι

Όσιος Θεοστήρικτος ο Ομολογητής

Βιογραφία

Στήριγμα πιστοῖς καὶ μεταστὰς ἐκ βίου,
Τὰς σάς, Θεοστήρικτε, πρεσβείας δίδου.

Ο Όσιος Θεοστήρικτος γεννήθηκε στην Τρίγλια της Μικράς Ασίας (κωμόπολη της Βιθυνίας στα παράλια της Προποντίδας) στις αρχές του 8ου μ.Χ. αιώνα. Ευσεβής και φιλομόναχος από μικρός, αμέσως όταν τελείωσε τη βασική του εκπαίδευση, πήγε στην εκεί κοντά Μονή Πελεκητή, όπου εκάρη μοναχός και αργότερα έγινε και ηγούμενος της.

Όταν επί Κωνσταντίνου Ε' του Κοπρώνυμου (741 - 775 μ.Χ.) ξέσπασε ο φοβερός διωγμός κατά των εικόνων, ο αυτοκράτορας πρόσταξε τον ηγεμόνα της Ασίας Μιχαήλ το Λαχανοδράκοντα, να τιμωρήσει με κάθε τρόπο σκληρά αυτούς που προσκυνούν τις άγιες εικόνες. Τότε αυτός, πήγε στη Μονή Πελεκητής τη Μεγάλη Πέμπτη και κατά την ώρα της Θείας Λειτουργίας, συνέλαβε τους μοναχούς και άλλους σκότωσε με βάρβαρα βασανιστήρια και άλλους, μεταξύ αυτών και τον Θεοστήρικτο, αφού πάλι σκληρά βασάνισε τους έστειλε στις φυλακές της Κωνσταντινούπολης.

Αργότερα, όταν ο Άγιος βγήκε από τη φυλακή, γέροντας πλέον, επέστρεψε στην κατεστραμμένη Μονή Πελεκητής, όπου συναντήθηκε με τον όσιο και ομολογητή Νικήτα, ηγούμενο της κοντινής Μονής Μηδικίου (βλέπε 3 Απριλίου).

Ο όσιος Θεοστήρικτος. συνέθεσε και «Κανόνα Παρακλητικὸν εἰς τὴν Ὑπεραγίαν Θεοτόκον».

Έζησε σε βαθιά γεράματα και απεβίωσε ειρηνικά.

Ἀπολυτίκιον
Ἦχος α’. Τῆς ἐρήμου πολίτης.
Στηριγμὸς φερωνύμως τῶν πιστῶν ἐχρημάτισας, δι’ ὁμολογίας τῆς θείας, Θεοστήρικτε Ὅσιε· ὑπὲρ γὰς τῆς Εἰκόνος τοῦ Χριστοῦ, ὑπέμεινας κακώσεις καὶ δεσμά· διὰ τοῦτο καὶ Τριγλία ἡ σὴ πατρίς, τιμᾷ σε ἀνακράζουσα· δόξα τῷ δεδωκότι σοι ἰσχύν, δόξα τῷ σὲ στεφανώσαντι, δόξα τῷ χορηγοῦντι διὰ σοῦ, χάριν ἡμῖν καὶ ἔλεος.

Κοντάκιον
Ἦχος δ’. Ἐπεφάνης σήμερον.
Ὀρθοδόξοις δόγμασι, λελαμπρυσμένος, ὡς ἀστὴρ πολύφωτος ὁμολογίας τῷ φωτί, καταπυρσεύεις ἑκάστοτε, τοὺς σὲ τιμῶντας, σοφὲ Θεοστήρικτε.

Μεγαλυνάριον
Χαίροις τῆς Τριγλίας θεῖος βλαστός, καὶ ὁμολογίας, Θεοστήρικτε λαμπηδών· χαίροις ὁ προστάτης, καὶ θεῖος ἀντιλήπτωρ, τῶν πίστει ἐκτελούντων, Πάτερ τὴν μνήμην σου.

