Αγία Χρυσή η Νεομάρτυς και Οι Συν Αυτής Λοιποί Άγιοι

Σάββατο 13 Οκτωβρίου κατά το ορθόδοξο εορτολόγιο, εορτάζει η Αγία Χρυσή η Νεομάρτυς
Βιογραφία
Eν ταις βασάνοις χρυσός οίον καμίνω,
Xρυσή εδείχθης ηγλαϊσμένη όλη.
Η Αγία Χρυσή γεννήθηκε στο χωριό Σλάτενα (σημερινή Χρυσή) της επαρχίας Αλμωπίας Νομού Πέλλης. Ο πατέρας της ήταν φτωχός και είχε τέσσερις θυγατέρες. Η Χρυσή ήταν ωραία στο σώμα και στην ψυχή.
Κάποτε, ενώ βρισκόταν μαζί με άλλες γυναίκες στους αγρούς και μάζευε καυσόξυλα, την απήγαγε κάποιος Τούρκος και τη μετέφερε στο σπίτι του. Ο Τούρκος προσπάθησε με κολακείες να την εξισλαμίσει και να την κάνει γυναίκα του. Η Χρυσή όμως αντιστάθηκε και δυναμικά απάντησε: «Εγώ τον Χριστό μόνο γνωρίζω για νυμφίο μου, που δεν θα αρνηθώ και αν ακόμα με κομματιάσεις». Οι γονείς και οι συγγενείς της Χρυσής, με εξαναγκασμό των Τούρκων, την παρακαλούσαν να δεχτεί τον μωαμεθανισμό για να σωθεί. Αλλά η μεγαλόψυχη Χρυσή τους απάντησε ότι: «πατέρα έχω τον Κύριό μου Ιησού Χριστό, μητέρα την Κυρία Θεοτόκο, αδελφούς δε και αδελφές έχω τους Αγίους και τις Αγίες της Εκκλησίας μας».
Μπροστά λοιπόν στη σταθερότητα της Χρυσής, οι Τούρκοι απάντησαν με φρικτά βασανιστήρια. Τελικά στις 13 Οκτωβρίου 1795 μ.Χ., κατέκοψαν το σώμα της με μαχαίρια και έτσι πανάξια έλαβε το στεφάνι του μαρτυρίου από τον Νυμφίο Χριστό.
Λειτουργικά κείμενα
Ἀπολυτίκιον
Ἦχος γ’. Θείας Πίστεως.
Σκεῦος χρύσεον, τῆς παρθενίας, καὶ ἀκήρατος, νύμφη Κυρίου, ἐχρημάτισας Χρυσῆ καλλιπάρθενε· τὴν γὰρ ἁγνείαν ἀμέμπτως φυλάττουσα, ὐπὲρ Χριστοῦ θεοφρόνως ἐνήθλησας· Μάρτυς ἔνδοξε, ἱκέτευε τὸν Νυμφίον σου, δωρήσασθε ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος.
Κοντάκιον
Ἦχος δ’. Ἐπεφάνης σήμερον.
Χρυσωθεῖσα Πνεύματι, Τῷ Παναγίῳ, τὴν ἁγνείαν ἔφθορον, τὴν σὴν ἐτήρησας Χριστῷ, καὶ ὑπὲρ φύσιν ἠγώνισαι, παρθενομάρτυς, Χρυσῆ ἀξιάγαστε.
Μεγαλυνάριον
Τὴν Παρθενομάρτυρα τοῦ Χριστοῦ, τὴν κεχρυσωμένην, σώματί τε καὶ τῇ ψυχῇ, Χρυσῆν τὴν ἁγίαν, αἰνέσωμεν βοῶντες· χαῖρε νύμφη Κυρίου, ἁγνὴ καὶ πάγχρυσε.

Σάββατο 13 Οκτωβρίου κατά το ορθόδοξο εορτολόγιο, εορτάζει ο Άγιος Βενιαμίν ο Διάκονος ο Ιερομάρτυρας που μαρτύρησε στην Περσία
Βιογραφία
Bενιαμίν πρόβατον ων αλλ’ ου λύκος,
Άρπαξι λύκοις θύεται αλλ’ ου θύει.
Ο Άγιος Βενιαμίν έζησε στις αρχές του 5ου αι, μ.Χ., επί βασιλέων, Περσίας Ισδιγέργη και Κωνσταντινούπολης Θεοδοσίου του Μικρού. Μάλλον καταγόταν από την Περσία και ήταν Διάκονος της εκεί Εκκλησίας. Κήρυττε με θερμότητα ζήλου και δύναμη λόγου τις αλήθειες του Ευαγγελίου και έτσι είλκυε πολλούς ειδωλολάτρες. Για τη δράση του αυτή καταγγέλθηκε στον βασιλιά Ισδιγέργη και υποβλήθηκε σε φρικτά μαρτύρια, μέσα στα όποια παρέδωσε την εκλεκτή ψυχή του.
Ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης συνέθεσε εγκωμιαστικό λόγο και ασματική Ακολουθία για τον Άγιο Βενιαμίν τον Διάκονο.

