Η Ελεημοσύνη στον Άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο
Η Ελεημοσύνη στον Άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο
Ο άνθρωπος είναι ανάγκη να μοιάζει όλο και περισσότερο στη ζωή του με το Θεό, που τον δημιούργησε από αγάπη. Το κύριο όμως χαρακτηριστικό του Θεού είναι η ευσπλαχνία. Το λέγει ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός, «να γίνεσθε σπλαχνικοί, όπως και ο Πατέρας σας είναι σπλαχνικός» (Λουκ.6,36). Να έχετε δηλαδή αισθήματα συμπάθειας σ’αυτούς που έχουν πρόβλημα και πονούν και υποφέρουν, και να τους βοηθείτε με οποιοδήποτε τρόπο.
Και όταν οι άνθρωποι έπεσαν στην αμαρτία και απομακρύνθηκαν από το Θεό που τους έπλασε και έχασαν το σωστό το δρόμο, ο Θεός,για να τους σώσει από το γκρεμό και την καταδίκη της αμαρτίας ,έστειλε τον Μονογενή Του Υιό, τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό και έγινε άνθρωπος, δίδαξε και έχυσε το αίμα του, θυσιάστηκε, για να μας ανεβάσει στον ουρανό και στην αιωνιότητα, από ευσπλαχνία και αγάπη.Είναι ο ευεργέτης μας. Δε μας τιμώρησε για τα πολλά μας αμαρτήματα, αλλά μας σπλαχνίστηκε και μας έσωσε. Και εμείς από ευγνωμοσύνη πρέπει να του ανταποδώσουμε την ευεργεσία. Πώς; Πού θα τον βρούμε; - Πού θα με βρείτε; Στο πρόσωπο των συνανθρώπων σας που υποφέρουν ,στο πρόσωπο των φτωχών,που είναι οι ελάχιστοι αδελφοί μου. Και ανάλογα με τη στάση σας απέναντί τους θα σας ανταμείψω στην αιωνιότητα ή θα σας τιμωρήσω. « Ελάτε σεις οι ευλογημένοι του Πατέρα μου και κληρονομήσατε τη βασιλεία των ουρανών... διότι πείνασα και μου δώσατε να φάγω,δίψασα και με ποτίσατε,ήμουν ξένος που δεν είχα τόπο να μείνω,και με πήρατε στο σπίτι σας,ήμουνγυμνός και με ντύσατε,αρρώστησα και με επισκεφτήκατε,στη φυλακή ήμουν και ήρθατε να με δείτε. Τότε θα αποκριθούν προς αυτόν οι δίκαιοι και θα πούν. Κύριε πότε σε είδαμε πεινασμένο και σε θρέψαμε ή διψασμένο και σου δώσαμε νερό; Πότε σε είδαμε ξένο και σε περιμαζέψαμε ή γυμνό και σε ντύσαμε; Πότε σε είδαμε άρρωστο ή φυλακισμένο και ήλθαμε να σε επισκεφθούμε;Και θα αποκριθεί σ’αυτούς ο βασιλιάς. Αληθινά σας λέγω,κάθε τι που κάνατε για να εξυπηρετήσετε ένα από τους αδελφούς μου που φαίνονται άσημοι και ελάχιστοι μέσα στην κοινωνία, το κάνετε σε μένα»( Ματθ.25,34-40).
Και σε αυτούς που δεν εφάρμοσαν τίποτε από τα παραπάνω και τον ρώτησαν πότε τον είδαν και δεν τον βοήθησαν, ο Κύριος θα τους απαντήσει «αλήθεια σας λέγω, εφ’όσον δεν κάνατε τα καλά αυτά σε ένα από αυτούς που ο κόσμος θεωρεί πολύ μικρούς, ούτε σε μένα το κάνατε. Και θα πάνε αυτοί στην αιώνια κόλαση μαζί με το διάβολο»( Ματθ.25,45-46).
Όλη μας η σωτηρία λοιπόν κρέμεται από το αν ελεήσαμε τους άλλους συνανθρώπους μας. Και αυτό είναι πολύ σημαντικό.Οι πέντε ανόητες παρθένες, στην παραβολή των δέκα παρθένων, δεν μπόρεσαν να μπουν στο γάμο, όταν ήρθε ο νυμφίος, γιατί τους έλιπε το λάδι, που είναι η ευσπλαχνία και η ελεημοσύνη. Χωρίς αυτή είναι κλειστές οι πύλες του ουρανού. Οι Αγγελικές δυνάμεις που τις φυλάγουν, εάν δουν ότι ανεβαίνει η ελεημοσύνη, ανοίγουν τις πύλες και στις άλλες αρετές, εάν όμως δουν ότι έρχονται χωρίς την ελεημοσύνη, κλείνουν σε αυτές τις πύλες.
