Άγιος Αλέξανδρος από τη Θεσσαλονίκη Και Οι Συν Αυτώ Λοιποί Άγιοι

Τετάρτη 7 Νοεμβρίου κατά το ορθόδοξο εορτολόγιο, εορτάζει ο Άγιος Αλέξανδρος από τη Θεσσαλονίκη

Βιογραφία
Τῆς Θετταλῶν γῆς Ἀλέξανδρος φὺς κλάδος,
Ἀθλήσεως ἥπλωσεν ἐκτμηθεὶς κλάδους.

Ο Άγιος Αλέξανδρος έζησε στα χρόνια του βασιλιά Μαξιμιανού (298 μ.Χ.) και καταγόταν από τη Θεσσαλονίκη. Οδηγήθηκε στο βήμα του τυράννου, επειδή κλώτσησε τον βωμό των ειδώλων και σκόρπισε τα ειδωλόθυτα που ήταν πάνω σ' αυτόν. Αμέσως τότε διατάχθηκε ο αποκεφαλισμός του και έτσι έλαβε το ένδοξο στεφάνι του μαρτυρίου.

Τετάρτη 7 Νοεμβρίου κατά το ορθόδοξο εορτολόγιο, εορτάζει ο Όσιος Λάζαρος ο Θαυματουργός, ο Γαλλησιώτης

Βιογραφία
Ἑτοίμασον τὸν κόλπον, Ἀβραὰμ Πάτερ,
Οὐχ ὑστεροῦντι Λαζάρῳ σοῦ Λαζάρου.

Ο Όσιος Λάζαρος ήταν από τη Μικρά Ασία και γεννήθηκε τον 11ο αιώνα μ.Χ. σ' ένα χωριό κοντά στη Μαγνησία (προς τον Νέανδρο Ποταμό), από γονείς ευσεβείς τον Νικήτα και την Ειρήνη.

Όταν ακόμα ήταν έξι χρονών, επιδόθηκε στον πνευματικό στίβο μέσα στο μοναστήρι των Ορόβων. Εκεί έμεινε επί πέντε χρόνια διδασκόμενος. Όμως, από θείο ζήλο κινούμενος, θέλησε να προσκυνήσει τους αγίους τόπους. Έτσι έφυγε κρυφά από τη Μονή και πήγε στα Ιεροσόλυμα.

Μετά την προσκύνηση των εκεί Ιερών, επισκέφθηκε τη μονή του αγίου Σάββα, όπου κοινοβίασε αφού έγινε μοναχός και κατόπιν Ιερέας.

Κατά την επανάσταση των Αράβων, που βεβήλωναν τα Ιερά, αναγκάστηκε και έφυγε στην Έφεσο, σ' ένα έρημο όρος αντίκρυ της πόλης, που ονομαζόταν Γαλλήσιο.

Εκεί, στην αρχή μόνος ζούσε σ' ένα κελί, αλλά αργότερα μαζεύτηκαν γύρω του και άλλοι μοναχοί. Ο δε Μονομάχος Κωνσταντίνος (1042 - 1054 μ.Χ.), εξόριστος τότε στη Μυτιλήνη, άκουσε για την αγιότητα του οσίου και έκτισε ωραιότατο ναό της Αναστάσεως στο Γαλλήσιο όρος, και τον προίκισε με πολλά Ιερά κειμήλια. Ο δε όσιος Λάζαρος, ανήγειρε κοντά στο ναό στυλό, όπου εγκαταστάθηκε στην κορυφή του και ασκήτευε χειμώνα - καλοκαίρι, εκτεθειμένος σε καύσωνες και παγωνιές. Ο Θεός επίσης, έδωσε στον Όσιο Λάζαρο και το χάρισμα να θαυματουργεί. Έτσι αυστηρά ασκητικά αφού έζησε τη ζωή του, πέθανε με αγιότητα σε βαθιά γεράματα το 1054 μ.Χ.

Λειτουργικά κείμενα
Ἀπολυτίκιον
Ἦχος πλ. δ’.
Ταῖς ἐπαγρύπνοις προσευχαῖς, ἐν ὀχετοῖς δακρύων τὸν στῦλον κατέβρεχες· καὶ τοῖς ἐκ βάθων στεναγμοῖς, εἰς ἑκατὸν τοὺς πόνους ἐκαρποφόρησας· καὶ γέγονας ποιμήν, τοῖς προσιοῦσι νέμων συγχώρησιν, Ὅσιε Πατὴρ ἡμῶν Λάζαρε· πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν.

