Νηστεία που γίνεται προσευχή της καρδιάς

Νηστεία που γίνεται προσευχή της καρδιάς

Η νηστεία αποκτά δύναμη όταν γεννιέται από την αγάπη του ανθρώπου προς τον Θεό και όχι από συνήθεια ή εξαναγκασμό. Η καρδιά που προσφέρει τη μικρή της άσκηση με φιλότιμο, ακόμη κι αν το σώμα είναι αδύναμο, βρίσκεται κοντά στη Χάρη, γιατί ο Κύριος βλέπει την πρόθεση πριν από την πράξη. Όταν ο άνθρωπος σκέφτεται τον Σταυρό του Χριστού, την άκρα ταπείνωσή Του και την δίψα που υπέμεινε, τότε η νηστεία δεν γίνεται βάρος αλλά ευλογία, γίνεται προσευχή αθόρυβη μέσα στα βάθη της ψυχής. Η χαρά που δίνει ο Θεός σε εκείνον που νηστεύει με απλότητα δεν συγκρίνεται με κανένα γήινο αγαθό· είναι χαρά ειρηνική, λεπτή, που αναπαύει.

Υπάρχει όμως και ο άνθρωπος που θέλει να νηστέψει, αλλά οι δυνάμεις του δεν το επιτρέπουν. Ο Θεός δεν ζητά περισσότερα απ’ όσα μπορεί να σηκώσει η ανθρώπινη φύση. Η αδυναμία, όταν συνοδεύεται από ταπείνωση και καλή διάθεση, γίνεται μεγαλύτερη θυσία από την τέλεια εφαρμογή του κανόνα. Η στενοχώρια της ψυχής που δεν αντέχει, μα πονά επειδή θέλει να προσφέρει κάτι παραπάνω, λογαριάζεται ως άσκηση μεγάλη. Γιατί ο Θεός δεν μετράει το πόσο, αλλά το πώς. Και η καρδιά που θλίβεται επειδή δεν μπορεί, προσφέρει θυσία βαθύτερη από εκείνον που νηστεύει με ευκολία.

Η νηστεία που γίνεται χωρίς εγωισμό, χωρίς επίδειξη, χωρίς μέτρο υπερβολής, έχει μέσα της ένα μυστήριο: μαλακώνει την ψυχή, ημερεύει τον άνθρωπο, κόβει τα πάθη και κάνει τον νου καθαρό. Ο ταπεινός λογισμός ανοίγει την πύλη της Χάριτος, ενώ ο εγωισμός την κλείνει. Όποιος νηστεύει για να υπερηφανευθεί, κουράζεται και σκοτίζεται· όποιος νηστεύει για να αγαπήσει τον Θεό, ενισχύεται. Γι’ αυτό και ο λόγος του Προφήτη ελέγχει όσους αντιμετωπίζουν τα του Θεού με αμέλεια, γιατί η αμέλεια γεννά νεκρό βίο, ενώ η απλότητα γεννά ζωή.

Η αληθινή νηστεία δεν είναι άρνηση της τροφής, αλλά άρνηση του εγωισμού. Δεν είναι εξάντληση του σώματος, αλλά ανάπαυση της καρδιάς. Δεν είναι βία, αλλά ελευθερία. Η Εκκλησία δεν ζητά να μιμηθεί ο άνθρωπος άθλους υπεράνθρωπους, αλλά να εργαστεί μέσα στα όρια των δυνάμεών του, με πίστη και ταπείνωση. Εκεί όπου υπάρχει καθαρή διάθεση, εκεί ακουμπά η θεία βοήθεια. Εκεί όπου υπάρχει ταπείνωση, η άσκηση ανθίζει. Εκεί όπου ο άνθρωπος δεν κρατά τίποτε για τον εαυτό του, αλλά προσφέρει την καρδιά του, εκεί ο Θεός ρίχνει το έλεός Του σαν δροσιά μεταμορφωτική.

Και η ψυχή βρίσκει ειρήνη, γιατί καταλαβαίνει πως η νηστεία δεν είναι σκοπός, αλλά δρόμος που οδηγεί στην αγάπη. Ένας δρόμος ήσυχος, γεμάτος λεπτότητα, που καλλιεργεί την εσωτερική ευγένεια και κάνει την καρδιά να χωρά περισσότερο φως.

Στο τέλος, κάθε μικρή θυσία γίνεται μεγάλη όταν προσφέρεται με φιλότιμο. Ο Θεός ευλογεί όχι τα κατορθώματα, αλλά το ταπεινό θέλημα. Και εκεί όπου υπάρχει προσφορά καρδιάς, εκεί αποκαλύπτεται η αληθινή χαρά.

Μόνο η καρδιά που αγαπά μπορεί να νηστέψει αληθινά.

Σε προσκαλούμε να μοιραστείτε έναν λόγο, μια σκέψη ή μια εμπειρία που σας δίδαξε τι σημαίνει να κάνετε κάτι από αγάπη προς τον Θεό.

Στην ταπείνωση της καρδιάς αρχίζει η αληθινή νηστεία.

#νηστεία #ορθόδοξηζωή #πνευματικόςαγώνας