ΔΙΔΑΧΕΣ ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ

ΔΙΔΑΧΕΣ ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ

ΠΕΡΙ ΤΟΛΜΗΡΙΑΣ ΚΑΛΗΣ ήτοι ΕΥΤΟΛΜΙΑΣ
Αγ.Νεκτάριος Ευτολμία είναι η μετά θάρρους κίνησις τής ψυχής πρός εργασίαν τής αρετής, τού καλού, τού αγαθού, τού δικαίου, τού καθήκοντος.
ΤΟ ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ-209
Αγ.Νεκτάριος Η ευτολμία είναι αρετή, η δέ τολμηρία κακία. Ο εύτολμος είναι ανήρ ενάρετος, φρόνιμος, μεμετρημένος, φιλαλήθης, δίκαιος, εργάτης τού αγαθού, του καλού τού πρέποντος.
ΤΟ ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ-209

ΠΕΡΙ ΤΟΛΜΗΡΙΑΣ ΚΑΚΗΣ
Αγ.Νεκτάριος Τολμηρία είναι θρασύτης, αυθάδεια, απερίσκεπτος κίνησις τής ψυχής πρός άλογον ορμήν.
ΤΟ ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ-209
Αγ.Νεκτάριος Ο τολμηρός είναι άνθρωπος αυθάδης, πονηρός, θρασύς, απερίσκεπτος, ορμητικός φιλοψευδής, άδικος, εργάτης τού κακού.
ΤΟ ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ-209

ΠΕΡΙ ΤΙΜΩΝ
Αγ.Ιωάν.Χρυσ. Οι τιμές ωφελούν τους άξιους, επαυξάνουν όμως την τιμωρία σ' εκείνους πού τις απολαμβάνουν χωρίς να το αξίζουν.
Π.ανθ.Αγ.Ι.Χρυσοστ.Α-470

Αγ.Γρηγ.θεολ. Οι υπερβολές στίς τιμές, κάνουν μερικούς να περιφρονήσουν καί τίς κανονικές και τίς πρέπουσες. Γιατί εκείνων που γνωρίζω τούς επαίνους γνωρίζω καί τίς αποδόσεις τους.
Φ-Αγ.Μάξιμου Ομολ.15Ε-329

Ἀγ.Ἰσαάκ Σύρ. Μίσησε τὴν τιμήν, διὰ νὰ τιμηθῇς· ἐκεῖνος ποὺ τρέχει ὀπίσω ἀπὸ τὴν τιμήν, φεύγει ἡ τιμὴ ἀπὸ ἐμπρός του. Καὶ ἐκεῖνος ποὺ ἀποφεύγει τὴν τιμήν, τὸν καταδιώκει ἡ τιμὴ καὶ γίνεται κήρυξ τῆς ταπεινώσεώς του εἰς ὅλους τοὺς ἀνθρώπους. Εὐεργετιν. Β-32

Ἐν τῷ Γεροντικῷ. Ἕνας Γέρων εἶπεν· ἐκεῖνος, τὸν ὁποῖον τιμοῦν οἱ ἄνθρωποι περισσότερον ἀπὸ ὅσον ἀξίζει, ζημιώνεται· ἐκεῖνος ὅμως, ποὺ δὲν τὸν τιμοῦν καθόλου οἱ ἄνθρωποι, θὰ δοξασθῇ εἰς τοὺς οὐρανοὺς ὑπὸ τοῦ Θεοῦ. Εὐεργετινὸς Β-60

Ευαγρίου Είναι άτοπο αυτός πού επιδιώκει τις τιμές, να αποφεύγει τους κόπους με τους οποίους αποκτώνται οι τιμές. Φ-ΕΠΕ 11Α-83

ΠΕΡΙ ΤΙΜΩΡΙΑΣ
Αγ.Ιωάν.Χρυσ. Ο Θεός δέν είναι έτοιμος μόνον να τιμωρεί, αλλά και να ευεργετεί . και μάλιστα περισσότερο να ευεργετεί παρά να τιμωρεί.
Π.ανθ.Αγ.Ι.Χρυσοστ.Α-248
Αγ.Ιωάν.Χρυσ. Ο Χριστός δεν διορθώνει τους ακροατές Του μόνον με την τιμή πού επιφυλάσσει στους αγαθούς, αλλά και με την τιμωρία με την οποίαν απειλεί τους πονηρούς.
Π.ανθ.Αγ.Ι.Χρυσοστ.Α-470
Αγ.Ιωάν.Χρυσ. Απειλεί με τιμωρία, (ο Θεός) για να αποφύγουμε την πείρα της τιμωρίας· μας φοβερίζει με λόγια για να μην μας τιμωρήσει με έργα.
Π.ανθ.Αγ.Ι.Χρυσοστ.Β-532

