Όσιος Νικήτας ο Ομολογητής επίσκοπος Απολλωνιάδος και Οι Συν Αυτώ Λοιποί Άγιοι

Τρίτη 20 Μαρτίου κατά το ορθόδοξο εορτολόγιο, εορτάζει ο Όσιος Νικήτας ο Ομολογητής επίσκοπος Απολλωνιάδος

Βιογραφία
Yπέρ τύπου σου δεινά Nικήτας φέρων,
Nυν σον πρόσωπον Xριστέ εν πόλω βλέπει.

Ο αθλητής αυτός της χριστιανικής πίστης, έζησε στα χρόνια των εικονομάχων. Η ευσέβεια και οι υπόλοιπες αρετές του, τον έφεραν στον επισκοπικό θρόνο της Απολλωνιάδος, πόλης της Βιθυνίας, που υπαγόταν στη Μητρόπολη Νικομήδειας. Ακριβής γνώστης των Αγίων Γραφών, διδάσκαλος και κήρυκας εύγλωττος και πρακτικότατος, διακρινόταν και για την άκρα αφιλοκέρδεια και τα φιλάνθρωπο έργα του.

Η θύελλα των εικονομάχων, ζήτησε να τον παρασύρει στο κίνημα της κατά των αγίων εικόνων. Για την άρνηση του καταδιώχθηκε, εξορίστηκε και υποβλήθηκε σε πολλές ταλαιπωρίες και κακουχίες. Ασθένησε όμως βαρεία και παρέδωσε την ψυχή του στο Θεό, αφού αξιώθηκε να πάρει το τίμιο στεφάνι του ομολογητή και της παντοτινής μνήμης από μέρους της αγίας μας Εκκλησίας.

Τρίτη 20 Μαρτίου κατά το ορθόδοξο εορτολόγιο, εορτάζει ο Άγιος Ροδιανός

Βιογραφία
Ὁ Ῥοδιανός, ὡς ἐρυθρὸν σοι ῥόδον,
Χριστὲ προσήχθη, τὸ σῶμα βεβαμμένος.

Ο Άγιος Ροδιανός μαρτύρησε δια ξίφους. Δεν έχουμε άλλες λεπτομέρειες για τον βίο του Αγίου.

Τρίτη 20 Μαρτίου κατά το ορθόδοξο εορτολόγιο, εορτάζει ο Άγιος Ακύλας ο Έπαρχος

Βιογραφία
Ἄμωμον ἱερεῖον ὤφθης Ἀκύλα,
Τμηθεὶς ἀμώμῳ Δεσπότῃ διὰ ξίφους.

Ο Άγιος Ακύλας μαρτύρησε διά ξίφους. Δεν έχουμε περισσότερες λεπτομέρειες για τον βίο του Αγίου.

Τρίτη 20 Μαρτίου κατά το ορθόδοξο εορτολόγιο, εορτάζει ο Άγιος Λολλίων

Βιογραφία
Ὁ Λολλίων ἕστηκε τὰς πυγμὰς φέρων,
Καὶ μὴ στεναγμόν, μηδὲ μυγμὸν ἐκφέρων.

Ο Άγιος Λολλίων (ή Δολλίων) μαρτύρησε αφού τον χτύπησαν με γροθιές μέχρι θανάτου. Δεν αποκλείεται να είναι ο ίδιος Άγιος μ' αυτόν της 15ης Ιουλίου, που αναφέρεται ως Λολλιανός.

Τρίτη 20 Μαρτίου κατά το ορθόδοξο εορτολόγιο, εορτάζει ο Άγιος Εμμανουήλ

Βιογραφία
Ξίφει χεθήτω, κἂν κοτύλη φησὶ μοι,
Ἐμμανουὴλ πέφυκεν αἵματος μία.

Ο Άγιος Μάρτυς Εμμανουήλ μαρτύρησε διά ξίφους. Ίσως είναι ο ίδιος Άγιος με αυτόν της 26ης Μαρτίου (έχουν ίδιο δίστιχο), που φέρεται ως Μανουήλ. Από ορισμένα Αγιολόγια, περιττώς επαναλαμβάνεται η μνήμη του και την 27η Μαρτίου.

Τρίτη 20 Μαρτίου κατά το ορθόδοξο εορτολόγιο, εορτάζουν οι Άγιοι Αββάδες εν τη μονή του Αγίου Σάββα αναιρεθέντες, των λεγομένων Μαύρων

Βιογραφία
Διπλοῦς στεφάνους χειρὸς ἐκ τοῦ Κυρίου,
Πόνων χάριν δέχεσθε καὶ τῶν αἱμάτων.
Εἰκάδι Ἀββάδες ἐκ χθονὸς οὐρανὸν ἤλυθον εὐρύν.

