Αίσχη στον Ιερό Ναό Αγ. Γεωργίου Ζωφριάς |

9 Απρ 2023

της Ειρήνης Ιωαννίδου

Θεατρική ομάδα χρησιμοποίησε το εσωτερικό του ναού θέλοντας να αναπαραστήσει τη σκηνή από την ελληνική ταινία: Η Χαρτοπαίχτρα!

Την Κυριακή 26 Μαρτίου 2023 θεατρική ομάδα χρησιμοποίησε το εσωτερικό του Ιερού Ναού Αγ. Γεωργίου Ζωφριάς και έστησε έσωθεν του Ι.Ν, μπροστά από το Ιερό στην ωραία πύλη, τραπέζι με πράσινη τσόχα, θέλοντας να αναπαραστήσει τη σκηνή από την ελληνική ταινία: Η Χαρτοπαίχτρα!

Κάποτε κατηγορούσαμε τους κομμουνιστές αθέους σε Ρωσία και Αλβανία πως μετέτρεπαν τους Ορθόδοξους ναούς σε κινηματογράφους και σήμερα μόνοι μας οι Ορθόδοξοι κάναμε τους ναούς μας κέντρα διασκέδασης. 

Στο κοντινό παρελθόν δεν ήταν λίγοι οι παραδοσιακοί ιερείς που προσπάθησαν να μεταφέρουν στα ενοριακά κέντρα το ελληνορθόδοξο πνεύμα με πληθώρα δραστηριοτήτων. O κόσμος, κυρίως οι νέοι, βρήκαν καταφύγιο στα κατηχητικά, τα εντευκτήρια, στις γιορτές και τις συνάξεις με πνευματικό περιεχόμενο. Οι ιερείς βρήκαν ευκαιρία να συνάξουν τα χριστιανόπουλα όπως η κλώσσα τους νεοσσούς της. Όλα τα δρώμενα όμως πραγματοποιούνταν σε χώρους ξεχωριστούς, ποτέ εντός του ιερού ναού. Ακριβώς γι’ αυτό κατηχούνταν το ποίμνιο για την ευταξία και την ευπρέπεια εντός του ιερού ναού. 

Αλλά τέτοιου είδους δράσεις που συσπειρώνουν τους ορθοδόξους φαίνεται ότι δεν αρέσουν στη Νέα Εποχή, η οποία επιτάσσει την αποϊεροποίηση των ιερών ναών και τη μετατροπή τους σε κενά κτίσματα. 

H ιερότητα του ιερού ναού από τον Άγιο Συμεών τον εκ Θεσσαλονίκης

«Ὁ ναός ἔχει ἀφιερωθῆ στόν Θεό καί εἶναι κατοικία του. Ὁ Θεός βρίσκεται στόν ναό ὁ ἴδιος. Ἐπίσης, καί ὁ Ἅγιος, στόν ὁποῖο ἔχει ἀφιερωθεῖ ὁ ναός, μένει στόν ναό σάν σέ δικό του σπίτι. Καί μέ τήν ψυχή του εἶναι παρών ἀοράτως, πολλές φορές ὅμως καί μέ τά λείψανά του βρίσκεται σωματικά ἐκεῖ καί ἐνεργεῖ μέ θεία δύναμη καί Χάρη. 

(…) Μέσα στούς ναούς ἐνεργοῦν θεῖες δυνάμεις καί ἐμφανίσεις ἀγγέλων καί ἁγίων· ἐπιτελοῦνται θαύματα· ἐκπληρώνονται τά αἰτήματα· γίνονται ἰάσεις ἀσθενῶν. Ἀκόμη καί τά ἄψυχα ἀντικείμενα τῶν ναῶν, τά νερά καί οἱ πέτρες καί οἱ κίονες καί τά πέπλα καί τά σίδερα ἁγιάζουν, ὄχι βέβαια ἀφ᾽ ἑαυτῶν, ἀφοῦ εἶναι ἄψυχα καί κτίσματα τοῦ Θεοῦ καί ἀπό μόνα τους δέν ἔχουν τίποτε. Ἐνεργοῦν ὅμως μέ τή Χάρη τοῦ Θεοῦ καί μέ τήν ἐπίκληση τοῦ ὀνόματος τοῦ Ἁγίου τοῦ ναοῦ, γιά νά ἁγιασθοῦμε ἐμεῖς».

Στην προδρομική εποχή που ζούμε, όχι μόνο χρησιμοποιούνται ιεροί ναοί για κάθε είδους εκδήλωση και χρήση, αλλά μετατρέπονται με θρασύτητα σε συναυλιακούς χώρους και θέατρα. Από αυτή την κατάσταση δεν είναι μεγάλη η απόσταση για να φτάσει κανείς στην προώθηση και εξιλέωση της χαρτομαντείας, της μαγείας δηλαδή, μέσα στον ιερό χώρο της Εκκλησίας, όπως συνέβη και στη περίπτωση που σχολιάζουμε.