Αγ.Ιωάν.Χρυσ. Πρόσεξε, σε παρακαλώ πώς ο Θεός αργεί να τιμωρήσει, ενώ είναι γρήγορος, όταν πρόκειται να προσφέρει την σωτηρία.
Π.ανθ.Αγ.Ι.Χρυσοστ.Β-576

Αγ.Ιωάν.Χρυσ. Συνήθως τούς περισσότερους τούς σωφρονίζει, όχι τόσο η χορήγηση τών αγαθών, όσο η απειλή τών δυσάρεστων.
Π.ανθ.Αγ.Ι.Χρυσοστ.Α-554

Αγ.Ιωάν.Χρυσ. Όπου η αναισχυντία, εκεί και η τιμωρία. (Όπου ἀδιαντροπιά, εκεί ακολουθεί και η τιμωρία).
Π.ἀνθ.Αγ.Ι.Χρυσ.Α-473

Αγ.Ιωάν.Χρυσ. Αὐτοὶ ποὺ κάνουν πολλὲς ἁμαρτίες καὶ δὲν τιμωροῦνται, πρέπει νὰ φοβοῦνται καὶ νὰ τρέμουν πολύ. Καθόσον μὲ τὴν ἀτιμωρησία τους καὶ τὴ μακροθυμία τοῦ Θεοῦ, αὐξάνονται οἱ τιμωρίες τους. Γιατί, ὅσο πιὸ πολὺ ἔχουμε εὐεργετηθεῖ, τόσο πιὸ πολὺ θὰ τιμωρηθοῦμε, ἐὰν φανοῦμε ἀνάξιοι τῆς εὐεργεσίας.
Φ-Ἀγ.Ἀναστασίου Σιναΐτου τ13β. σελ. 171
Ἀγ.Ἰσαάκ Σύρου. Ὁ Θεὸς τιμωρεῖ μὲ ἀγάπη, ὄχι γιὰ νὰ ἐκδικηθῆ, μὴ γένοιτο, ἀλλὰ ζητεῖ νὰ θεραπευθῆ ἡ εἰκόνα του, καὶ δὲν φυλάττει τὴν ὀργή του πολὺν καιρό. Αὐτὸς ὁ τρόπος τῆς ἀγάπης εἶναι ἀποτέλεσμα τῆς δικαιοσύνης καὶ δὲν παρεκκλίνει μὲ ἐμπάθεια στὴν ἐκδίκησι.
Φ-Ἀγ.Ἰσαάκ Σύρου 8Γ,109

Ἀγ.Ἰσαάκ Σύρ.Ὁ σοφὸς δίκαιος ὁμοιάζει μὲ τὸν Θεό· διότι δὲν τιμωρεῖ ποτὲ ἄνθρωπο γιὰ νὰ τὸν ἐκδικηθῆ γιὰ τὴν κακία του, ἀλλὰ γιὰ νὰ διορθωθῆ αὐτὸς ἢ νὰ φοβηθοῦν οἱ ἄλλοι.Ἡ τιμωρία ὅμως ποὺ δὲν ὁμοιάζει μὲ αὐτὴν δὲν εἶναι παιδευτική.
Ἀγ.Ἰσαάκ Σύρ 8Γ,109

Αββάς Μάρκος Εάν δεν επιθυμείς να υποφέρεις από παιδαγωγικάς θλίψεις, τότε να αποφεύγεις να εκτελείς και πράξεις αξίας τιμωριών, διότι η παιδαγωγός τιμωρία είναι συνέπεια των εφαρμάτων πράξεων.
Ευεργετινός-Γ,413