Τα φτερά της ελεημοσύνης είναι ελαφρά και ανεβαίνει με πολύ θάρρος στον ίδιο το βασιλικό θρόνο και ανεβάζει μαζί της όλους τους ελεήμονες. «Οι προσευχές σου και οι ελεημοσύνες σου έφθασαν μπροστά στο Θεό» λέγουν οι Πράξεις των Αποστόλων (Πράξ.10,4) για τον εκατόνταρχο Κορνήλιο της Καισάρειας. «Ευτυχείς είναι αυτοί που ελεούν, γιατί θα ελεηθούν»(Ματθ.5,7) από το Θεό, λέγει ο Κύριός μας στους περίφημους Μακαρισμούς Του. Η Ελεημοσύνη κατέβασε το Θεό στη γη, η Ελεημοσύνη ανεβάζει τον άνθρωπο στον ουρανό.
Η Ελεημοσύνη είναι η μητέρα της αγάπης, που χαρακτηρίζει το Χριστιανισμό, που είναι η μεγαλύτερη από όλα τα θαύματα, με την οποία διακρίνονται οι μαθητές του Χριστού.
Πώς εφαρμόζει κανείς την αρετή της Ελεημοσύνης;
Με πολλούς τρόπους. Γιατί ο συνάνθρωπός μας δεν έχει μόνο μια ανάγκη. Από χρήματα έχει ανάγκη και μπορείς να του δώσεις; Μη διστάσεις. Έχει ανάγκη από βοήθεια,γιατί είναι άρρωστος; Σπεύσε να τον βοηθήσεις. Από ρούχα έχει ανάγκη και μπορείς να τον ντύσεις; Τρέξε γρήγορα και μη τον αφήσεις να κρυώνει. Είναι στη φυλακή για οποιοδήποτε λόγο; Πήγαινε να τον επισκεφτείς. Μπορείς να βοηθήσεις με την συμβουλή και τον καλό λόγο και να επαναφέρεις κάποιον στο σωστό τρόπο ζωής; Αυτό είναι πολύ πιο ανώτερο απ’όλα .Διότι απαλλάσσεις μια ψυχή από τον πνευματικό θάνατο και τον επαναφέρεις στη ζωή. Μπορείς να δακρύσεις και συ στον πόνο του άλλου και να κλάψεις; Είναι και αυτό ελεημοσύνη. Γι’αυτό, επειδή γίνεται με πολλούς τρόπους η ελεημοσύνη, δεν αφορά μόνο τους πλούσιους, που έχουν χρήματα και μπορούν να βοηθούν με αυτά τους φτωχούς. Και οι φτωχοί βέβαια πρέπει να δίνουν, έστω και λίγα, από το υστέρημά τους. Κανένας δεν είναι φτωχότερος από τη χήρα που λέγει το Ευαγγέλιο (Λουκ.21,1-4), που έδωσε μόνο δύο λεπτά. Ο Χριστός όμως είπε γι’αυτή ότι έδωσε το μεγαλύτερο ποσό απ’όλους. Γιατί η ελεημοσύνη δε μετριέται με την ποσότητα, αλλά με τη διάθεση που γίνεται. Έχεις πολλά, δίνεις πολλά, έχεις λίγα,δ ίνεις λίγα.Δεν έχεις τίποτε; Ένα ποτήρι κρύο νερό μπορείς να το δώσεις. «Όποιος δώσει ένα ποτήρι κρύο νερό σε κάποιον απ’αυτούς τους ασήμαντους στο όνομά μου, δε θα χάσει το μισθό του» λέγει ο Κύριος ( Ματθ.10,42). Αναστέναξε στον πόνο των αδυνάτων και θα έχεις αμοιβή από το Θεό. «Εγώ έκλαψα για κάθε αδύνατο, στέναξα βλέποντας άνθρωπο σε δύσκολη θέση» λέγει ο Ιώβ ( Ιώβ 30,25), αλλά και « ήμουν το μάτι των τυφλών, το πόδι των χωλών,ο πατέρας των ορφανών»(Ιώβ 29,15-16). Όλοι έβρισκαν λιμάνι ασφαλές σε εκείνον τον ελεήμονα και αγιασμένο άνθρωπο.
