Ισχυρότερη ασπίδα, η πίστη στον Χριστό

Ο Χριστός, που τόσο πολύ πολεμά το σύστημα της παρακμής, το οποίο εξουσιάζει και τον τόπο μας και τις χώρες της Δύσης, είναι ο εγγυητής της σωτηρίας των ψυχών των ανθρώπων αλλά και της επιβίωσης των εθνικών πολιτισμών. Εκείνοι που Τον πολεμούν και μάχονται για την αποχριστιανοποίηση των λαών της Ευρώπης ταυτόχρονα είναι διαπρύσιοι κήρυκες της «ανάγκης» να εισρεύσουν στις πατρίδες μας εκατομμύρια λαθρομετανάστες ισλαμικού θρησκεύματος. Το αποτέλεσμα είναι το αναμενόμενο.

Στην «ατμομηχανή» της Ευρώπης, τη Γερμανία, είναι ολοένα περισσότεροι οι Γερμανοί μαθητές που «αλλαξοπιστούν για να μη νιώθουν παρείσακτοι στα ίδια τους τα εκπαιδευτικά ιδρύματα, καθώς ο αριθμός των μουσουλμάνων μαθητών που φοιτούν στα γερμανικά σχολεία αυξάνεται ραγδαία τα τελευταία χρόνια. Οι χριστιανοί μαθητές αποτελούν συχνά μειοψηφία, ιδίως στις μεγάλες πόλεις».

Στο ίδιο κείμενο αναφέρονταν συγκλονιστικά στατιστικά στοιχεία που προέκυψαν από έρευνα του Ινστιτούτου Εγκληματολογικών Ερευνών της Κάτω Σαξονίας (KFN). Σύμφωνα με αυτά, «η πλειοψηφία των μουσουλμάνων μαθητών (67,8%) δηλώνει πως οι κανόνες του Κορανίου είναι πιο σημαντικοί από τους νόμους της Γερμανίας. Σχεδόν οι μισοί (45,8%) πιστεύουν ότι είναι ισλαμιστές και πως η θεοκρατία είναι η καλύτερη μορφή διακυβέρνησης.

Η κατάσταση στην πάλαι ποτέ ισχυρή Γερμανία είναι ακόμα πιο ανησυχητική απ’ όσο μαρτυρούν οι αριθμοί, οι οποίοι δεν μπορούν να περιγράψουν τον ψυχικό αφοπλισμό των ενήλικων Γερμανών. Σύμφωνα με αξιωματικό της κρατικής ασφάλειας, που μίλησε στον γερμανικό Τύπο, “η κατάσταση είναι ακόμα πιο δραματική στα γερμανικά σχολεία, κυρίως στις μεγάλες πόλεις, όπως είναι το Βερολίνο, η Φρανκφούρτη, το Οφενμπαχ, το Ντούισμπουργκ και το Εσεν, όπου το ποσοστό των μουσουλμάνων μαθητών ξεπερνά κατά πολύ το 80%”. Μάλιστα, ορισμένοι γονείς στις πόλεις αυτές απευθύνονται σε συμβουλευτικά κέντρα, επειδή τα παιδιά τους θέλουν να αλλάξουν θρησκεία για να μη βιώνουν την απόρριψη».

Είναι προφανές ότι δεν είναι λύση να εγκαταλείψουμε τον Χριστό για να μη μας… απορρίπτουν οι επήλυδες. Αν έχουμε φτάσει σε τέτοια κατάντια, δεν μας αξίζει τίποτε καλύτερο από υποδούλωση.