Νικηφόρου Θεοτόκη. Ἄλλοι τῶν ἁμαρτανόντων παιδεύονται, ἄλλοι δὲ ἀποθνήσκουσιν ἐν εἰρήνῃ. Διατὶ ἆρά γε τοῦτο; Διότι ἐὰν ὁ Θεὸς ἐπαίδευεν εἰς τὸν κόσμον τοῦτον πάντας τοὺς ἁμαρτάνοντας, ἡ ἀρετὴ ἐγίνετο ἀναγκαστικῶς καὶ ὄχι θεληματικῶς· τότε ἔπραττε καθεὶς τὴν ἀρετὴν ὄχι ἐξ ἰδίας ἐκλογῆς, ἐπειδὴ εἶναι καλὴ καὶ ὠφέλιμος, ἀλλ’ ἐξ ἀνάγκης, φοβούμενος τὴν ταχεῖαν καὶ ἄφευκτον τιμωρίαν. Ὅθεν ἡ μὲν ἀρετὴ ὑστερεῖτο τοῦ χαρακτῆρος αὑτῆς, ἤτοι τοῦ νὰ εἶναι ἐπιθυμητὴ αὐτὴ καθ’ ἑαυτήν, ὁ δὲ Θεὸς διὰ τοὺς νόμους τῆς δικαιοσύνης αὑτοῦ δὲν ἠδύνατο νὰ στεφανώσῃ τοὺς ἐναρέτους· ἐπειδὴ οὐδὲ διὰ τὴν ἀγάπην αὐτοῦ οὐδὲ διὰ τὸν ἔρωτα τοῦ καλοῦ, οὐδὲ τὴν ἀπόλαυσιν τῆς αἰωνίου βασιλείας, οὐδὲ διὰ τὴν ἀπαλλαγὴν τῆς ἀτελευτήτου κολάσεως, μόνον δὲ διὰ τὸν φόβον τῆς αἰσθητὴς καὶ προσκαίρου τιμωρίας κατώρθωσαν τὴν ἀρετήν.
Κυριακοδρόμιον τομ. Α. σελ. 50-51

Νικηφόρου Θεοτόκη. Οὐδείς, λέγω, τότε ὁ τῆς ἀρετῆς μισθός· διότι τότε ὑπετάσσετο ὁ ἄνθρωπος εἰς τοὺς νόμους, καθὼς ὁ ἵππος εἰς τὸν χαλινόν, καὶ ὁ βοῦς ὑπκάτω εἰς τὸν ζυγόν, φοβούμενοι ὁ μὲν τὴν μάστιγα, ὁ δὲ τὴν βούκεντραν. Ἐὰν ὁ Θεὸς ἐπαίδευε πάντας τοὺς ἁμαρτωλοὺς εἰς τὴν παροῦσαν ζωήν, τὸ μέν κριτήριον τὸ μέλλον ἐγίνετο περιττόν, οἱ δὲ ἄνθρωποι, βλέποντες τὰς ἀνταποδόσεις τῶν ἔργων εἰς τὸν πρόσκαιρον βίον, θὰ ἐνόμιζον ὅτι εἶναι φθαρτοὶ καὶ θνητόψυχοι. Κυριακοδρόμιον Α. σελ. 51

Νικηφόρου Θεοτόκη.Ἐπειδὴ δὲ πιστεύομεν ὅτι ὁ Θεὸς εἶναι δικαιότατος, βλέποντές τινας τῶν ἁμαρτωλῶν μὴ παιδευομένους εἰς τὴν παροῦσαν ζωήν, πληροφορούμεθα ὅτι εἶναι καὶ ἑτέρα ζωὴ μέλλουσα, καὶ ὅτι ἔρχεται ἡμέρα, κατὰ τὴν ὁποίαν ὁ Θεὸς θέλει παιδεύσει ἐκείνους τοὺς ἁμαρτωλούς, ὅσοι ἔμειναν ἀτιμώρητοι.
Κυριακοδρόμιον τομ. Α. σελ. 51