Συγκινητική ήταν η εφαρμογή της ελεημοσύνης στην εποχή των Αποστόλων.Οι πλουσιότεροι χριστιανοί πουλούσαν τα υπάρχοντά τους και τα χρήματα τα έδιναν στουςΑποστόλους, για να τρέφονται στα κοινά τραπέζια και οι φτωχοί χριστιανοί, οι χήρες και τα ορφανά. Έτσι το περίσσευμα των πλουσίων ήταν συμπλήρωμα του υστερήματος τωνάλλων, σύμφωνα με τον Απόστολο Παύλο( Β΄Κορινθ.8,13). Και αισθάνονταν όλοι ενωμένοι και αδελφοί. Η Ταβιθά έζησε κάνοντας ελεημοσύνες.Έτρεφε και έντυνε τους φτωχούς, και εκείνοι με τις προσευχές τους και τα κλάματά τους μπροστά στον Απόστολο Πέτρο, όταν πέθανε, την επανέφεραν στη ζωή.
Τα χρήματα, γι’αυτό ονομάζονται έτσι, για να τα χρησιμοποιούμε, και τα κτήματα γι’αυτό λέγονται έτσι, για να τα αποκτούμε και όχι για να μας αποκτούν και να μας κρατούν δεμένους. Δεν υπάρχει χειρότερο αμάρτημα από τη φιλοχρηματία και την πλεονεξία.Να μαζεύεις δηλαδή διαρκώς για τον εαυτό σου. Γίνεσαι σκληρός και απάνθρωπος και δούλος. Και ενώ βλέπεις δίπλα σου το φτωχό που πεινά,το φτωχό γυμνό, το φτωχό άρρωστο, το φτωχό που γυρίζει εδώ και εκεί, εσύ τον περιφρονείς. Να ξέρεις πως στο πρόσωπο του φτωχού είναι ο ίδιος ο Χριστός.Εσύ τρώς χωρίς μέτρο, ο Χριστός όμως δεν έφαγε ούτε το απαραίτητο.Εσύ τρως διάφορα γλυκύσματα, ενώ Εκείνος ούτε ξερό ψωμί. Το σκυλί που κάθεται δίπλα σου στο τραπέζι σου τρώει παραπάνω από το κανονικό, ενώ ο Χριστός δε σου φαίνεται άξιος ούτε γι’αυτό.Ο σκύλος σου είναι ανώτερος από το Χριστό! Θυμίσου, «με είδατε πεινασμένο και δε μου δώσατε να φάω»( Ματθ.25,42) και «εφ’όσον δεν κάνατε σε έναν απ’αυτούς τους ασήμαντους, ούτε σε μένα το κάνατε»( Ματθ.25,45). Και εσύ είσαι τόσο σκληρός και άσπλαχνος! Θυμίσου πως η ζωή είναι τόσο σύντομη.Φτωχός και πλούσιος είσαι μέχρι το βράδυ.Μπορεί ξαφνικά όλα να τα χάσεις και να γίνεις εσύ ο φτωχός.Φοβάσαι μήπως ξοδέψεις τα χρήματά σου; Μα δανεικά τα ζητάει. «Εκείνος που δίνει ελεημοσύνη στο φτωχό, δανείζει το Θεό» (Παροιμ.19,17). Και ο Θεός θα σου επιστρέψει το δάνειο και με τόκο,ό χι δέκα τοις εκατό, αλλά εκατό τοις εκατό και στην παρούσα ζωή, αλλά και στην αιώνιο. Και εδώ θα σε ευλογεί ο Θεός, και στην αιώνιο ζωή θα συγχωρήσει τα αμαρτήματά σου. Δίνεις λίγα και κερδίζεις πολλά.Μοίρασε τα περιττά στους φτωχούς και με τα χέρια εκείνων τα μεταφέρεις στη δική σου πατρίδα,στην οποία θα πας ύστερα από λίγο ή πολύ καιρό. Για τη μεταφορά αυτή δε χρειάζεται μέσο, ούτε φύλακας. Γιατί το δρόμο αυτό δεν τον βαδίζει ούτε ληστής,ούτε κλέφτης,για να αρπάξει εκείνα που στέλνεις εσύ. Αυτά τα τοποθετείς σε ασφαλές ταμείο, στο χέρι του Θεού. Αυτός θα σου τα φυλάξει ακέραια.