Σάββατο 13 Οκτωβρίου κατά το ορθόδοξο εορτολόγιο, εορτάζει ο Άγιος Φλωρέντιος
Βιογραφία
Ὢ θάρσος οἷον Μάρτυρος Φλωρεντίου!
Πρὸς τὴν φλόγα τρέχοντος, ὥσπερ πρὸς δρόσον.
Ο Άγιος Φλωρέντιος ζούσε στη Θεσσαλονίκη, απ' όπου και καταγόταν. Με τη μεγάλη πίστη και το θείο ζήλο του για το φωτισμό και τη σωτηρία των ψυχών, αφιέρωσε τη ζωή του στη διδασκαλία του Ευαγγελίου. Καταγγέλθηκε γι' αυτό στον τότε ειδωλολάτρη ηγεμόνα της Θεσσαλονίκης, και με θάρρος ομολόγησε μπροστά του την πίστη του στον Χριστό. Δεν δίστασε μάλιστα, να συστήσει και στον ίδιο τον ηγεμόνα να ασπαστεί τη χριστιανική πίστη, σπάζοντας έτσι τα δίκτυα της ειδωλολατρικής πλάνης. Ο ηγεμόνας ξαφνιασμένος στην αρχή, εξοργισμένος κατόπιν, διέταξε να τον βασανίσουν σκληρά. Τον έδειραν λοιπόν και του έσχισαν τις σάρκες. Στη συνέχεια τον έριξαν μέσα στη φωτιά, όπου κάηκε το σώμα του, αλλά μέσα απ' αυτό βγήκε για ν' ανέβει λαμπρότερη από κάθε φλόγα, η ευσεβής και ηρωική ψυχή του.

Σάββατο 13 Οκτωβρίου κατά το ορθόδοξο εορτολόγιο, εορτάζει ο Άγιος Διόσκορος
Βιογραφία
Τμηθεὶς ὁ Διόσκορος αἰσχύνει Δία,
Τὸν μὴ λαβόντα ψυχαπωλείας κόρον.
Ο Άγιος Διόσκορος μαρτύρησε στα χρόνια του βασιλιά Διοκλητιανού το έτος 288 μ.Χ.
Καταγόταν από τους ονομαζόμενους Σκηνοπολίτες και στο αξίωμα ήταν βουλευτής. Πέταξε λοιπόν, στα σκουπίδια όλα τα κατά κόσμον αξιώματα και τιμές, και παρουσιάστηκε μπροστά στον άρχοντα Λουκιανό και τον ήλεγξε δριμύτατα για τις διώξεις του εναντίον των Χριστιανών. Εμβρόντητος ο άρχοντας για τη στάση του Διόσκορου, προσπάθησε με κολακείες και απειλές να μεταστρέψει τη γνώμη του. Επειδή όμως δεν τα κατάφερε, βασάνισε τον Άγιο σκληρά και στο τέλος τον αποκεφάλισε.

Σάββατο 13 Οκτωβρίου κατά το ορθόδοξο εορτολόγιο, εορτάζει ο Όσιος Νικήτας ο Ομολογητής και Πατρίκιος
Βιογραφία
Θλίψεις ὑποστὰς εἰκόνων θείων χάριν,
Χαίρει χαρὰν Νικήτας, οἵαν οἱ Νόες.
Ο Όσιος Νικήτας καταγόταν από την Παφλαγονία και γεννήθηκε το έτος 763 μ.Χ. από ευσεβείς γονείς τον Γρηγόριο και την Άννα, οι όποιοι τον ανέθρεψαν σύμφωνα με τις επιταγές του Ευαγγελίου. Ιδιαίτερη μάλιστα αγάπη προς τον Άγιο, είχε η συγγένισσά του βασίλισσα Ειρήνη (άλλοι αναφέρουν Θεοδώρα). Προσλήφθηκε στα ανάκτορα και ανέβηκε με την αρετή και την ικανότητά του στο αξίωμα του πατρικίου και στρατηγού της Σικελίας. Έχοντας όμως κλίση στην ήρεμη ζωή, έγινε μοναχός. Αλλά καταδιώχτηκε από τους εικονομάχους βασιλείς Λέοντα και Θεόφιλο και εξορίστηκε πολλές φορές. Μετά από πολλές ταλαιπωρίες, σε ηλικία 75 χρονών απεβίωσε ειρηνικά το έτος 838 μ.Χ.