Νικηφόρου Θεοτόκη. Παιδεύει δέ τινας, τῶν τὰς θείας αὐτοῦ ἐντολὰς καταφρονούντων, ἵνα συστείλῃ καὶ φοβίσῃ τοὺς πονηροὺς καὶ διεστραμμένους καὶ δείξῃ ὅτι προνοεῖ καὶ βλέπει τὰ ἔργα τῶν ἀνθρώπων· διότι, ἐὰν πάντες οἱ ἐργάται τῆς ἀνομίας ἔμενον ἀτιμώρητοι, ὑπερεπερίσσευεν ἡ ἁμαρτία, ἀνυποστόλως ἐξεδίδοντο οἱ ἄνθρωποι εἰς τὰ πονηρὰ ἔργα, καὶ ἠρνοῦντο τοῦ παντοδυνάμου Θεοῦ τὴν πρόνοιαν. Κυριακοδρόμιον τομ. Α. σελ. 51

Νικηφόρου Θεοτόκη. Ἄλλοι δηλαδὴ δίκαιοι εἶναι εὐτυχεῖς εἰς τὴν παροῦσαν ζωὴν καὶ δεδοξασμένοι, ἄλλοι δὲ πάσχουσι καὶ διώκονται. Ὁ μὲν Ἰωσὴφ ἐφ’ ἅρματος βασιλικοῦ κάθηται, ὁ δὲ Ἰὼβ κείταιται ἐπὶ κοπρίας τετραυματισμένος· ὁ Δαβίδ εἰς τὸν τῆς βασιλείας θρόνον ὑψοῦται, ὁ Ἱερεμίας εἰς λάκκον βορβόρου κατατίθεται· ὁ Δανιὴλ ὑπὸ τοῦ Ναβουχοδονόσορος τιμώμενος, ὁ Μιχαίας ὑπὸ τοῦ Σεδεκίου ραπιζόμενος. Κυριακοδρόμιον τομ. Α. σελ. 52

Νικηφόρου Θεοτόκη. Περὶ τούτου, ἀδελφοί, μηδόλως σκανδαλίζεσθε. Διότι τινὲς μὲν τῶν δικαίων δοξάζονται παρὰ Θεοῦ εἰς τὸν κόσμον, ἵνα βλέποντες αὐτοὺς οἱ ἄνθρωποι τιμῶσι τὴν ἀρετήν, καὶ προθυμοποιῶνται καὶ στηρίζωνται εἰς τὴν κατόρθωσιν τῶν καλῶν ἔργων· τινὲς δὲ τῶν ἁγίων πάσχουσιν, ἵνα δοκιμασθῇ ἡ ἀνδρεία τῆς ψυχῆς αὐτῶν, καὶ λάμψῃ ἐν τῷ κόσμῳ τῆς ἀρετῆς αὑτῶν τὸ φῶς, καὶ ἀπολαύσωσι πολλαπλασίων μισθῶν καὶ στεφάνων καὶ διὰ τῆς ὑπομονῆς αὐτῶν δοξασθῇ ὁ Θεός, ὅστις ἐκείνους τοὺς δικαίους διὰ τῶν παθημάτων δοκιμάζει, ὅσους γνωρίζει ἀνδρείους εἰς τὰ παθήματα, καὶ στερεοὺς εἰς τὴν εὐσέβειαν, καὶ ὑπερέχοντας τοὺς ἄλλους εἰς τῆς ἀρετῆς τὰ κατορθώματα. Κυριακοδρόμιον τομ. Α. σελ. 52

Νικηφόρου Θεοτόκη. Ἐψυχράνθη τῆς πίστεως ὁ ζῆλος· ὅθεν, ὁμοιάζοντες μὲ κωφοὺς καὶ τυφλούς, νομίζομεν τὰς βλεπομένας ἢ ἀκουομένας τιμωρίας ὄχι ὡς ἀπὸ Θεοῦ πεμπομένας διὰ τὴν ἁμαρτίαν, ἀλλ’ ὡς συμβάντα τῆς τύχης, ἤ ὡς ἀποτελέσματα τῆς φύσεως· ἐὰν ὅμως ἀνοίξωμεν τοὺς ὀφθαλμοὺς τῆς πίστεως, βλέπομεν ἕως τῆς σήμερον καὶ ἁμαρτωλούς, ἵνα φέρῃ αὐτοὺς εἰς μετάνοιαν καὶ ὀλιγοστεύσῃ εἰς αὐτοὺς τὴν μέλλουσαν κόλασιν, τοὺς δὲ δικαίους ἵνα δοκιμάσῃ τὴν ὑπομονὴν αὐτῶν καὶ πλέξῃ εἰς αὐτοὺς περισσοτέρους στεφάνους. Κυριακοδρόμιον τομ. Α. σελ. 54