Η Ελεημοσύνη είναι σπόρος που δίνει καρπούς. Και σαν το γεωργό, να σπέρνεις με αφθονία, γιατί λέγει η Αγία Γραφή «εκείνος που σπέρνει με τσιγκουνιά, με τσιγκουνιά και θα θερίσει»( Β΄Κορινθ.9,6). Η ελεημοσύνη είναι το φθηνότερο φάρμακο. Αν και είναι τόσο δυνατό, είναι φθηνό. Γιατί το μέγεθος της ελεημοσύνης δεν κρίνεται από το πλήθος των χρημάτων, αλλά από την προθυμία αυτών που δίνουν ελεημοσύνη. Η ελεημοσύνη είναι αθάνατη και δε μαραίνεται, όπως άλλα ανθρώπινα πράγματα. Η ομορφιά μαραίνεται από την αρρώστια και καταστρέφεται μαζί με τα γηρατειά. Η εξουσία πολλές φορές μεταβάλλεται. Ο πλούτος ή εγκαταλείπει τον άνθρωπο, όταν ζει ή, όταν πεθάνει, τον αφήνει γυμνό και έρημο. Η ελεημοσύνη όμως δε διακόπτεται με τον θάνατο, αλλά τότε γίνεται ακόμη ασφαλέστερη, όταν καταπλεύσει σ’ εκείνο το ακύμαντο λιμάνι του Θεού. Η ελεημοσύνη είναι για τον άνθρωπο η χρησιμότερη τέχνη και δοξάζει αυτούς που την ασκούν. Όλοι επαινούν τον ελεήμονα άνθρωπο, όχι μόνο αυτοί που δέχτηκαν τη βοήθειά του, αλλά και οι άλλοι, και κυρίως δοξάζεται από το Θεό και αγοράζει μ’ αυτή τον παράδεισο. Μ’ αυτή θησαυρίζει θησαυρούς στο θησαυροφυλάκιο του ουρανού, όπου δεν υπάρχουν διαρρήκτες. Η ελεημοσύνη είναι η ασφαλής τράπεζα, που δίνει πολύ μεγάλο τόκο. Επειδή ο φτωχός δεν έχει κανέναν, για να τον βάλει εγγυητή, μπαίνει ο ίδιος ο Χριστός και σου επιστρέφει την ελεημοσύνη που έδωσες και εκατονταπλάσιο τόκο. Η ελεημοσύνη είναι πηγή. Κοντά σ’αυτή την πηγή δε φυτρώνουν λεύκες και πεύκα και κυπαρίσσια, αλλά υπάρχουν άλλα φυτά πολύ καλύτερα από τα πρώτα. Είναι η φιλία του Θεού, είναι ο έπαινος των ανθρώπων, είναι ο αφανισμός των αμαρτημάτων. Όταν μέσα σ’ αυτή την πηγή πέσει ο θάνατος, εξαφανίζεται σαν σπινθήρας. Έχει συνέχεια νερό ( διότι δε θα ήταν πηγή διαφορετικά).
Αν θέλεις και σε σένα το έλεος του Θεού να τρέχει σαν από πηγές, να έχεις και συ πηγή. Και κανένα άκαρπο δέντρο μη φυτεύεις κοντά της, για να μη ξοδέψει την υγρασία της.Μη φυτεύεις λεύκες κοντά της, διότι τέτοια είναι η πολυτέλεια. Φύτεψε όλα τα καρποφόρα δέντρα στα χέρια των φτωχών. Γιατί η ελεημοσύνη είναι η καρδιά της αρετής. Και θα είναι η καλύτερη συνήγορός σου μπροστά στο Θεό. Η ελεημοσύνη είναι ακατανίκητη και απόρθητη από το διάβολο.
Πότε βέβαια έχει αυτή τη δύναμη; 1) Όταν είναι καθαρή από την πλεονεξία 2) δεν προέρχεται από κλεμμένα χρήματα και 3) δε γίνεται για επίδειξη.