Σάββατο 13 Οκτωβρίου κατά το ορθόδοξο εορτολόγιο, εορτάζει ο Άγιος Αντίγονος
Βιογραφία
Τεθνήξομαί σοι τῆς ἐκεῖθεν, Χριστέ μου,
Τὴν ὧδε καῦσιν Ἀντίγονος προκρίνων.
Ο Άγιος Αντίγονος μαρτύρησε δια πυρός.

Σάββατο 13 Οκτωβρίου κατά το ορθόδοξο εορτολόγιο, εορτάζει ο Άγιος Διοκλητιανός
Βιογραφία
Ο Άγιος Διοκλητιανός είναι άγνωστος στους Συναξαριστές. Συναντάται στον Λαυριωτικό Κώδικα Δ 23 μαζί με τον Φλωρέντιο (βλέπε την ίδια ημέρα), οπού και η κοινή Ακολουθία τους.

Σάββατο 13 Οκτωβρίου κατά το ορθόδοξο εορτολόγιο, εορτάζει ο Άγιος Ιάκωβος o Χαματουρίτης
Βιογραφία
Το λαξευμένο μέσα σε πέτρα μοναστήρι στο Όρος Χαματούρα στη Κούσπα του Λιβάνου είναι ένα Ελληνoρθόδοξο μοναστήρι που ανήκει στο Πατριαρχείο της Αντιοχείας και είναι ένα από τ' αρχαιότερα στην χώρα. Το μοναστήρι είναι αφιερωμένο στην Κοίμηση της Θεοτόκου, αλλά είναι ευρύτερα γνωστό ως Ιερά Μονή της Χαματούρας, που είναι το όνομα του βουνού στο οποίο το μοναστήρι είναι κτισμένο.
Κατά τα τέλη του 13ου μ.Χ. αιώνα, στη Μονή της Θεοτόκου της Χαματούρας, ο Άγιος Ιάκωβος άρχισε την ασκητή του ζωή. Μετά, όταν το μοναστήρι καταστράφηκε από τους Μαμελούκους, εγκαθίδρυσε το μοναχισμό κατά μήκος της περιμέτρου των ερειπίων του μοναστηριού. Με τον καιρό, ξανάκτισε το μοναστήρι αναβιώνοντας και δίνοντας νέο σθένος στη μοναστική ζωή της περιοχής.
Η πνευματική του ζωηρότητα, η δυναμικότητα, και η δημοτικότητα του μεταξύ των πιστών επέστησε την προσοχή των Μαμελούκων που καθόρισαν στο μυαλό τους να σταματήσουν τον ενθουσιασμό και αποφασιστικότητα του και να τον προσηλυτίσουν στο Ισλάμ. Αυτός αρνήθηκε πεισματικά τις αδυσώπητες τους πιέσεις. Όταν οι φρικτές απόπειρες εξαναγκασμού από του Μαμελούκους απέτυχαν, έσυραν τον Άγιο Ιάκωβο, μαζί με κάποιους μοναχούς και λαϊκούς από την Ιερά Μονή του Αγίου Γεωργίου, που βρίσκεται πάνω από το Όρος της Χαματούρας, στην πόλη της Τρίπολης (την πρωτεύουσα του Βορείου Λιβάνου) και τον παρέδωσαν στον γουαλί (ηγεμόνα).
Για σχεδόν ένα χρόνο, υπέμενε τεράστια βασανιστήρια. Εντούτοις, δεν παραδόθηκε ψυχικά ή να αποκηρύξει την πίστη του, παρά το ότι έπαιρνε κολακείες αλλά και απειλές και εκφοβισμό από τους Μαμελούκους. Αν και παραξενεμένοι από το πείσμα και την επιμονή του Αγίου Ιακώβου, στο τέλος καθώς ήταν η συνήθεια τους για τη τιμωρία τους εχθρούς τους, στις 13 Οκτωβρίου ο Άγιος Ιάκωβος αποκεφαλίστηκε. Επιπλέον, οι Μαμελούκοι έκαψαν το σώμα του για να διασφαλίσουν ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία δεν θα του έδινε μια έντιμη ταφή ως μάρτυρα, μια ταφή που αρμόζει σε ένα άγιο.