Νικηφόρου Θεοτόκη. Ὄχι μόνον ἡ εὐεργεσία, ἀλλὰ καὶ αὐτὴ ἡ τιμωρία τοῦ Θεοῦ εἶναι εὐεργεσία· αὐτὴ φέρει εἰς ἡμᾶς τοῦ Θεοῦ τὴν ἐνθύμησιν· «Κύριε, ἐν θλίψει ἐμνήσθημέν σου» (Ἡσ. κστ΄,16)· ὅταν πάσχωμεν, τότε ἐνθυμούμεθα τὸν Θεόν. Κυριακοδρ. Α-292

Νικηφόρου Θεοτόκη. Ἡ τιμωρία τόσον ἀνοίγει τὰ ὦτα τοῦ ἀνθρώπου, ὥστε οὔτε ἀπειθεῖ εἰς τὸν Θεὸν οὔτε ἀντιλέγει. «Ἡ παιδεία Κυρίου ἀνοίγει μου τὰ ὦτα, ἐγὼ δὲ οὐκ ἀπειθῶ οὐδὲ ἀντιλέγω» (Ἡσ. ν΄,5). Κυριακοδρόμιον τομ. Α. σελ. 292

Νικηφόρου Θεοτόκη. Αἱ τιμωρίαι τοῦ Θεοῦ εἶναι τὰ ὄργανα καὶ τὰ μέσα καὶ οἱ τρόποι, διὰ τῶν ὁποίων ὁ Θεὸς τοὺς μὲν δικαίους στηρίζει εἰς τὴν ἀρετήν, τοὺς δὲ ἁμαρτωλοὺς καλεῖ εἰς μετάνοιαν. Κυριακοδρόμιον τομ. Α. σελ. 293

Νικηφόρου Θεοτόκη. Ποῖος ποτὲ τολμᾷ νὰ καταφρονήσῃ τοὺς νόμους τοῦ βασιλέως ἤ νὰ πράξῃ μικρὰν ἀταξίαν ἔμπροσθεν τῶν ὀφθαλμῶν αὐτοῦ; διατὶ καθεὶς ἵσταται ἐνώπιον τοῦ ἐπιγείου βασιλέως μετὰ τοσαύτης συστολῆς, προσοχῆς, εὐταξίας καὶ εὐλα-βείας; Τὸ διατὶ εἶναι φανερόν. Διότι φοβεῖται τὴν ὀργὴν καὶ τὴν τιμωρίαν τοῦ παρισταμένου βασιλέως. Κυριακοδρόμιον Α-355

Νικηφόρου Θεοτόκη. Ἐὰν λοιπόν, συλλογιζόμενος τὴν τιμωρίαν τοῦ ἐπιγείου βασιλέως, δὲν τολμᾷς οὔτε μικρὰν ἀταξίαν νὰ πράξῃς ἐνώπιον αὐτοῦ, πόσῳ μᾶλλον, ἐὰν συλλογίζησαι τὴν τιμωρίαν τοῦ ἐπουρανίου Βασιλέως καὶ Θεοῦ, δὲν θὰ τολμήσῃς νὰ πράξῃς τὴν ἀνομίαν καὶ τὴν ἁμαρτίαν ἔμπροσθεν εἰς τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτοῦ; Ἡ τιμωρία τοῦ ἐπιγείου βασιλέως κἄν μεγάλη, κἄν βαρυτάτη, κἄν θανατηφόρος, εἶναι ὅμως πρόσκαιρος, παύει, ἔχει τέλος· ἡ δὲ τοῦ ἐπουρανίου βασιλέως τιμωρία ἄλλοτε μὲν εἶναι μόνον πρόσκαιρος, ἄλλοτε δὲ μόνον αἰώνιος καὶ ἄλλοτε πρόσκαιρος ἅμα καὶ αἰώνιος.
Κυριακοδρόμιον Α-355-356

ΠΕΡΙ ΤΡΥΦΗΣ
Αγ.Νεκτάριος Η τρυφή γέλωτα άκαιρον φέρει, ρήματα άτακτα, ευτραπελίαν ολέθρου γέμουσαν, φλυαρίαν ανόητον, καί τ' άλλα ά μηδέ ειπείν καλόν.
ΤΟ ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ-319