Γιατί, αν είναι απανθρωπιά το να απολαμβάνει κάποιος μόνος του τα αγαθά του, πολύ περισσότερο είναι απανθρωπιά να τα αφαιρεί κάποιος από τους άλλους και να δίνει κάτι λίγα στους φτωχούς, πιστεύοντας ότι έκανε το χρέος απέναντί τους. Έτσι κλέβοντας και αδικώντας μερικούς, είναι σαν να τους γδύνεις από τα ρούχα τους και να ντύνεις άλλους, να τραυματίζεις άλλους και να θεραπεύεις αυτούς που δεν τραυμάτισες. Φιλάνθρωπος και ελεήμων δεν είναι αυτός που πληγώνει και θεραπεύει, αλλά αυτός που θεραπεύει αυτούς που τραυμάτισαν οι άλλοι. Και είναι χειρότερη από το φόνο η αρπαγή, που σκοτώνει σιγά σιγά το φτωχό. Η ελεημοσύνη που προέρχεται από παράνομα κέρδη είναι σατανική. Είναι καλύτερα να μη δώσετε, παρά να δώσετε τα ξένα πράγματα σε άλλους. Ο Ζακχαίος του Ευαγγελίου που αδίκησε, μετανόησε και έδωσε πίσω τετραπλάσια από εκείνα που αφαίρεσε ( Λουκ.19,8 ), ενώ πολλοί αρπάζοντας χιλιάδες και δίνοντας λίγα, έχουν την εντύπωση ότι εξιλεώνουν το Θεό, χωρίς να γνωρίζουν ότι τον παροργίζουν περισσότερο.
Και όταν προσφέρεις τη βοήθειά σου στον πάσχοντα και φτωχό συνάνθρωπό σου, μην το κάνεις μπροστά στους ανθρώπους, για να επιδειχτείς , «συ, όταν κάνεις ελεημοσύνη, να την κάνεις με τόση μυστικότητα, που να μη γνωρίζει το δεξί σου χέρι τι κάνει το αριστερό σου»( Ματθ.6,3). Και αν με δουν; Και αν δεν μπορώ να κάνω διαφορετικά; Να κάνεις την ελεημοσύνη, αρκεί μέσα σου να μην επιδιώκεις να φανείς. Το θυσιαστήριο της ελεημοσύνης το έκτισε ο Θεός με λογικές ψυχές. Μπορείς να θυσιάζεις δημόσια και η θυσία αυτή να είναι πιο μυστηριακή, διότι, όταν δεν κάνεις κάτι για επίδειξη, και αν σε βλέπει όλη η οικουμένη, δε σε βλέπει κανένας, επειδή εσύ δεν το έκανες, για να σε δουν.Και ας προσθέσουμε και κάτι άλλο. Όταν ελεούμε κάποιον, ας μη του δίνουμε τα χειρότερα απ’αυτά που έχουμε.Ο Κάιν στην Παλαιά Διαθήκη κατηγορήθηκε όχι επειδή η προσφορά του ήταν η χειρότερη,αλλά επειδή πρόσφερε τα χειρότερα απ’αυτά που είχε.
Η ελεημοσύνη πιάνεται και τη δέχεται ο φτωχός και την αναγνωρίζει και ο Θεός, όταν γίνεται με χαρούμενη διάθεση. Γιατί λέγει ότι «ο Θεός αγαπά αυτόν που δίνει με χαρά» (Ρωμ.12,8). Να δώσεις με προθυμία και χαρά και να γνωρίζεις ότι χρωστάς ευγνωμοσύνη σ’ εκείνον που δέχεται τη βοήθειά σου. Και ενώ εσύ ευεργετείς, στην ουσία εσύ είσαι αυτός που ευεργετείται. Γιατί σ’ εκείνον τον φτωχό τρέφεται το σώμα, σε σένα όμως προκόβει η ψυχή, σε κείνο, το φτωχό, δε συγχωρείται καμία αμαρτία, όταν δέχεται την ελεημοσύνη, για σένα όμως με την ελεημοσύνη δημιουργείται απόθεμα και κεφάλαιο, που θα σου καλύψει πλήθος από αμαρτίες.
