Άγιοι Χρύσανθος και Ευφημία Και Οι Συν Αυτώ Λοιποί Άγιοι

Παρασκευή 4 Ιανουαρίου κατά το ορθόδοξο εορτολόγιο, εορτάζουν οι Άγιοι Χρύσανθος και Ευφημία

Βιογραφία
Εις τον Χρύσανθον.
Χρύσανθος ανθεί καρπόν ήδιστον πάνυ,
Τον και πολύ φανέντα κρείττω χρυσίου.

Εις την Ευφημίαν.
Ευφημίας λόγος σε την Ευφημίαν.
Τρανώς κατηξίωσε της αθανάτου.

Ο Άγιος Χρύσανθος και η Αγία Ευφημία μαρτύρησαν για την πίστη του Χριστού αλλά δεν έχουμε λεπτομέριες για τον βίο τους. Για την Αγία Ευφημία αναφέρεται απλώς «της πλησίον του Αγίου Ακακίου», από το οποίο θεωρούμε, ότι πρόκειται περί του τάφου αυτής.

Παρασκευή 4 Ιανουαρίου κατά το ορθόδοξο εορτολόγιο, εορτάζει ο Όσιος Θεοπρόβος επίσκοπος Καρπασίας Κύπρου

Βιογραφία
Ο Όσιος Θεοπρόβος έζησε κατά τον 4ο μ.Χ. αιώνα. Δεν έχουμε περισσότερες λεπτομέρειες για τον βίο του Οσίου.

Παρασκευή 4 Ιανουαρίου κατά το ορθόδοξο εορτολόγιο, εορτάζει ο Άγιος Ευστάθιος ο Α', Αρχιεπίσκοπος Σέρβων

Βιογραφία
Ο Άγιος Ευστάθιος ο Α', ήταν Αρχιεπίσκοπος Σερβίας. Κοιμήθηκε εν ειρήνη το έτος 1286.

Παρασκευή 4 Ιανουαρίου κατά το ορθόδοξο εορτολόγιο, εορτάζει ο Όσιος Αχιλλέας ο Διάκονος της Λαύρας Κιέβου

Βιογραφία
Ο Όσιος Αχιλλέας μόνασε τον 14ο μ.Χ. αιώνα στη Λαύρα του Κιέβου. Αγιοκατατάχθηκε μαζί με άλλους Αγίους της Λαύρας των Σπηλαίων του Κιέβου, την επόμενη περίοδο μετά την εισβολή των Μογγόλων, από τον Μητροπολίτη Κιέβου και της Γαλικίας Άγιο Πέτρο, τον Μογγίλα, το έτος 1643.

Παρασκευή 4 Ιανουαρίου κατά το ορθόδοξο εορτολόγιο, Εύρεσις των Τιμίων Λειψάνων του Αγίου Νεομάρτυρα Ιωάννου του εξ Αγαρηνών

Βιογραφία
Το μαρτύριο του Αγίου Νεομάρτυρα Ιωάννου εορτάζεται στις 23 Σεπτεμβρίου.

Μετά το μαρτύριό του, το έτος 1814 μ.Χ., οι Χριστιανοί της πόλεως Βραχωρίου (Αγρινίου) παρέλαβαν το τίμιο λείψανο αυτού και το ενταφίασαν σε έναν αγρό. Όταν έγινε η ανακομιδή, μεταξύ των ετών 1814 - 1821 μ.Χ., τα ιερά λείψανα μεταφέρθηκαν κρυφά στην ιερά Μονή Προυσιωτίσσης Ευρυτανίας, από τον ιερέα Κύριλλο Καστανοφύλλη και κατετέθησαν σε τόπο κρυφό.

Τα χρόνια πέρασαν και το γεγονός περιέπεσε σε λήθη. Αλλά ο δοξάζων τους Αγίους Κύριος απεκάλυψε αυτά στους Μοναχούς της Μονής, οι οποίοι αποφάσισαν, στις 4 Ιανουαρίου 1974 μ.Χ., να ανοίξουν την κρύπτη πάνω στην οποία είχε χαραχθεί με το χέρι του κομίσαντος: «Οὐ μεταλλεῖον ἀργυροχρύσου πέλω, ἀλλ’ ὄλβον φέρω. Πάντα λίθον μὴ κίνει». Μόλις οι Μοναχοί αποκύλησαν το λίθο που ήταν πάνω στην κρύπτη, άρρητη ευωδία εξήλθε, που ευχαρίστησε και εξέπληξε τις ψυχές τους. Μέσα στην κρύπτη υπήρχε μια ξύλινη λειψανοθήκη εντός της οποίας φυλάσσονταν η Τιμία Κάρα μετά των οστέων αγνώστου Αγίου. Ερευνώντας τον τόπο βρήκαν ένα κεραμίδι επί του οποίου αναγραφόταν : «ΙΣ ΧΣ ΝΙ ΚΑ (Ἰησοῦς Χριστὸς Νικᾶ). Οὗτος ἦν ὁ ἐξ Ὀθωμανῶν Ἰωάννης, ὁ ἐν Βραχωρίῳ ὑπὲρ Χριστοῦ μαρτυρήσας κατὰ τὸ 1814 Σεπτεμβρίου κγ’».