Η Μονή του Αγίου Σάββα βρίσκεται στην Ιερουσαλήμ. Στα χρόνια του Ηρακλείου (620 - 641 μ.Χ.), επέδραμαν σ' αυτή βάρβαροι Άραβες, διότι νόμιζαν ότι η Μονή είχε πολλούς θησαυρούς. Όμως, διαψεύσθηκαν. Οι μοναχοί (44 κατά την παράδοση) το μόνο πλούτο που είχαν, ήταν οι αρετές τους. Η συντήρηση τους ήταν λιτή και γινόταν με τον ιδρώτα του προσώπου τους. Οι επιδρομείς, όταν διαπίστωσαν ότι δεν υπήρχαν λάφυρα στο μοναστήρι, εκνευρίστηκαν πολύ κατά των μοναχών. Και αφού τους συγκέντρωσαν, τους είπαν να αρνηθούν την πίστη τους στο Χριστό. Επειδή, όμως, κανένας δεν δέχθηκε να αρνηθεί την πίστη του, αποφάσισαν να τους σκοτώσουν. Έτσι, άλλους αποκεφάλισαν, άλλους έσχισαν στη μέση, άλλους έκοψαν σε πολλά κομμάτια και άλλους κάρφωσαν με τα ξίφη τους. Μ' αυτόν τον τρόπο, οι Άγιοι αυτοί πατέρες, που μέχρι τέλους κράτησαν σταθερή την πίστη τους, πήραν το δρόμο για την αιωνιότητα, κοντά στο Χριστό.

Την φρικτή εκείνη σφαγή περιέγραψαν, ο Όσιος Στέφανος ο Σαββαΐτης (τιμάται 13 Ιουλίου), ο ανεψιός του Οσίου Ιωάννου του Δαμασκηνού και ο Όσιος Αντίοχος ο Πάνδεκτος (τιμάται 24 Δεκεμβρίου).

Μεταξύ των αγίων Αββάδων αναφέρεται και ο Όσιος Θεόκτιστος.

Η μνήμη των οσιομαρτύρων αυτών επαναλαμβάνεται και την 16η Μαΐου.

Λειτουργικά κείμενα
Ἀπολυτίκιον (Κατέβασμα)
Ἦχος δ’. Ὃ ὑψωθεῖς ἐν τῷ Σταυρῷ.
Ὡς τοῦ Σωτῆρος ἁγιόλεκτοι ἄρνες, ἐξωρμημένοι ἐκ χωρῶν διαφόρων, τῇ Ποίμνῃ συνεδράμετε Σάββα τοῦ σοφοῦ· ὅθεν θανατούμενοι, ἀπηνείᾳ βαρβάρων, χαίροντες ἀνήλθετε, πρὸς οὐράνιον μάνδραν, καθάπερ Ὅσιοι καί Ἀθληταί, ἐκδυσωποῦντες, ὑπέρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν.

Έτερον Ἀπολυτίκιον
Ἦχος β’.
Ἀθλοφόροι Κυρίου μακαρία ἡ γῆ ἡ πιανθεῖσα τοῖς αἵμασιν ὑμῶν, καὶ ἅγιαι αἱ σκηναὶ αἱ δεξάμεναι τὰ πνεύματα ὑμῶν· ἐν σταδίῳ γὰρ τὸν ἐχθρὸν ἐθριαμβεύσατε, Χριστὸν μετὰ παρρησίας ἐκηρύξατε. Αὐτὸν ὡς ἀγαθὸν ἱκετεύσατε, σωθῆναι δεόμεθα τὰς ψυχὰς ἡμῶν.

Κοντάκιον
Ἦχος β’. Τήν ἐν πρεσβείαις.
Τὴν τῶν ὁσίων θεόληπτον συνοδείαν, ταῖς τῶν Μαρτύρων διαλάμπουσαν ἀκτῖσι, πάντες τοῖς ᾄσμασι στεφανώσωμεν, τοὺς τῷ Χριστῷ τυθέντας, οἷάπερ θεῖα σφάγια· αὐτούς γὰρ ὁ Λόγος προσεδέξατο.

Μεγαλυνάριον
Αἵμασιν οἰκείοις μαρτυρικῶς, τοὺς σαυτῶν χιτῶνας, πορφυρώσαντες ἱερῶς, πρὸς ὑπερκοσμίους, ἀνήλθετε ἐπαύλεις, φαιδρῶς κεκοσμημένοι, Πατέρες Ὅσιοι.

Κάθισμα
Ἦχος πλ. δ’. Τὸ προσταχθὲν.
Δι' ἐγκρατείας τῶν παθῶν τὰς πυριφλέκτους, ἀπονεκρώσαντες ὁρμάς, καὶ τὰς κινήσεις, Ἀσκηταὶ θεόληπτοι, ἑπόμενοι κατ' ἴχνος, τῷ πάντα τεκτηναμένῳ μόνῳ Θεῷ, καθάπερ δεκτὴ θυσία καὶ ἱερά, προσηνέχθητε σφάγια, διὰ χειρὸς βαρβαρικῆς, τυπτόμενοι σφαττόμενοι, καὶ βιαίως κοπτόμενοι.