Μα πολλοί απ’αυτούς που ζητούν την ελεημοσύνη μας είναι οκνηροί, δεν εργάζονται και ζητούν να τους τρέφουν οι άλλοι. Ο Απόστολος Παύλος λέγει βέβαια ότι «αυτός που δεν εργάζεται δεν πρέπει και να τρώγει» ( Β΄Θεσσαλ. 3,10), αλλά προσθέτει «εσείς δεν πρέπει να σταματάτε να κάνετε το καλό» (Β΄Θεσσαλ.3,13). Μα είναι εγκληματίες, είναι κλέφτες και κακοί άνθρωποι, και εγώ θα τους βοηθήσω; Μην πολυεξετάζεις τον τρόπο της ζωής και τις πράξεις αυτών που ζητούν ένα κομμάτι ψωμί. Δεν υπάρχει εξευτελιστικότερο πράγμα από την επαιτεία. Η ελεημοσύνη άλλωστε είναι για τους ανάξιους. Σκέψου ότι ο Θεός βρέχει και ανατέλλει τον ήλιο Του για όλους, τους καλούς και τους κακούς, σκέψου πως είσαι μαθητής Εκείνου που θεράπευσε αυτούς που τον λιθοβόλησαν, Εκείνου που είπε «Πατέρα, συγχώρεσέ τους, γιατί δεν ξέρουν τι κάνουν»(Λουκ.23,34). Μα είναι ξένοι και αλλοδαποί; Είναι και αυτοί άνθρωποι και έχουν ανάγκες. Ύστερα είναι τιμή για την πόλη μας να έρχονται οι ξένοι και να τη θεωρούν κοινή μητέρα όλων. Μα προσποιούνται τον άρρωστο, τον τυφλό και τον παράλυτο, για να τους ελεήσουμε. Η ασπλαχνία και η σκληρότητά μας τους οδήγησε εκεί, για να μην πεθάνουν από την πείνα, μήπως προκαλέσουν μ’ αυτό τον τρόπο τα φιλάνθρωπα αισθήματά μας. Μα το ίδιο κάνουν και οι θαυματοποιοί και οι γελωτοποιοί, προσποιούνται και εμείς ευχαρίστως τους δίνουμε χρήματα, αν και τις περισσότερες φορές το θέαμα που προσφέρουν είναι αισχρό. Όταν βλέπεις άνθρωπο να υποφέρει,δεν πρέπει να πολυεξετάζεις τι είναι και σε ποιόν Θεό πιστεύει, είτε είναι Ιουδαίος είτε είναι ειδωλολάτρης. Διότι ,και αν ακόμη είναι άπιστος, έχει ανάγκη από βοήθεια. «Όσο έχουμε καιρό ας κάνουμε το καλό σε όλους, ιδιαίτερα όμως στους συγγενείς μας στην πίστη»(Γαλ.6,10) ,λέγει ο Απόστολος Παύλος.
Εμείς πολλές φορές, όχι μόνο δεν ελεούμε το φτωχό που έρχεται σε μας να τον βοηθήσουμε, αλλά λέμε και τα σκληρά εκείνα λόγια «δε σου έδωσα μια φορά, δυο φορές;». Επειδή λοιπόν έφαγε μια φορά, δεν έχει ανάγκη πάλι από τροφή; Γιατί δεν εφαρμόζεις και στη δική σου κοιλιά τους ίδιους νόμους και δεν της λες «χόρτασες χτες και προχτές, μη ζητάς σήμερα». Αν δε θέλεις να του δώσεις, για ποιο λόγο κατηγορείς και συντρίβεις αυτή την ταλαίπωρη και άθλια ψυχή; Ήλθε με την ελπίδα να βρει τα χέρια σου λιμάνι. Γιατί λοιπόν σηκώνεις κύματα και του κάνεις βαρύτερο το χειμώνα; Δε θέλεις ή δεν μπορείς να τον βοηθήσεις; Απάντησέ του με τρόπο ειρηνικό και με πραότητα. Ο Φτωχός χρειάζεται φάρμακα και όχι τραύματα. Όταν τον βρίζεις, είναι σαν να βρίζεις το Θεό που σου τον έστειλε.
Ακόμη μερικοί παραπέμπουν στους άλλους να βοηθήσουν. Ο τάδε έχει πολύ χρήμα και δεν κάνει τίποτε. Τι σημασία έχει αυτό για σένα; Είσαι περισσότερο άξιος θαυμασμού, αφού φανείς γενναιόδωρος, αν και είσαι φτωχός. Θυμήσου το δίλεπτο της χήρας του Ευαγγελίου. Στα μάτια του Θεού αυτή έδωσε τα περισσότερα,γιατί ήταν από το υστέρημά της.
Άλλοι παραπέμπουν στην Εκκλησία να τους βοηθήσει. Η Εκκλησία βεβαίως και βοηθεί και τρέφει καθημερινά πάρα πολλούς φτωχούς και δυστυχείς στην πόλη μας, αν και η περιουσία της είναι τα έσοδα ενός από τους τελευταίους πλουσίους στην πόλη μας. Αν ξόδευαν μόνο δέκα πλούσιοι με τον τρόπο που ενεργεί η Εκκλησία, τότε δε θα υπήρχε στην πόλη μας κανένας φτωχός. Επειδή όμως ελεεί η Εκκλησία, εσύ δεν πρέπει να ελεείς τους φτωχούς; Επειδή προσεύχονται οι ιερείς στην Εκκλησία, εσύ δεν πρέπει να προσεύχεσαι; Ο Θεός θα σου ζητήσει λόγο και θα σε κρίνει χωριστά. Τι θα απολογηθείς; Μα φροντίζω εγώ για το Ναό του Θεού. Πήγα στην Εκκλησία και έδωσα αφιερώματα και στόλισα το Ναό. Το σώμα όμως του Χριστού δεν έχει ανάγκη από ενδύματα και αφιερώματα, αλλά από καθαρές ψυχές. Η ελεημοσύνη στο φτωχό είναι ανώτερη από τα αφιερώματα. Πρώτα δώσε να φάει αυτός που πεινάει και ύστερα στόλισε το τραπέζι Του. Το λέγω αυτό όχι, για να μην κάνετε αφιερώματα και να μη στολίζετε τους ναούς, αλλά για να σας συμβουλέψω να κάνετε μαζί με αυτά και την ελεημοσύνη.