Δεν πέρασε πολύς καιρός μετά το θάνατό του και ο Θεός βλέποντας τα βάσανα και την ακλόνητη πίστη του, του απονέμει αιώνιες δάφνες και χάρη, και σήμερα λάμπει ως μάρτυρας το ίδιο όπως ήταν σαν φάρος κατά τη διάρκεια της επίγειας ζωής του. Ήταν κατά αυτή τη χρονική περίοδο που η Ορθόδοξη Εκκλησία ανακοίνωσε την αγιότητα του Αγίου Ιακώβου, και που τον πρόσθεσε στο κατάλογο των τιμημένων αγίων μαρτύρων της, και προσευχήθηκε για την μεσολάβηση του.
Ο Άγιος μας είχε σχεδόν ξεχαστεί κατά τη διάρκεια της ιστορίας. Αυτό οφείλεται στα πολλά βάσανα που πέρασε η Ορθόδοξη Εκκλησία κάτω από διάφορα μουσουλμανικά σουλτανάτα που αποδυνάμωσαν τη χριστιανική πνευματική ζωή και οδήγησαν σε αισθητή πτώση τη χριστιανική ευμάθεια. Επιπρόσθετα, χειρόγραφα και όλα τα στοιχεία που θα μπορούσαν να είχαν αποσταλεί στο εξωτερικό και να μεταφραστούν, ή είχαν ξεχαστεί, απολεσθεί, ή καταστραφεί.
Ωστόσο, καταγραμμένα περιστατικά από τους προσκυνητές του μοναστηριού, αυτοί που είδαν οράματα από τον Άγιο Ιάκωβο, και πολλοί άλλοι που αναγνώρισαν την παρουσία του, επιβεβαίωσαν τη γνησιότητα της αγιοσύνης του. Δοξάζοντας το όνομα του θεού, ο Άγιος Ιάκωβος επίσης επούλωσε και έκανε πολλούς καλά.
Έχουμε πρόσφατα ανακαλύψει μια σαφή μνεία για τον Άγιο Ιάκωβο σε ένα χειρόγραφο που φυλάσσεται στην Ιερά Μονή της Παναγίας Μπελεμεντίου, σε ένα Γεροντικό, που είναι μία βιογραφία αγίων ή συλλογή διηγημάτων για τη ζωή των άγιων. Σε ένα χειρόγραφο του αρχείου της Μονής Μπελεμεντίου, υπ αριθμόν 149, δείχνει σαφώς ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία τιμά τη μνήμη του στις 13 Οκτωβρίου. Η Ιερά Μονή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, στη Κούσπα, Χαματούρα στο Λίβανο, τίμησε τη μνήμη του για πρώτη φορά, στις 13 Οκτωβρίου το 2002 μ.Χ., σε μια ολονύκτια προσευχή (αγρυπνία). Ένας αριθμός από ιερείς, διακόνους, και πιστούς συμμετείχαν σε εκείνη την αξέχαστη μέρα, όπου οι παρευρισκόμενοι έψαλλαν το τροπάριο και την ακολουθία του Αγίου Ιακώβου, που προετοιμάστηκε και συντάχθηκε από τους μοναχούς του μοναστηριού.
Σήμερα, οι πιστοί και οι προσκυνητές συνεχώς αναφέρουν τις εμφανίσεις του αγίου, τις θαυματουργές θεραπείες, και άλλα ευλογημένα έργα του. Όλα αυτά άναψαν τον πνευματικό ζήλο για τον εορτασμό της μνήμης του Αγίου, και δοξάζοντας τον Θεό, τιμώντας τον Άγιο Ιάκωβο τον Χαματουρίτη που εξακολουθεί να είναι ζωντανός ανάμεσά μας στο μοναστήρι του κάνοντας θαυμαστά έργα, προσκλήσεις, και εμφανίσεις στους πιστούς.

Σάββατο 13 Οκτωβρίου κατά το ορθόδοξο εορτολόγιο, εορτάζει ο Άγιος Μαρτύροχος
Βιογραφία
Ο Άγιος Μαρτύροχος είναι άγνωστος στους Συναξαριστές. Στον Πατμιακό Κώδικα 266 η μνήμη του αναφέρεται με τον Άγιο Φλωρέντιο (βλέπε την ίδια ημέρα).