Κοντάκιον
Ἦχος δ’. Τῇ ὑπερμάχῳ.
Τοὺς ὑπὲρ φύσιν σου Σοφὲ πόνους καὶ σκάμματα, αὐτοὶ οἱ Ἄγγελοι ἰδόντες κατεπλάγησαν, δι᾽ ὧν εἴληφας θεόθεν καὶ τοὺς στεφάνους, Ἀλλ᾽ ὣς ἔχων παῤῥησίαν πρὸς τὸν Κύριον, ἐκ παντοίων ἡμᾶς σῷζε περιστάσεων, ἵνα κράζωμεν, Χαίροις Πάτερ Ποιμὴν ἡμῶν.

Ὁ Οἶκος
Ἄγγελος ἐξ ἀνθρώπων, Θεόφορε ἐγένου, ἐκ γῆς πρὸς τὰ οὐράνια φθάσας· διὸ σὺν ἀσωμάτοις χοροῖς, ἁμιλλώμενόν σε θεωρῶν Ὅσιε, ἐξίσταμαι καὶ φόβῳ σοι κραυγάζω σχετικῶς τοιαῦτα.

Χαῖρε, κανὼν ἀπλανὴς μονοτρόπων, χαῖρε, λειμὼν ἀρετῆς ψυχοτρόφε,
Χαῖρε, πρεσβευτὰ τῶν ψυχῶν ἀκαταίσχυντε, χαῖρε, χορευτὰ τῶν ἀγγέλων ὁμόσκηνε,
Χαῖρε, ὅτι σὺ ἐπλήθυνας τῶν θρεμμάτων τὸν χορόν· χαῖρε, ὅτι σὺ διέσωσας εἴσω ταῦτα τῆς Ἐδέμ,
Χαῖρε, τῆς αὐταρκείας σὺν Θεῷ δοὺς τὸν ἄρτον, χαῖρε, τῆς αὐθαδείας τῶν δαιμόνων διῶκτα,
Χαῖρε, πηγὴ θαυμάτων ἀέναε, χαῖρε,τρυφῆς μελλούσης ἐχέγγυε,
Χαῖρε, λαμπτὴρ τῆς Ἀσίας ἁπάσης, χαῖρε, φωστὴρ Μοναστῶν ποδηγέτα,
Χαίροις, Πάτερ Ποιμὴν ἡμῶν.

Τετάρτη 7 Νοεμβρίου κατά το ορθόδοξο εορτολόγιο, εορτάζουν οι Άγιοι Μελάσιππος, Κασσίνη και Αντώνιος και Σαράντα Παίδες

Βιογραφία
Eις τον Mελάσιππον και Kασίναν.
Οὐ σάρκες ἦσαν, ἀλλ' ἄσαρκός τις φύσις.
Ὁ Μελάσιππος πρὸς ξέσεις καὶ Κασίνη.

Eις τον Aντώνιον.
Στὰς Ἀντώνιε, τὴν τομὴν χαίρων δέχου,
Καὶ δέξεταί σε τῆς χαρᾶς θεῖος τόπος.

Οι Άγιοι Μελάσιππος, Κασσίνη και Αντώνιος ήταν από την πόλη Άγκυρα της Μικράς Ασίας και έζησαν κατά τους χρόνους του αυτοκράτορα Ιουλιανού του Παραβάτη (361 μ.Χ.).

Ο Αντώνιος ήταν γιος του Μελασίππου και της Κασσίνης. Όντως σωστοί χριστιανοί, ανάθρεψαν τον γιο τους με μεγάλη επιμέλεια και τον ανέδειξαν σε άξιο μέλος της κοινωνίας και δόκιμο εργάτη του Ευαγγελίου. Όταν ο δούκας Αγριππίνος πληροφορήθηκε τη χριστιανική πίστη τους, πρόσταξε τη σύλληψή τους. Τους μεν γονείς προσπάθησε να τους νικήσει λέγοντάς τους ότι από αυτούς εξαρτάται η ζωή του παιδιού τους. και ότι αν απαρνιόντουσαν τον Κύριο θα χάριζε τη ζωή στον γιο τους. Τον δε Αντώνιο τον πίεζε ψυχολογικά, λέγοντάς του ότι μπορεί να σώσει τους γονείς του. Εκείνοι όμως δεν φοβήθηκαν τον μαρτυρικό θάνατο και η καρδιά τους ήταν έτοιμη να πάει στον Κύριο. Ο δούκας Αγριππίνας θύμωσε ακούγοντας τους να εξυμνούν τον Ιησού, παρόλο τις απειλές του και διέταξε τον βασανισμό τους.