Μα έχω παιδιά να θρέψω και θέλω να τους κάνω περιουσία και να τους αφήσω κάποια κληρονομιά. Αν αφήσεις σ’ αυτά όλη σου την περιουσία και δεν τους λείπει τίποτε, άφησες την περιουσία σου σε αβέβαια φύλαξη. Αν όμως βοηθήσεις και τους φτωχούς και αφήσεις συγκληρονόμο με τα παιδιά σου και το Χριστό, αυτές οι ελεημοσύνες σου θα είναι γραμμάτιο, που θα ανήκει στα παιδιά σου και οφειλέτης θα είναι ο ίδιος ο Χριστός. Και θα είναι η ευλογία του Θεού πλούσια στα σπίτια τους και στην παρούσα ζωή. Πολλοί ακόμη στολίζουν τους νεκρούς τους, που δεν αισθάνονται πια την τιμή, αφού το σώμα τους είναι αναίσθητο, με πολλά και ποικίλα και χρυσά πανάκριβα ενδύματα και περιφρονούν το σώμα του φτωχού που υποφέρει και βασανίζεται και ταλαιπωρείται από την πείνα και το κρύο και υποχωρούν περισσότερο στη ματαιοδοξία, παρά στο φόβο του Θεού. Οι νεκροί ελεημοσύνες θέλουν, αν πέθαναν αμαρτωλοί, για να συγχωρεθούν οι αμαρτίες τους και, αν πέθαναν ως δίκαιοι, για να τους προστεθεί μισθός και ανταπόδοση αγαθών.
Και μην περιμένεις από τους ανθρώπους ανταπόδοση για τα καλά που κάνεις, για να σου τα ανταποδώσει ο Θεός και να σε δοξάσει. Σ΄ αυτή τη ζωή θα λάβεις εκατονταπλάσια και στην άλλη την αιώνιο, θα απολαμβάνεις την ευτυχία κοντά στο Θεό. Για πες μου, τι μεγάλο έδωσε ο Απόστολος Πέτρος; Δεν έδωσε μόνο ένα σχισμένο δίχτυ και ένα καλάμι και ένα αγκίστρι; Αλλ’ όμως ο Θεός του άνοιξε τα σπίτια της οικουμένης και όλοι τον καλούσαν και του έβαζαν, αφού πουλούσαν τα υπάρχοντά τους, τα χρήματα στα πόδια του, αποδίδοντας έτσι με την ελεημοσύνη και την τιμή. Το είπε για όλους: «Καθένας που άφησε σπίτια και αδελφούς,θα λάβει εκατό φορές περισσότερα»(Ματθ.19,29). Τι έδωσε η χήρα εκείνη γυναίκα απ’ τα Σαρεπτά της Σιδώνος, που φιλοξένησε στο σπίτι της τον Προφήτη Ηλία, παρά μόνο λίγο λάδι και το τελευταίο αλεύρι που της είχε απομείνει να ζυμώσει, για να φάει αυτή και τα παιδιά της; Και ευλόγησε ο Θεός το σπίτι της. Το αλεύρι και το λάδι αυξήθηκαν τόσο, που δεν τέλειωναν για πολύ καιρό.
Σε σύγκριση με τις άλλες αρετές η ελεημοσύνη είναι ανώτερη και από τη νηστεία και από τη μετάνοια και από την παρθενία. Μ’ αυτές ωφελείς μόνο τον εαυτό σου, ενώ με την ελεημοσύνη ωφελείς και τον εαυτό σου και τους άλλους.