Μνήμη της φοβεράς απειλής του σεισμού

Βιογραφία

Ο σεισμός έγινε το έτος 790 μ.Χ., επί αυτοκράτορα Κωνσταντίνου του ΣΤ' του Πορφυρογέννητου (780 - 798 μ.Χ.), υιού της Ειρήνης της Αθηναίας.

Όπως αναφέρεται στο Λαυρεωτικό Κώδικα, όλη η γη κλονιζόταν επί πολλές ημέρες. Τότε κατέπεσε μεγάλο μέρος των τειχών της Κωνσταντινουπόλεως, ράγισαν ναοί και κατέπεσαν οικίες. Ο βασιλεύς μαζί με τον Πατριάρχη και τον λαό, έκαναν λιτανείες με τον Τίμιο Σταυρό, τα άγια λείψανα και τις ιερές εικόνες και προσεύχονταν με δάκρυα και νηστεία να τους ελεήσει ο Θεός και να αποστρέψει την οργή Του. Ο Κύριος έγινε ελπίδα για όλους και κατάπαυσε τον τρόμο της γης.

Άγιος Παύλος ο Οσιομάρτυρας

Βιογραφία

Ζῆλος διεξέκαυσε Παῦλον Εἰκόνων,
ᾯ φλὸξ δι' αὐτὰς ἐξεκαύθη καμίνου.

Ο Άγιος Οσιομάρτυρας Παύλος καταγόταν από την Κρήτη και μαρτύρησε επί του αρχισατράπου της νήσου Κρήτης, Θεοφάνους Λαρδοτύρου, όπως πληροφορούμαστε από τον βίο του Αγίου Στεφάνου του Νέου, του οποίου την μνήμη τιμά η Εκκλησία στις 28 Νοεμβρίου.

Ο Στέφανος ήταν μοναχός στο όρος Αυξεντίου της Βιθυνίας, συνελήφθη ως εικονόφιλος και φυλακίσθηκε στην Κωνσταντινούπολη επί αυτοκράτορα Κωνσταντίνου Ε' του Κοπρώνυμου (740 - 775 μ.Χ.). Μέσα στην φυλακή βρήκε και άλλους 342 μοναχούς, που είχαν φυλακισθεί για τον ίδιο λόγο, μεταξύ των οποίων και έναν μοναχό από την Κρήτη με το όνομα Αντώνιος. Αυτός άρχισε να διηγείται στους άλλους φυλακισμένους μοναχούς περί της αγριότητας των διωγμών στην Κρήτη και περί του μαρτυρίου του Αγίου Παύλου.

Ο αρχισατράπης Θεοφάνης, αφού οδήγησε τον Άγιο Παύλο στο Πραιτώριο του Ηρακλείου, τον εκβίαζε ή να ποδοπατήσει την εικόνα του Κυρίου, ο Οποίος σταυρώθηκε για τον άνθρωπο, ή να ακολουθήσει την οδό των βασανιστηρίων. Ο Άγιος όχι μόνο αρνήθηκε να το πράξει, αλλά γονάτισε και ασπάσθηκε την εικόνα. Εξαγριωμένος ο αρχισατράπης έδωσε εντολή να γδύσουν τον Άγιο και να τον δέσουν με σίδερα. Κατόπιν, αφού τον κρέμασε, τον έκαψε ζωντανό. Το μαρτύριό του τοποθετείται περί το 765 ή το 766 μ.Χ.

Άγιος Μαρίνος

Βιογραφία

Tμηθείς Mαρίνος εκτέμνει κάραν πλάνης,
Kαι συν κεφαλή των όλων Xριστώ μένει.