Παρασκευή 4 Ιανουαρίου κατά το ορθόδοξο εορτολόγιο, εορτάζουν οι Όσιοι Ευάγριος και Σίος εκ Γεωργίας

Βιογραφία
Οι Όσιοι Ευάγριος και Σίος του Μγκβιμέλι έζησαν στη Γεωργία τον 6ο μ.Χ. αιώνα.

Ο Όσιος Ευάγριος αρχικά ήταν Δούκας του Ζιχαντίνι και αρχηγός του μεγαλύτερου κράτους στην αυλή του βασιλείου του Κάρτλι (Δυτική Γεωργία). Στη συνέχεια έγινε ένας από τους πρώτους γεωργιανούς μαθητές του Αγίου Σίου και μετέπειτα ηγούμενος της Μονής που ίδρυσε ο τελευταίος.

Ο Όσιος Ευάγριος σκόπευε να γίνει μοναχός, όταν, πηγαίνοντας σε ένα κυνήγι, έγινε θεατής ενός θαύματος: είδε ένα περιστέρι να φέρνει τροφή στον ερημίτη Άγιο Σίο. Αυτός στην αρχή ήταν αντίθετος στην απόφαση του Ευάγριου, επειδή ήταν πολύ βιαστική. Ο Ευάγριος όμως επέμενε και τελικά ο Άγιος Σίος του παρήγγειλε να επιστρέψει σπίτι, να τακτοποιήσει όλες τις υποθέσεις του, να αποχαιρετίσει τους δικούς του και έπειτα να πάει στις όχθες του ποταμού Μτκβάρι και να βάλει μέσα στο νερό ένα μπαστούνι που ο ίδιος θα του δώριζε. Εάν ο ποταμός στέγνωνε μπροστά στα μάτια του Ευάγριου, αυτό θα ήταν θεϊκό σημάδι για να ξεκινήσει τον μοναχικό βίο, διαφορετικά ο φιλόδοξος μοναχός θα έπρεπε να εγκαταλείψει τον σκοπό του.

Ο Ευάγριος έπραξε με αυτόν τον τρόπο και κατά την Θεία βούληση, παρέμεινε με τον Άγιο Σίο. Έκτοτε ο αριθμός των ασκητών γύρω τους, άρχισε να πολλαπλασιάζεται και κατ' αυτόν τον τρόπο γεννήθηκε το μοναστήρι.

Ο Ευάγριος με δικά του έξοδα αγόρασε για την αδελφότητα το χωριό Σαλτέμπα μαζί με τα προσαρτημένα εδάφη. Μετά από λίγο χρονικό διάστημα ο Άγιος Σίος, με την ευλογία του πνευματικού του πατέρα, απομονώθηκε σε σπήλαιο και όρισε τον Όσιο Ευάγριο ηγούμενο της μοναστικής αδελφότητας.

Η μνήμη των Οσίων τελείται και στις 4 Φεβρουαρίου.

Παρασκευή 4 Ιανουαρίου κατά το ορθόδοξο εορτολόγιο, εορτάζει ο Όσιος Συμεών εκ Ρωσίας

Βιογραφία
Ο Όσιος Συμεών (Μολγιούμποφ), γεννήθηκε στην πόλη Τομπόλσκ της Ρωσίας. Η αγάπη του για τον μοναχικό βίο οδήγησε τα βήματά του στη Μονή των Αγίων Βόριδος και Γκλεμπ της πόλεως Ροστώβ Βελίκιι. Το 1672 μ.Χ. έγινε ηγούμενος σε Μονή του Νόβγκοροντ και το 1674 μ.Χ. στη Μονή του Σωτήρος της Μόσχας. Στις 9 Απριλίου 1676 μ.Χ. χειροτονήθηκε Επίσκοπος Σμολένσκ και Ντορογκομπούζ. Ο Όσιος Συμεών, που διακρίθηκε για την Αγιότητα του βίου του, κοιμήθηκε εν ειρήνη το 1699 μ.Χ.