Η Ελεημοσύνη πρέπει να γίνεται σε όλη μας τη ζωή. Και η πιο καλή μέρα, για να κάνει κανένας την ελεημοσύνη είναι η Κυριακή.«Κάθε πρώτη μέρα της Εβδομάδας ο καθένας από σας ας βάζει κάτι κατά μέρος, ανάλογα με τα όσα του δίνει ο Θεός» (Α΄Κορ.16,2) λέγει ο Απόστολος Παύλος. Γιατί αυτή τη μέρα θυμηθείτε ποια δωρεά λάβατε. Είναι ακόμη μέρα ξεκούρασης, και όταν η ψυχή είναι ελεύθερη από τους κόπους, γίνεται πιο εύκολη και προσφέρεται για ελεημοσύνη. Μαζί με αυτά και η συμμετοχή της στη Θεία Κοινωνία την κάνουν περισσότερο πρόθυμη. Αλλά και κάθε μέρα, πριν πας να προσευχηθείς, να σου γίνει συνήθεια, όπως πλένεις τα χέρια σου, έτσι να έχεις το ταμείο των φτωχών και να καταθέτεις τον οβολό σου.
Και οι Φαρισαίοι έκαναν ελεημοσύνες. Έδιναν το ένα δέκατο της περιουσίας τους, για να κάνουν ελεημοσύνη. Εμείς πρέπει να τους ξεπεράσουμε. «Εάν η αρετή σας δεν ξεπεράσει την αρετή των Γραμματέων και των Φαρισαίων, δε θα εισέλθετε στη βασιλεία των ουρανών» (Ματθ.5,20), είπε ο Κύριος. Ας σκεφθούμε λοιπόν σε ποιο στάδιο βρισκόμαστε εμείς. Και τι απολογία θα δώσουμε στο Θεό;
Ας μη βρεθούμε ποτέ στη θέση του πλουσίου ,της παραβολής του πλουσίου και του Λαζάρου.Ας διδαχθούμε απ’ αυτή και ας μετανοήσουμε όσο είναι καιρός, στην παρούσα ζωή κάνοντας το καλό, για να απολαύσουμε τη χαρά και την ευτυχία στη Βασιλεία του Θεού, όταν θα ακούσουμε από το στόμα του Θεού «δεύτε οι ευλογημένοι του Πατέρα μου κληρονομήσατε τη βασιλεία των ουρανών. Διότι πείνασα και μου δώσατε να φάγω, δίψασα και με εποτίσατε, ήμουν ξένος που δεν είχα που να μείνω και με πήρατε στο σπίτι σας. Ήμουν γυμνός και με ντύσατε, αρρώστησα και με επισκεφτήκατε, στη φυλακή ήμουν και ήλθατε να με ιδέίτε» (Ματθ.25,34-35).
Μοιραστείτε το με τους φίλους σας:
Αγαπητοί φίλοι της σελίδας, παρακαλούμε να είστε ευγενικοί και κόσμιοι στις εκφράσεις σας, με σεβασμό, κατανόηση
και αξιοπρέπεια, προς τους συνανθρώπους μας, όπως αρμόζει σε λογικούς ανθρώπους, αλλά και σε ενσυνείδητους
Χριστιανούς οι οποίοι κάνουν πράξη τον Ευαγγελικό λόγο, «Αγαπάτε αλλήλους».
Φυλάξτε το στόμα σας, από λόγια περιττά, πικρόχολα, ανώφελα, ασκηθείτε στην προσευχή του Ιησού, εγκρατευθείτε
και ο Κύριος θα σας περιβάλλει με το ανεκτίμητο δώρο της αγάπης Του.
Οι απόψεις της ιστοσελιδας μπορεί να μην ταυτίζονται με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Τα άρθρα που δημοσιεύονται εδώ, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε καθώς εκφράζουν αποκλειστικά τις απόψεις των
συντακτών τους και δεν δεσμεύουν με οποιοδήποτε τρόπο την ιστοσελιδα.
Οι διαχειριστές της ιστοσελιδας δεν ευθύνονται για τα σχόλια και τους δεσμούς που περιλαμβάνει.
Κάθε γνώμη είναι σεβαστή, αρκεί να αποφεύγονται ύβρεις, ειρωνείες και προσβλητικοί χαρακτηρισμοί, γενικά και
εναντίον των συνομιλητών ή των συγγραφέων.
Μην δημοσιεύετε άσχετα σχόλια με το θέμα.
Με βάση τα παραπάνω με λύπη θα αναγκαζόμαστε να διαγράφουμε τα απρεπή και βλάσφημα σχόλια τα οποία δεν αρμόζουν
στον χαρακτήρα και στο ήθος της σελίδας μας χωρίς καμία άλλη προειδοποίηση.