Ο Άγιος Μαρίνος έζησε στα χρόνια των διωγμών της Εκκλησίας. Χριστιανός από τη γέννηση του, ανατράφηκε με πολλή επιμελημένη ευσέβεια και με θερμότατο ζήλο για την πίστη. Όταν συνελήφθη σαν χριστιανός, ομολόγησε με θάρρος την πίστη του και ήλεγξε τους ειδωλολάτρες για τις ανόητες θυσίες τους, όταν αυτοί έβρισαν τη χριστιανική θρησκεία. Τότε τον βασάνισαν άγρια. Τον έδειραν με μαστίγια, του έσπασαν κατόπιν το στόμα και τα δόντια, και τελευταία πήρε το στεφάνι της μαρτυρικής τελείωσης με αποκεφαλισμό.

Άγιος Θεόδουλος ο Ιερομάρτυρας ο Σιναΐτης

Βιογραφία

Ο Άγιος Ιερομάρτυρας Θεόδουλος ήταν αδελφός της μονής Σινά και διακονούσε στο μετόχι της μονής, στον Άγιο Γεώργιο Πυργώτου της Κύπρου. Τελειώθηκε μαρτυρικά από τους Τούρκους το έτος 1822 μ.Χ.

Άγιος Παύλος ο Οσιομάρτυρας ο ἐν Κύπρῳ ἀθλήσας

Βιογραφία

Είναι άγνωστο που και πότε μαρτύρησε επί των εικονομάχων ο Άγιος Οσιομάρτυς Παύλος, ο οποίος τελειώθηκε διά πυρός.

Άγιος και Δίκαιος Λάζαρος ο φίλος του Χριστού

Βιογραφία

Τη μνήμη του αναφέρουν ο Συναξαριστής του Delehaye και ο Λαυριωτικός Κώδικας Ι 70. Στον ανωτέρω Κώδικα αναφέρεται το εξής: «Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ἡ ἀνάστασις τοῦ ἁγίου καὶ δικαίου Λαζάρου τοῦ φίλου τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὃν ἐκ νεκρῶν ἤγειρεν ἐν τῇ πόλει Βηθανίᾳ πλησίον Ἱεροσολύμων, ὅτε σαρκὶ περιεπολεύετο ἐν τῇ γῇ ὁ ἀγαθὸς Θεὸς ἡμῶν διὰ τὴν σωτηρίαν».

Για περισσότερες λεπτομέρειες βλέπε στις 17 Οκτωβρίου και στο Σάββατο του Λαζάρου.

Όσιος Μακάριος ηγούμενος της μονής Κολγιαζίν της Ρωσίας

Βιογραφία

Ο Όσιος Μακάριος, κατά κόσμο Ματθαίος, γεννήθηκε το έτος 1402 μ.Χ. στο χωριό Κοζίνο της Ρωσίας, που βρισκόταν κοντά στην πόλη Καζίν. Ο πατέρας του Βασίλειος Κόζα, ήταν στρατιωτικός στην υπηρεσία του πρίγκιπα Βασιλείου Β' του Οσκούρου.

Κατόπιν επιμονής των γονέων του και παρά την μοναχική του κλίση, νυμφεύθηκε την Ελένη Γιαχόντοβα. Τα επόμενα τρία χρόνια πέθαναν οι γονείς του και η σύζυγός του. Έτσι ο Όσιος εισήλθε στη μονή του Αγίου Νικολάου του Κολμπούκωφ, όπου εκάρη μοναχός. Με την ευλογία του ηγουμένου άφησε τη μονή και ασκήτευε σε ερημική περιοχή κοντά σε δύο λίμνες της περιοχής του Καζίν.

Αργότερα έγινε ηγούμενος της μονής Κολγιαζίν. Εδώ συνέχισε τον πνευματικό του αγώνα. Ήταν απλός και πολλές φορές αποσυρόταν στην έρημο, για να ζήσει ησυχαστικά. Μέσα στο δάσος συνομιλούσε με τα άγρια θηρία, τα οποία έπαιρναν την τροφή τους από το χέρι του Αγίου.

Ο Όσιος Μακάριος κοιμήθηκε με ειρήνη το έτος 1483 μ.Χ.