Παρασκευή 4 Ιανουαρίου κατά το ορθόδοξο εορτολόγιο, εορτάζει ο Όσιος Τιμόθεος ο Στυλίτης

Βιογραφία
Ο Όσιος Τιμόθεος έζησε θεοφιλώς και κοιμήθηκε εν ειρήνη το 872 μ.Χ..

Παρασκευή 4 Ιανουαρίου κατά το ορθόδοξο εορτολόγιο, εορτάζει ο Όσιος Θεόκτιστος ηγούμενος Κουκουμίου

Βιογραφία
Ἐν γῇ χλοαυγεῖ τῆς Ἐδὲμ Θεοκτίστῳ,
Μοῖραν δίδως, ἄκτιστε τοῦ Θεοῦ Λόγε.

Ο Όσιος Θεόκτιστος ήταν ηγούμενος της Μονής Κουκουμίου (ή Κουκουμά ή Κουκούμης) στη Σικελία. Απεβίωσε ειρηνικά.

Λειτουργικά κείμενα
Ἀπολυτίκιον (Κατέβασμα)
Ἦχος γ’. Τὴν ὡραιότητα.
Κτίσις βασίλειος, Θεοῦ γενόμενος, βίον κατάλληλον, τῇ κλήσει ἔσχηκας, εὐαρεστήσας τῷ Θεῷ, ἐν ἔργοις δικαιοσύνης· ὅθεν Μοναζόντων σε, ποδηγέτην ἀνέδειξε, Χριστὸς ὁ φιλάνθρωπος, ὁ δεχθεὶς τοὺς ἀγῶνάς σου· ᾧ πρέσβευε ὑπὲρ τῶν βοώντων· χαίροις Θεόκτιστε θεόφρον.

Κοντάκιον
Ἦχος δ’. Ἐπεφάνης σήμερον.
Ἐκ Δυσμῶν ὡς ἥλιος ἐξανατείλας, μυστικῶς κατηύγασας τὴν Ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ, ἀσκητικαῖς σου φαιδρότησι, Πάτερ παμμάκαρ, Θεόκτιστε Ὅσιε.

Μεγαλυνάριον
Φοῖνιξ ἐναρέτου ὤφθης ζωῆς, θάλλων διεξόδοις, σῶν ἱδρώτων τῶν εὐαγῶν· ὅθεν διατρέφεις, καρποῖς σου ἀθάνατοις, ἡμῶν τὰς διανοίας, Πάτερ Θεόκτιστε.

Παρασκευή 4 Ιανουαρίου κατά το ορθόδοξο εορτολόγιο, εορτάζει ο Όσιος Ονούφριος ο Νέος

Βιογραφία
Ο Όσιος Ονούφριος γεννήθηκε στο χωριό Κάμπροβα του Μεγάλου Τυρνάβου το 1787 μ.Χ. Ο πατέρας του ονομαζόταν Δέτζιο και αργότερα έγινε μοναχός με το όνομα Δανιήλ. Η δε μητέρα του ονομαζόταν Άννα.

Το πρώτο όνομα του νεομάρτυρα αυτού ήταν Ματθαίος και οι ευσεβείς και πλούσιοι γονείς του τον μεγάλωναν με χριστιανοπρέπεια. Κάποτε λοιπόν, όταν ήταν οκτώ ετών, οι γονείς του τον μάλωσαν για κάποια του αταξία και αυτός θυμωμένος είπε μπροστά σε Τούρκους ότι θα τουρκέψει.

Τότε με χίλια βάσανα οι γονείς του κατόρθωσαν να αποτρέψουν την περιτομή του. Όταν μεγάλωσε ο Ματθαίος πήγε στο Άγιο Όρος στη Μονή Χιλιανδαρίου, όπου χειροτονήθηκε διάκονος με το όνομα Μανασσής.

Αλλά οι τύψεις από το παιδικό εκείνο περιστατικό τον έκαναν να αγωνίζεται με αυστηρή νηστεία και προσευχή για να εξιλεωθεί στον Θεό. Αργότερα αποφάσισε να ομολογήσει τον Χριστό μπροστά στους άπιστους και να υποστεί μαρτυρικό θάνατο. Πήγε λοιπόν στη σκήτη του Τιμίου Προδρόμου, όπου δοκιμάστηκε για 4 μήνες από τον πνευματικό Νικηφόρο και κατόπιν έγινε μεγαλόσχημος μοναχός με το όνομα Ονούφριος.