Τον Μελάσσιπο και την Κασσίνη τους θανάτωσε κρεμασμένους πάνω σε ξύλο. Τον δε Αντώνιο τον βασάνισαν φρικτά και μετά τον έβαλαν μέσα σε αναμμένο κλίβανο. Όμως με τη βοήθεια της Θείας Χάρης, ο Άγιος έμεινε αβλαβής. Βλέποντας το θαύμα αυτό 40 νεαρά παιδιά ήλθαν στην πίστη του Χριστού, που αμέσως αποκεφάλισαν οι υπηρέτες του βασιλιά. Έπειτα έριξαν τον Άγιο σε πυρακτωμένη κάμινο, πάλι όμως χάρη στη Θεία επέμβαση έμεινε άφλεκτος. Ύστερα από το θαύμα αυτό πολλοί προσχώρησαν στην πίστη του Χριστού. Τελικά οι δήμιοι τον αποκεφάλισαν και έτσι ο Άγιος Αντώνιος ετελειώθη και κοσμήθηκε από τον Κύριο, όπως οι γονείς του, τον αμάραντο στέφανο του μαρτυρίου.

Τετάρτη 7 Νοεμβρίου κατά το ορθόδοξο εορτολόγιο, εορτάζουν οι Άγιοι Αύκτος, Ταυρίων και Θεσσαλονίκη

Βιογραφία
Eις τον Aύκτον και Tαυρίωνα.
Ἐφεῦρον Αὖκτος, Ταυρίων εὐκτὸν τέλος,
Ξίφει τμηθέντες, οἷα ταῦροι Κυρίου.

Eις την Θεσσαλονίκην.
Φυγὴν κατακριθεῖσα πατρῴου πέδου,
Πέδον χλόης ᾤκησε Θεσσαλονίκη.

Οι Άγιοι αυτοί μαρτύρησαν στην Αμφίπολη της Μακεδονίας, που βρισκόταν κοντά στην Καβάλα.

Η Θεσσαλονίκη ήταν κόρη ενός Ιερέα των ειδώλων, πού ονομαζόταν Κλέων και ήταν αρκετά πλούσιος. Όταν έμαθε ότι η κόρη του έγινε χριστιανή, θερμά την παρακάλεσε να αρνηθεί τον Χριστό, πράγμα που δεν κατόρθωσε. Τότε τη γύμνωσαν και τη μαστίγωσαν με μαστίγια από ωμά δέρματα, τέσσερις άνδρες. Έπειτα έσπασαν τα πλευρά της και αφού πήραν την περιουσία της την εξόρισαν, όπου ομολογώντας τον Χριστό απεβίωσε.

Οι δε Αύκτος και Ταυρίων, αφού κατηγόρησαν τον ωμό βασανιστή και φονιά της Θεσσαλονίκης, καταγγέλθηκαν στον υπατικό Θορύβιο. Αυτός διέταξε τον λιθοβολισμό τους και κατόπιν μια σειρά φρικτών βασανιστηρίων. Επειδή όμως οι Άγιοι με θαυματουργικό τρόπο βγήκαν απ' όλα αυτά σώοι και αβλαβείς, διατάχθηκε ο αποκεφαλισμός τους και έτσι έλαβαν τα ένδοξα στεφάνια του μαρτυρίου.

Τετάρτη 7 Νοεμβρίου κατά το ορθόδοξο εορτολόγιο, εορτάζουν οι Άγιοι Ματρωνιανός και Αντώνιος

Βιογραφία
Οι Άγιοι Ματρωνιανός και Αντώνιος ήταν αδέλφια του αγίου μάρτυρα Ιέρωνα - του πρώτου από τους 33 μάρτυρες «ἐν Μελιτινῇ» (βλέπε ίδια ημέρα) - και μαρτύρησαν και αυτοί δια αποκεφαλισμού στην πόλη Μελιτινή.

Τετάρτη 7 Νοεμβρίου κατά το ορθόδοξο εορτολόγιο, εορτάζει ο Άγιος Αθηνόδωρος

Βιογραφία
Ἐκ γῆς καλοῦσιν Ἀθηνόδωρον Νόες,
Πρὸς τὰς νοητὰς δωρεὰς τοῦ Κυρίου.

Δεν έχουμε λεπτομέρειες για τον βίο του Αγίου Αθηνοδώρου. Μερικές αγιολογικές πηγές αναφέρουν, ότι αυτός είναι ο αδελφός του Αγίου Γρηγορίου του Θαυματουργού και όχι ο Άγιος Γρηγόριος (που εορτάζει την ίδια μέρα) πράγμα όμως απίθανο όπως μαρτυρά το δίστιχο του Αγίου Γρηγορίου.

Τετάρτη 7 Νοεμβρίου κατά το ορθόδοξο εορτολόγιο, εορτάζει ο Άγιος Γρηγόριος

Βιογραφία
Tω θαυματουργού συγγόνω Γρηγορίω,
Eπωνύμως ζήσαντι διπλούν το κλέος.

Το μόνο που γνωρίζουμε για τον Άγιο Γρηγόριο είναι ότι ήταν αδελφός του Γρηγορίου του Θαυματουργού.