Αγ.Νεκτάριος Οί τρυφώντες εν ευθηνία εδεσμάτων καί σπαταλώντες εν πλησμονή άρτων ούτοι αεί πρός τά τρυβλία κατανεύνοντες πρός τόν ουρανόν ανανεύσαι ου δύναται.
ΤΟ ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ-319

Αγ.Νεκτάριος Οι τρυφώντες γίνονται αμβλύνοες καί άφρονες . διότι η τρυφή λεπτόν ου τίκτει νούν, άφρονες δέ εισιν οι εξογκούντες γαστέρας.
ΤΟ ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ-319

Αγ.Νεκτάριος Οι τρυφηλοί εγένοντο δούλοι τών παθών καί επιθυμιών αυτών . ήναψαν εν εαυτοίς πύρ καμίνου καί η φλόξ αυτού καταφλέγει τάς καρδίας αυτών.
ΤΟ ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ-319

Αγ.Νεκτάριος Οι τρυφηλοί κόρον ουκ εχουσιν, η πλησμονή επί μάλλον εξάπτει τάς επιθυμίας αυτών ως φλόγας καμίνου. Οι τρυφηλοί και αδηφάγοι είς οιστρηλασίαν εκπίπτουσιν και ακόλαστοι και αναιδείς γίνονται.
ΤΟ ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ-319

Αγ.Ιωάν.Χρυσ. Η τρυφή μήτηρ εστί πάντων τών παθών και πάσης δυσωδίας. Τί κακόν εργάζεται η τρυφή; Χοίρους εξ ανθρώπων ποεί και χοίρων χείρους . ο μέν γάρ χοίρος βορβόρω εγκυλινδρούται, και κόπρω τρέφεται.
ΤΟ ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ-319

Αγ.Ιωάν.Χρυσ. Η άνεση καί η τρυφή συνήθως οδηγούν στή νωθρότητα, ... ενώ τό κέρδος από τίς θλίψεις είναι μεγάλο. --- Τίποτε δέν αχρηστεύει τόσο τήν ανθρώπινη φύση, όσο η χωρίς περιορισμούς άνεση. Γι' αυτό καί ο φιλάνθρωπος Κύριος από τήν αρχή καί προκαταβολικά καταδίκασε τόν άνθρωπο, αφού τού έβαλε σάν κάποιο χαλινάρι τόν κόπο καί τήν ταλαιπωρία. Π.ανθ.Αγ.Ιωάν. Χρυσοστόμου τομ. Α-506
Αγ.Ιωάν.Χρυσ. Τίποτε δεν θλίβει τόσο πολύ την ψυχή, όσο η παράλογη επιθυμία και η τρυφηλή ζωή και η μέθη και τα εκ τούτων κακά, και αυτό το γνωρίζουν καλά εκείνοι που έλαβαν πείρα αυτών.
Αγ.Ιωάν.Χρυσ.

Αγ.Ιωάν.Χρυσ. Ο τρυφηλός βίος, τά συμπόσια και ιδιαίτερα το κρασί καί η μέθη καταστρέφουν τήν καθαρότητα του νού, υψώνουν τήν φλόγα τής σαρκικής επιθυμίας, ανάβουν καμίνι εξαγριώνουν το θηρίο.
Π.ανθ.Αγ.Ι.Χρυσοστ.Α-59
Αγ.Νικόδημος Εσύ μέν λέγεις ότι, τί κακόν είναι τό να χαίρεται τίς καί να ευφραίνεται; τί κακόν είναι τό να ζητεί κάθε λογής ξεφάντωμα; τό να ενδύεται αρχοντικά καί μεγαλοπρεπώς; τό να ξοδεύει τήν ζωή τού είς τάς τρυφάς; φθάνει νά μήν κάνει άλλη αμαρτία ή αδικία ή ασέλγεια.Ο δέ Ιησούς Χριστός λέγει φανερά, ότι αυτός ο τρόπος τής ζωής είναι μία ετοιμασία διά τήν κόλασιν, τήν οποίαν σημειώνει μέ εκείνο τό ουαί & αλοίμονον.
Πνευμ. Γυμνάσματα-405