Έπειτα με την ευλογία του πνευματικού του και αφού πήρε σαν συνοδό του κάποιο Γρηγόριο Πελοποννήσιο, πήγε στη Χίο.

Εκεί αφού και πάλι προετοιμάστηκε κατάλληλα, φόρεσε ρούχα Αγαρηνών και πήγε στο κριτήριο, όπου μπροστά σε πολλούς αγάδες με θάρρος ομολόγησε τον Χριστό και αναθεμάτισε τον μουσουλμανισμό. Και έριξε κάτω το πράσινο σαρίκι που φορούσε.

Τα βασανιστήρια που ακολούθησαν ήταν ανελέητα και φρικτά. Τελικά πέθανε αφού τον μαχαίρωσαν οι βασανιστές του, στις 4 Ιανουαρίου 1818, ημέρα Παρασκευή και ώρα 3 μ.μ. Το Ιερό του λείψανο οι Τούρκοι το έριξαν στη θάλασσα. Ακολουθία και βιογραφία του Αγίου συνέγραψε ο Ονούφριος Ιβηρίτης, που εκδόθηκε στην Αθήνα το 1862.

Παρασκευή 4 Ιανουαρίου κατά το ορθόδοξο εορτολόγιο, εορτάζουν οι Άγιοι Ζώσιμος ο μοναχός και Αθανάσιος ο Κομεντηρήσιος

Βιογραφία
Ἀθανάσιος συνθανὼν τῷ Ζωσίμῳ,
᾽Ἒνδον πέτρας ἥδιστα καὶ συζῆν ἔχει.

Ο Άγιος Ζώσιμος έζησε στην Κιλικία και κατοικούσε στην έρημο. Εκεί τον αναζήτησαν οι ειδωλολάτρες, το έπιασαν και τον οδήγησαν στον άρχοντα Δομετιανό. Ο Άγιος Ζώσιμος ομολόγησε με παρρησία μπροστά στον άρχοντα την πίστη του στον Ιησού Χριστό. Ο άρχοντας τότε διέταξε να υποβάλουν τον Άγιο σε φοβερά βασανιστήρια. Του έκαψαν, λοιπόν, τα αυτιά με πυρακτωμένα σίδερα, τον έριξαν μέσα σε ένα καζάνι γεμάτο βόρβορο που κόχλαζε και τελικά τον κρέμασαν με το κεφάλι προς τα κάτω. Κατά τρόπο όμως θαυμαστό διασώθηκε από όλα αυτά τα βασανιστήρια. Η μανία των ειδωλολατρών δεν σταμάτησε εδώ. Έριξαν τον Άγιο στην αρένα του θεάτρου να τον κατασπαράξουν τα πεινασμένα άγρια θηρία. Εκεί όμως εμφανίστηκε ένα λιοντάρι και με ανθρώπινη φωνή μίλησε για τον Χριστό. Το θαυμαστό αυτό γεγονός είχε ως αποτέλεσμα να προσελκυστεί στη χριστιανική πίστη ο Κομενταρήσιος Αθανάσιος. Αλλά και ο τύραννος, ύστερα από το γεγονός αυτό, άφησε ελεύθερο τον Άγιο. Μετά την απελευθέρωσή του, πήγε στα όρη όπου και διέμενε. Μαζί του πήγε και ο Αθανάσιος, τον οποίο και κατήχησε στη χριστιανική πίστη και στη συνέχεια τον βάπτισε. Εκεί στον έρημο τόπο, που ήταν ο δύο Άγιοι, μια πέτρα σχίστηκε ξαφνικά σε δύο μέρη. Οι Άγιοι αμέσως μπήκαν κάτω από την πέτρα, όπου και παρέδωσαν τις ψυχές τους στον Κύριο.

Παρασκευή 4 Ιανουαρίου κατά το ορθόδοξο εορτολόγιο, εορτάζει η Οσία Απολλιναρία η Συγκλητική

Βιογραφία
Αἴρουσιν ἐκ γῆς τὴν Ἀπολλιναρίαν.
Καὶ γὰρ κατοικεῖν οὐρανοὺς ἦν ἀξία.