Χαρτοπαιξία και χαρτομαντεία… δύο δρόμοι παράλληλοι

Έλεγε σε ένα από τα φοβερά κηρύγματά του ο Άτλας της Ορθοδοξίας, μακαριστός επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης: «Παίζεις χαρτιά; Mυστήριο πράγμα· αυτός που χαρτοπαίζει είναι γεμάτος προλήψεις και δεισιδαιμονίες. Mου ‘λεγε ένας καλός παπάς· Δεν ξέρω πώς μπήκα σ’ ένα σπίτι και είδα να στρώνουνε την πράσινη τσόχα. Στάθηκα να δω τί κάνουνε. Mόλις όμως βρέθηκα πάνω απ’ το κεφάλι ενός, μ’ έδιωξε· «Φύγε από μένα, παπά!». Διώχνανε τον παπά, γιατί θεωρούσαν ότι θα τους φέρει γρουσουζιά. Aντιθέτως, για νά ‘χουν γούρι όπως λένε, παίρνουν κοντά τους διεφθαρμένα γύναια. Aυτό είναι πρόληψις. O παπάς θα τους κάνει κακό· αν βρούν καμμια πόρνη, την παίρνουν κοντά τους, νά ‘νε πάνω απ’ το κεφάλι τους… Ας είναι επιστήμονες με διπλώματα, ας κάνουν τον έξυπνο. Tους έχει πιάσει για καλα ο διάβολος και τους ξευτελίζει.

Που βλέπουμε τους χαρτοπαίκτες; Στο Γολγοθά τη Mεγάλη Παρασκευή! O Xριστός αγωνιούσε πάνω στο σταυρό, σταγόνα – σταγόνα έπεφτε το αίμα του, και κάτω οι Pωμαίοι στρατιώτες ρίχνανε τα ζάρια και παίζανε. «Διεμερίσαντο τα ιμάτιά μου εαυτοίς και επί τον ιματισμόν μου έβαλον κλήρον» (Ψαλμ. 21,19· Iωάν. 19, 24). Tέτοιο κακό είναι τα τυχερά παιχνίδια.

Oποιος δεν πείθεται από αυτά, ας διαβάσει και το Πηδάλιο. Tί θα πει Πηδάλιο; Eίναι οι κανόνες της αγίας μας Eκκλησίας. Tί λένε οι κανόνες; O 42 (MB΄) και ο 43 (MΓ΄) αποστολικός κανόνας και ο 50 (N΄) της Eκτης (ΣT΄) Oικουμενικής Συνόδου λένε, ότι όποιος δεσπότης ή παπάς ή διάκος παίζει ζάρια (καί, κοντα στα ζάρια, χαρτιά), αυτός, λέει, ή θα σταματήσει τα παιχνίδια αυτά ή θα καθαιρεθεί· και όποιος αναγνώστης ή ψάλτης ή λαϊκός, άντρας ή γυναίκα, κάνει το ί­διο, ή θα σταματήσει ή θα αφορισθεί. Aυτα λένε οι ιεροί κανόνες»,.

Ενώ από τον ιεροκήρυκα Δημήτριο Παναγόπουλο μαθαίνουμε να εξής: «O Εβραίος που εφεύρε την τράπουλα, ήθελε με τα τραπουλόχαρτα, 4 πρόσωπα να εξευτελίσει:

α) Με τον ρήγα ήθελε να βλασφημείται ο Θεός Πατήρ

β) με το Βαλέ να βλασφημείται ο Χριστός

γ) με την Ντάμα να βλασφημείται η Παναγία και

δ) με το καρό, το σπαθί, το μπαστούνι και την καρδιά να βλασφημείται ο Τίμιος Σταυρός.

Όσοι παίζουν χαρτιά, να γνωρίζουν, ότι κρατάνε 52 δαίμονες στα χέρια τους».

Κοντά στο πάθος της χαρτοπαιξίας, όταν υπάρχει κατάπτωση πνευματική, σημειώνεται έξαρση της μαντικής τέχνης. Το άλμα από την χαρτοπαιξία στη χαρτομαντεία δεν είναι απίθανο, δεδομένου ότι ο χρήστης, το θύμα δηλαδή, έχει ήδη απορρίψει τον Χριστό και έχει δημιουργήσει μία σχέση εξάρτησης με τον Διάβολο. 

Η χαρτομαντεία δεν είναι φυσικά αθώα, μπορεί να αποτελέσει το πρώτο βήμα για να καταφύγει κανείς και σε άλλο είδους μαγείες ή μαγικά τελετουργικά. Ο π.Αντώνιος Αλεβιζόπουλος θα μιλήσει για την τράπουλα Ταρώ (Τα-Ρώ = Βασιλι­κός Δρόμος): «Η τράπουλα αυτή αποτελείται από 78 συμ­βολικές παραστάσεις· τη «Μεγάλη Αρκάνα (στα ιταλικά αρκάνα σημαίνει απόκρυφη) με 22 χαρτιά, που αποτε­λούν τα «μυστικά κλειδιά», τα οποία αντιστοιχούν στις εκφράσεις ή ιδιότητες του Θεού, και τη «Μικρή Αρκάνα», με 56 χαρτιά, που αντιστοιχούν στις ανθρώπινες σχέσεις».