Η Οσία Απολλιναρία έζησε τον 5ο αιώνα μετά Χριστόν. Κόρη του Ανθεμίου, ανώτατου διοικητικού άρχοντα της Ρώμης.

Η Απολλιναρία, φημισμένη για την ωραιότητα και τη φρόνησή της, είχε θερμή πίστη και ολόψυχη αφοσίωση στον Χριστό. Κάποτε της δόθηκε η ευκαιρία και πήγε στους Αγίους Τόπους στην Ιερουσαλήμ, μαζί με πολλά χρήματα, δούλες και δούλους, για να προσκυνήσει. Μετά τις πρώτες άγιες συγκινήσεις της, θεώρησε χρέος της να απελευθερώσει όλους τους δούλους, αφού τους εφοδίασε με τα ανάλογα χρήματα. Αυτή, μαζί με έναν γέροντα υπηρέτη, πήγε στην Αλεξάνδρεια.

Εκεί με πολύ θεοσέβεια και καθαρότητα, ζούσε το μοναχικό βίο. Έγινε φημισμένη στους γυναικείους μοναστηριακούς κύκλους και πολλές γυναίκες πήγαιναν και συμβουλεύονταν από τη φρόνηση και τη μεγάλη της αρετή. Κάποτε μάλιστα, αρρώστησε από ακάθαρτο πνεύμα η αδελφή της.

Τότε η Απολλιναρία πήγε στη Ρώμη και με τις προσευχές της, η θεία χάρη θεράπευσε την αδελφή της. Όλοι τότε προσπάθησαν να την κρατήσουν κοντά τους. Αυτή όμως, αποχαιρέτησε συγκινητικά τους δικούς της και επέστρεψε στο ησυχαστήριό της, όπου ειρηνικά παρέδωσε το πνεύμα της.

Παρασκευή 4 Ιανουαρίου κατά το ορθόδοξο εορτολόγιο, εορτάζουν οι Άγιοι Έξι Μάρτυρες

Βιογραφία
Ψυχαὶ διαυγεῖς ἓξ ἀποπτᾶσαι βίου,
Ἑξαπτέρυξι συμπαρίστανται Νόοις.

Είναι άγνωστο πότε και που άθλησαν οι Μάρτυρες αυτοί. Στους Συναξαριστές καλούνται Μάρτυρες, αλλά τελειωθέντες με ειρήνη.

Η μνήμη τους επαναλαμβάνεται στις 15 Ιανουαρίου.

Παρασκευή 4 Ιανουαρίου κατά το ορθόδοξο εορτολόγιο, εορτάζει ο Όσιος Ευθύμιος ο Νέος

Βιογραφία
E-mail E-mail
Βιογραφία
Εύθυμος Ευθύμιος ασκήσας πόνοις.
Εύθυμος ήκε προς μονάς ευθυμίας.

Στους Συναξαριστές αναφέρεται μόνο ότι ο Όσιος Ευθύμιος (ο ναός ή ο τάφος του Οσίου), κείτε πλησίον του Ναού του Αγίου Μωκίου (βλέπε 11 Μαΐου).

Παρασκευή 4 Ιανουαρίου κατά το ορθόδοξο εορτολόγιο, εορτάζει ο Όσιος Ευθύμιος ηγούμενος Βατοπεδίου και οι Δωδεκα μοναχοι Βατοπεδινοί

Βιογραφία
Εις τον Ευθύμιον
Έπνιξεν ύδωρ Ευθύμιον τον πάνυ,
Καταισχύναντα λατινοφρόνων πλάνην.

Εις τους Δώδεκα
Είλεν μοναστών δωδεκάς λαμπρά στέφη,
Ήλεγξε και γαρ λατινοφρόνων πλάνην.

Ο οσιομάρτυρας Ευθύμιος και οι δώδεκα μοναχοί της Μονής Βατοπεδίου, μαρτύρησαν το 1280 κατά τον διωγμό στο Άγιο Όρος, από τους φιλοπαπικούς, τον βασιλιά Μιχαήλ Παλαιολόγο και Πατριάρχη Ιωάννη Βέκκο.

Την εποχή του Πάπα Ουρβανού Δ' (1263) και του διαδόχου του Κλήμεντος Δ' (1267) ο αυτοκράτορας της Κωνσταντινούπολης Μιχαήλ Παλαιολόγος άρχισε να διαπραγματεύεται για την ένωση της Ανατολικής Ορθοδόξου Εκκλησίας με τη Δυτική.[…]