Θα εξηγήσει ο π.Αθανάσιος Μυτιληναίος σε σχετική του ομιλία ότι ο κύκλος της μαγείας είναι ευρύτατος. Δεν μπορούμε να πούμε δηλαδή ότι περιορίζεται σε εκείνα στη μαύρη ή τη λευκή μαγεία. Πίσω από τη μαγεία είναι ο διάβολος, είναι μία λατρεία του Διαβόλου. Η μαντεία είναι η προσπάθεια του ανθρώπου να γνωρίσει και να αποκαλύψει το μέλλον σε ό,τι αφορά στον εαυτό του ή στους άλλους ανθρώπους σε πρόσωπα ή σε ομάδες. Πάντοτε πίσω από τη μαντεία κρύβεται ο Σατανάς ο οποίος δια της μεθόδου της μαντείας πλανά, ξεγελά τους ανθρώπους. Η μαντεία συνδέεται στενότατα και άμεσα με την ειδωλολατρία. Πουθενά δεν θα βρείτε ειδωλολατρία χωρίς τη μαντεία. 

Επιτίμια… όχι προς τιμωρία αλλά προς αγάπη και συμμόρφωση

Ξέρουμε ο Θεός πολύ εμίσησε την αμαρτία αλλά σπλαχνίζεται πολύ τον αμαρτωλό, γι’ αυτό η Εκκλησία μας συντάσσει κανόνες νουθετήριους ώστε ο άνθρωπος να βρει πάλι το πνευματικό του φως και να βιώσει την εν Χριστώ απόλαυση.

«ἡ ΣΤ ´ Οἰκουμενική Σύνοδος (ΞΑ’ Κανόνας) κανονίζει μέ ἑξάχρονη ἀποχή ἀπό τή Θεία Κοινωνία, ὅσους καταφεύγουν σέ μάντεις, ὅσους «λένε τή μοίρα» καί ὅσους κάνουν γητέματα. ῎Αν ἐπιμείνουν στά πονηρά τους ἔργα, τούς χωρίζει τελείως ἀπό τήν ᾿Εκκλησία. ῾Η Τοπική Σύνοδος τῆς ᾿Αγκύρας (ΚΔ’ Κανόνας) κανονίζει μέ πέντε χρόνια στέρηση τῆς Θείας Κοινωνίας, ὅσους φέρνουν μάγους στά σπίτια τους, γιά νά βροῦν τά μάγια πού τούς ἔκαναν ἄλλοι. ῾Ο Μέγας Βασίλειος (ΞΕ’ Κανόνας) βάζει τούς γόητες καί φαρμακούς στήν ἴδια μοίρα μέ τούς φονιάδες, ἐπιτιμώντας τους μέ εἰκοσάχρονη ἀποχή ἀπό τή Θεία Κοινωνία», θα διαβάσουμε σε σχετικό άρθρο της Κατάνυξης.

Δεν είναι δύσκολο να αξιολογήσει κανείς τέτοιου είδους θεάματα αλλά και την κίνηση του εν λόγω ιερέα, να επιτρέψει δηλαδή να διοχετευτούν τέτοιου είδους μηνύματα μέσα στον ιερό ναό, με αφέλεια. Ο Χριστός όμως είναι ζηλωτής. Δεν μπορεί κανείς να βαδίζει δύο δρόμους, να δουλεύει σε δύο Κύριους… ή με τον Χριστό ή με τον Διάβολο. Δεν μπορούμε να πούμε δεν ήξερα, δεν άκουσα. Δόξα τω Θεώ, στη σημερινή εποχή αν και βασιλεύει η αμαρτία και η αποστασία, η διάδοση του λόγου της Αληθείας με τη βοήθεια του διαδικτύου, είναι παντός τόπου και χρόνου. Γι’ αυτό διερωτάται κανείς… αυτός ο ιερέας δεν γνώριζε τι εστί θέατρο εντός του ιερού ναού; 

Δεν πρέπει να λησμονούμε τον διωκτικό χαρακτήρα της Διοικούσας Εκκλησίας απέναντι σε ιερείς που ορθοτομούν τον λόγο της Αληθείας, που αγωνίζονται ενάντια των αιρέσεων, που ήλεγξαν τα κακώς κείμενα επί Κολυμπαρίου και επί Ουκρανικού, που αντιτάχθηκαν με σθένος απέναντι στα βλάσφημα μέτρα της την περίοδο του κορωνοϊού. Εκείνη από την πλευρά της εξάντλησε όλη τη σκληρότητά της, κατέφυγε σε άδικους χαρακτηρισμούς, σε αργίες και επιτίμια, σε απειλές. Έφτασε μέχρι τα συνοδικά δικαστήρια… Θέλοντας να περάσει το μήνυμα της απόλυτης υπακοής στην ανωτέρα αρχή, όσο και αν αιρετίζει αυτή, όσο και αν καινοτομεί στα της Εκκλησίας. Αυτή είναι λοιπόν ΔΙΣ της σημερινής εποχής… δικάζει τους Ορθοδόξους και απενοχοποιεί αίρεση και αμαρτία!